Title | Anatomia - pełny materiał |
---|---|
Course | anatomia prawidłowa |
Institution | Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu |
Pages | 30 |
File Size | 305.4 KB |
File Type | |
Total Downloads | 54 |
Total Views | 131 |
Download Anatomia - pełny materiał PDF
UKŁAD KRĄŻENIA 1. Podział układu krążenia: duże – zaczyna się w lewej komorze (aorta), kończy się w prawym przedsionku małe – zaczyna się w prawej komorze, kończy w lewym przedsionku 2. Aorta wychodzi z lewej komory serca i ma następujące części: wstępującą łuk zstępującą – dzieli się na aortę piersiową i brzuszną Aorta brzuszna na poziomie L4 dzieli się na 2 tętnice biodrowe wspólne, które z kolei dzielą się na tętnicę biodrową wewnętrzną i zewnętrzną. 3. Gałęzie odchodzące od aorty aorta wstępująca; tętnice wieńcowe prawa i lewa gałęzie łuku aorty o po prawej stronie pień ramienno-głowowy (tętnica szyjna wspólna prawa i tętnica podobojczykowa) o po lewej stronie - tętnica szyjna wspólna lewa i tętnica podobojczykowa lewa) aorta zstępująca o aorta piersiowa – zaopatruje ściany i narządy klatki piersiowej z wyjątkiem serca; gałęzie trzewne to gałęzie oskrzelowe, osierdziowe, śródpiersiowe, przełykowe; gałęzie ścienne to tętnice międzyżebrowe tylne i przeponowe górne o aorta brzuszna – gałęzie ścienne to tętnice lędźwiowe i przeponowe dolne; gałęzie trzewne to: parzyste (tętnice nerkowe, nadnerczowe, jajnikowe i jądrowe; nieparzyste (pień trzewny, t. krezkowa górna , t. krezkowa dolna 4. Pień trzewny dzieli się na: tętnicę wątrobową wspólną tętnice śledzionową tętnice żołądkową lewą 5. Tętnice kończyny górnej t. podobojczykowa t. pachowa t. ramienna t. promieniowa i t. łokciowa 6. Tętnice kończyny dolnej t. biodrowa zewnętrzna t. udowa t. podkolanowa t. piszczelowa przednia t. grzbietowa stopy t. piszczelowa tylna podeszwowa
7. Najważniejsze żyły: żyła główna górna – powstaje z 2 żył ramienno-głowowych; każda żyła ramiennogłowowa powstaje z połączenia żyły szyjnej wewnętrznej i żyły podobojczykowej; żyła główna górna zbiera krew z nadprzeponowej komory ciała, jej głównym odpływem są tzw. żyły nieparzyste żyły nieparzyste – zbierają krew z ścian i narządów klatki piersiowej z wyjątkiem serca, czyli z zakresu unaczynienia aorty piersiowej; mamy 3 żyły nieparzyste które tworzą na powierzchni przedniej kręgosłupa układ literki H, po prawej stronie kręgosłupa biegnie od dołu ku górze żyła nieparzysta, po lewej stronie biegną 2 żyły – od dołu ku górze żyła nieparzysta krótka, od góry ku dołowi żyła nieparzysta krótka dodatkowa; obie łączą się i poprzecznym ramieniem uchodzą do żyły nieparzystej; sama żyła nieparzysta uchodzi bezpośrednio do żyły głównej górnej
żyła główna dolna – powstaje z 2 żył biodrowych wspólnych na poziomie L4; biegnie na prawo od aorty brzusznej ku górze, przechodzi przez przeponę i w klatce piersiowej uchodzi do prawego przedsionka serca Dopływy żyły głównej dolnej: o żyła nerkowa o żż. nadnerczowa prawa, jajnikowa prawa, jądrowa prawa (lewe uchodzą do żyły nerkowej lewej) o żż. wątrobowe o żż. lędźwiowe o żż. przeponowe dolne Żyła główna dolna zbiera krew spod przeponowej połowy ciała.
żyła wrotna – zbiera krew z nieparzystych narządów jamy brzusznej z wyjątkiem wątroby; powstaje z połączenia 3 żył (krezkowej górnej, krezkowej dolnej, śledzionowej), wchodzi do wątroby i jej odgałęzienia biorą udział w utworzeniu w wątrobie sieci dziwnej żylno-żylnej; z wątroby zbierają krew żyły wątrobowe uchodzące do żyły głównej dolnej 8. Żyły kończyn głębokie – towarzyszą tętnicą powierzchowne – uchodzą do głębokich KOŃCZYNA GÓRNA: o ż. odpromieniowa – uchodzi do ż. pachowej o ż. odłokciowa – uchodzi do ż. ramiennej Obie te żyły na poziomie dołu łokciowego łączą się żyłą pośrodkową łokcia
KOŃCZYNA DOLNA
9.
10.
11.
12.
13.
o ż. odpiszczelowa – uchodzi do ż. udowej o ż. odstrzałkowa – uchodzi do ż. podkolanowej Serce – leży w worku osierdziowym w śródpiersiu środkowym, ma podstawę, koniuszek i dwie powierzchnie (przednią: mostkowo-żebrową, tylną: dolno-przeponową); zbudowane jest z 2 komór oddzielonych przegrodą międzykomorową oraz dwóch przedsionków oddzielonych przegrodą międzyprzedsionkową; każdy przedsionek tworzy kieszonkę, zwaną uszkiem Unaczynienie serca tętnice wieńcowe prawa i lewa żyły serca – uchodzą do zatoki wieńcowej (znajdującej się między lewym przedsionkiem i lewą komorą na powierzchni przeponowej serca) Budowa ściany serca wsierdzie – nabłonek wyściełający serce od wewnątrz śródsierdzie – mięsień sercowy, szkielet serca, układ bodźco-przewodzący nasierdzie – blaszka trzewna osierdzia surowiczego Serce jest mięśniem poprzecznie prążkowanym, którego czynność jest niezależna od naszej woli; mięśniówka lewej komory jest dużo grubsza niż mięśniówka prawej; w obrębie komór występują tzw. mięśnie brodawkowate, które swoimi ścięgnami zwanymi strunami ścięgnistymi przyczepiają się do płatków zastawek przedsionkowo-komorowych; w obrębie przedsionków a szczególnie uszek występują mięśnie grzebieniowe. Zastawki w sercu
dwudzielna – między lewym przedsionkiem a lewą komorą trójdzielna – między prawym przedsionkiem i prawą komorą półksiężycowate aorty i pnia płucnego 14. Szkielet serca 4 pierścienie włókniste – otaczają zastawki 2 trójkąty włókniste – między pierścieniami odcinek błoniasty przegrody międzykomorowej 15. Układ bodźco-przewodzący węzeł zatokowo przedsionkowy węzeł przedsionkowo-komorowy pęczek przedsionkowo-komorowy (pęczek Hisa) – dzieli się na 2 odnogi włókna Purkiniego UKŁAD NERWOWY 16. Układ nerwowy – podział topograficzny ośrodkowy – mózgowie i rdzeń kręgowy obwodowy – nerwy czaszkowe i ich zwoje, nerwy rdzeniowe i ich zwoje, nerwy i zwoje pnia współczulnego 17. Receptor – odbiera bodźce ze środowiska zewnętrznego Receptory dzielimy w zależności od rodzaju odbieranego bodźca mechanoreceptory fotoreceptory termoreceptory Pod względem lokalizacji: eksteroreceptory (skóra) proprioreceptory (narządy ruchu) interoreceptory (narządy wewnętrzne) 18. Mamy 12 par nerwów czaszkowych nerw węchowy (I) – odbieranie wrażeń węchowych; uszkodzenie – brak węchu (anosmia) nerw wzrokowy (II) – odbieranie wrażeń wzrokowych; uszkodzenie – ślepota oka po stronie uszkodzenia; uszkodzenie środkowej części skrzyżowania wzrokowego – niedowidzenie połowiczne dwustronicowe; za skrzyżowaniem – uszkodzenie pasma wzrokowego – niedowidzenie połowiczne jednoimienne nerw okoruchowy (III) – unerwia mięśnie gałki ocznej (z wyjątkiem mięśnia skośnego górnego i prostego bocznego) oraz zwieracz źrenicy i mięsień rzęskowy; objawy uszkodzenia – opadająca powieka, rozszerzenie źrenicy, upośledzenie akomodacji oka, podwójne widzenie nerw bloczkowy (IV) – unerwia mięsień skośny górny oka; objawy uszkodzenia – delikatny zez skierowany ku górze i przyśrodkowo nerw trójdzielny (V) – unerwia mięśnie żwacze, mięśnie nadgnykowe, skórę twarzy, śluzówkę jamy ustnej i nosowej, zęby i dziąsła, ma 3 gałęzie o V.I – nerw oczny o V.II – nerw szczękowy o V.III – nerw żuchwowy
Uszkodzenia tego nerwu zdarzają się rzadko, częściej neuralgia (zapalenie nerwu trójdzielnego); objawy – silny, piekący ból twarzy; jeśli zapalenie dotyczy nerwu żuchwowego – problemy z działaniem mięśni żwaczy nerw odwodzący (VI) – unerwia mięsień prosty boczny oka, uszkodzenie nerwu – zez zbieżny nerw twarzowy (VII) – unerwia mięśnie wyrazowe twarzy, częściowo mięśnie nadgnykowe oraz mięsień strzemiączkowy, ślinianki – podjęzykową, podżuchwową, gruczoły jamy nosowej, podniebienia, łzowy, smakowo 2/3 przednie języka; objawy uszkodzenia – pacjent nie może: symetrycznie zacisnąć powiek, symetrycznie zmarszczyć czoła, wyszczerzyć zębów; pacjent ma opadnięty kącik ust, wygładzoną bruzdę nosowo-wargową, porażony mięsień policzkowy, wzniesiony odruch rogówkowy, nadwrażliwość na bodźce dźwiękowe, problemy z odbieraniem smaku z 2/3 języka, problemy z wytwarzaniem śliny nerw przedsionkowo-ślimakowy (VIII) – wrażenia słuchu i równowagi, dzieli się na 2 gałęzie – nerw przedsionkowy (równowaga) i ślimakowy (słuch); uszkodzenie – upośledzenie odbierania zmysłów dźwiękowych i problemy z równowagą nerw językowo-gardłowy (IX) – unerwia częściowo mięśnie gardła i podniebienia, błonę śluzową gardła, czuciowo i smakowo 1/3 tylną część języka oraz ślinianki przyuszne, gruczoły policzkowe i wargowe; uszkodzenie – problemy z przełykaniem pokarmu, wydzielaniem śliny przez ślinianki przyuszne, odbieranie wrażeń smakowych z 1/3 tylnej części języka nerw błędny (X) – unerwia mięśnie i błonę śluzową krtani, częściowo mięśnie gardła i podniebienia, narządy wewnętrzne klatki piersiowej i jamy brzusznej; uszkodzenie – dotyczy głównie gałęzi nerwu błędnego zaopatrującej mięśnie krtani; jest to nerw krtaniowy wsteczny, jednostronne przecięcie nerwu – chrypka, obustronne przecięcie nerwu – afonia nerw dodatkowy (XI) – unerwia mięśnie czworoboczne grzbietu i mostkowoobojczykowo-sutkowy, uszkodzenie: zgięcie głowy z bródką uniesioną ku górze nerw podjęzykowy (XII) – unerwia mięśnie języka z wyjątkiem mięśnia podniebiennojęzykowego; uszkodzenie – w czasie wysuwania języka język zbacza w stronę uszkodzoną 19. Nerwy rdzeniowe Każdy nerw rdzeniowy jest nerwem mieszanym; zawiera włókna ruchowe i czuciowe. Mamy 31 par nerwów rdzeniowych: 8 szyjnych, 12 piersiowych, 5 lędźwiowych, 5 krzyżowych i 1 parę nerwów guzicznych. Pień nerwu rdzeniowego jest krótki i szybko dzieli się na gałęzie: brzuszną, grzbietową i oponową. 20. Gałęzie nerwów rdzeniowych brzuszne – tworzą sploty: szyjny, ramienny, lędźwiowy, krzyżowy; wyjątek to gałęzie brzuszne nerwów piersiowych, które nie tworzą splotów tylko przebiegają między żebrami jako nerwy międzyżebrowe oponowe grzbietowe – nie tworzą splotów, przebiegają metamerycznie, nie mają nazw własnych, unerwiają skórę potylicy częściowo, skórę karku, grzbietu, mięśnie głębokie grzbietu, stawy kręgosłupa 21. Sploty utworzone przez gałęzie brzuszne nerwów rdzeniowych splot szyjny – utworzony przez gałęzie brzuszne nerwów rdzeniowych C1-C4 splot ramienny – C5-Th1
22.
23.
24.
25.
26.
odcinek piersiowy – brak splotów, w zamian nerwy międzyżebrowe splot lędźwiowy – L1-L5 splot krzyżowy – S1-Co1 Rdzeń kręgowy leży w kanale kręgowym, rozciąga się od podstawy czaszki do poziomu Th12L1. Zakończenie rdzenia kręgowego to powierzchnia zwana stożkiem rdzeniowym. Rdzeń kręgowy tworzy zgrubienia – miejsca z którego wychodzą od rdzenia duże nerwy unerwiające kończyny są to zgrubienia szyjne (C3-Th1) oraz lędźwiowe (Th11-L2). Dolne nerwy rdzeniowe idą skośne i tworzą strukturę zwaną końskim ogonem. Jest to spowodowane rzekomym wstępowaniem rdzenia ku górze w czasie rozwoju. Rdzeń kręgowy składa się z małych odcinków zwanych neuromerami. Neuromer – odcinek rdzenia kręgowego od którego odchodzi jedna para nerwów rdzeniowych. Rdzeń kręgowy otoczony jest oponami. Opony rdzenia kręgowego i mózgowia opona twarda – 2 blaszki (zewnętrzna i wewnętrzna) opona pajęcza opona miękka Przestrzenie znajdujące się między oponami przestrzeń nadtwardówkowa – między blaszkami opony twardej (nie ma jej w mózgowiu), przestrzeń ta zawiera sploty żylne kręgowe wewnętrzne przestrzeń podtwardówkowa – między oponą twardą i pajęczą przestrzeń podpajeczynówkowa – między pajęczą a miękką – zawiera płyn mózgowordzeniowy Unaczynienie rdzenia kręgowego tętnica kręgowa – tętnice rdzeniowe przednia i tylna gałęzie rdzeniowe różnych tętnic w zależności od odcinka rdzenia np. międzyżebrowych w odcinku piersiowym Budowa rdzenia kręgowego na zewnątrz istota biała wewnątrz istota szara Istota biała: szczelina pośrodkowa przednia, bruzda pośrodkowa tylna, bruzdy boczne przednie, bruzdy boczne tylne, bruzdy pośrednie tylne Istota szara: rogi przednie (brzuszne), rogi tylne (grzbietowe), istota szara pośrednia, na niektórych odcinkach rdzenia wytwarza róg boczny, znajdują się tam ważne ośrodki: na poziomie C8-L3 – ośrodki współczulne, na poziomie S2-S5 – ośrodki przywspółczulne, wewnątrz widoczny kanał środkowy rdzenia kręgowego
27. Mózgowie – składa się z 3 części, są to mózg, pień mózgu i móżdżek Mózg – to dwie półkule mózgowe oddzielone szczeliną podłużną mózgu ; mózg od móżdżku oddziela szczelina poprzeczna mózgu; każda półkula ma 3 powierzchnie – grzbietowo-boczną (wypukłą), powierzchnie dolną (podstawną), powierzchnie przyśrodkową; każda półkula zbudowana jest z płatów: czołowego, ciemieniowego, potylicznego, skroniowego oraz tzw wyspy (leżącej w głębi bruzdy bocznej) 28. Bruzdy oddzielające płaty półkul mózgowych boczna – oddziela płat czołowy, ciemieniowy od skroniowego środkowa – czołowy od ciemieniowego
ciemieniowo-potyliczna – ciemieniowy od potylicznego; widoczna tylko na powierzchni przyśrodkowej Ośrodki korowe płat czołowy – ośrodki ruchowe, związane z zachowaniem i emocjami ciemieniowy – czuciowe potyliczny skroniowy – słuchu i równowagi Nieparzysta struktura między półkulami nosi nazwę pnia mózgu. Pień mózgu międzymózgowie śródmózgowie most rdzeń przedłużony Opony mózgowia – takie same jak opony rdzenia kręgowego; opona twarda wytwarza wypustki Wypustki opony twardej sierp mózgu – oddziela półkule mózgu sierp móżdżku – oddziela półkule móżdżku namiot móżdżku – oddziela półkule mózgu od móżdżku przepona siodła – pokrywa siodło tureckie W mózgowiu nie ma przestrzeni nadtwardówkowej ale są wyjątkowe miejsca gdzie blaszki opony twardej się rozdzielają; są to naczynia żylne zwane zatokami opony twardej; zbierają one krew z mózgowia i opon; z gałki ocznej i oczodołów oraz ucha wewnętrznego; krew z zatoki uchodzi do żyły szyjnej wewnętrznej Zatoki opony twardej grupa górna zatok o strzałkowa górna o strzałkowa dolna o poprzeczna o potyliczna o esowata o prosta grupa dolna zatok o klinowo-ciemieniowa o jamista o skalista górna o skalista dolna
29.
30.
31. 32.
33.
UKŁAD ODDECHOWY 34. Drogi oddechowe górne dolne Granicą między nimi jest tzw. wejście do krtani. Jama nosowa kostna ma 4 ściany: górną, dolną (podniebienie kostne), boczną oraz przyśrodkową (przegroda nosowa). Jama nosowa kostna zaczyna się otworem gruszkowatym zaś
kończy otworem zwanym nozdrzami tylnymi. Nos zewnętrzny budują również chrząstki: boczna, skrzydlate większe, mniejsze a przegrodę nosową uzupełnia też chrząstka przegrody nosowej. Od ściany bocznej jamy nosowej przyśrodkowo zwisają małżowiny nosowe: dolna jest kostką, środkowa i górna – są chrząstkami. Pomiędzy małżowinami przebiegają przewody nosowe. 35. Zatoki przynosowe: czołowa, szczękowa, komórki sitowe przednie uchodzą do przewodu nosowego środkowego komórki sitowe tylne uchodzą do przewodu nosowego górnego zatoka klinowa – uchodzi do zachyłka klinowo-sitowego (powyżej małżowiny nosowej górnej) Do przewodu nosowego dolnego uchodzi przewód (kanał) nosowo łzowy. 36. Krtań leży w tzw. przestrzeni środkowej szyi powyżej kości gnykowej, ku dołowi przedłuża się w tchawicę, zaczyna się otworem zwanym wejściem do krtani, częściowo przykryta jest przez płaty tarczycy. Zbudowana jest z chrząstek: nieparzyste: tarczowata, pierścieniowata, nagłośniowa parzyste: nalewkowate, klinowate, rożkowate 37. Chrząstki krtani są połączone ze strukturami sąsiednimi: błona tarczowo-gnykowa więzadło pierścienno-tchawicze więzadło gnykowo-nagłośniowe 38. Chrząstki krtani połączone są ze sobą: stawy pierścienno-tarczowy i pierścienno nalewkowy oraz stożek sprężysty, błona czworokąta, więzadła głosowe, przedsionkowe, nalewkowonagłośniowe 39. Podział jamy krtani: przedsionek- od wejścia do krtani do fałdów przedsionkowych jama pośrednia krtani – od fałdów przedsionkowych do fałdów głosowych jama podgłośniowa – poniżej fałdów głosowych aż do tchawicy 40. Unerwienie krtani – gałęzie nerwu błędnego – nerw krtaniowy górny i nerw krtaniowy wsteczny (ważniejszy, unerwia mięśnie krtani z wyjątkiem pierścienno-tchawiczego) 41. Tchawica jest przedłużeniem krtani, leży w górnym śródpiersiu i na poziomie Th4 dzieli się na 2 oskrzela główne. Budowa tchawicy: błona wewnętrzna – śluzówka z nabłonkiem migawkowym błona środkowa – chrząstki tchawicze połączone więzadłami obrączkowymi , z tyłu mięsień tchawiczy błona zewnętrzna – przydanka (przydanka, luźna tkanka łączna, z naczyniami i nerwami) 42. Podział tchawicy oskrzele główne prawe – krótsze, grubsze, odchodzi pod mniejszym kątem oskrzele główne lewe – dłuższe, większe, odchodzi pod większym kątem 43. Budowa płuc: płuco prawe – 3 płaty – górny, środkowy, dolny – oddzielone szczeliną skośną i poziomą płuco lewe – 2 płaty – górny i dolny, oddzielone szczeliną skośną 44. Budowa płuca: podstawa (powierzchnia przeponowa)
szczyt (wierzchołek) powierzchnia żebrowa powierzchnia śródpiersiowa z wnęką płuca (tętnica płucna, oskrzele główne i 2 żyły płucne)
Płuco podzielone jest jeszcze na mniejsze części zwane segmentami oskrzelowopłucnymi. 45. Podział drzewa oskrzelowego Każde oskrzele główne dzieli się na oskrzela płatowe, one z kolei na oskrzela segmentowe, następnie oskrzela segmentowe dzielą się dalej a zakończeniem drzewa oskrzelowego są pęcherzyki płucne, które leżą w ścianach woreczków pęcherzykowych. Opłucna ma 2 blaszki: ścienną, pokrywającą od wewnątrz ściany klatki piersiowej i trzewną, pokrywającą płuca. Pomiędzy blaszkami znajduje się potencjalna przestrzeń z niewielką ilością płynu, zwana jamą opłucnej. Pomiędzy częściami opłucnej ściennej tworzą się przestrzenie zwane zachyłkami opłucnej (żebrowo-śródpiersiowy, żebrowo-przeponowy, przeponowośródpiersiowy) UKŁAD MOCZOWY 46. Nerki są położone w przestrzeni zaotrzewnowej po obu stronach kręgosłupa, nerka prawa niżej niż nerka lewa. Każda nerka ma 2 powierzchnie (przednią i tylną), 2 brzegi (boczny i przyśrodkowy) oraz 2 bieguny (górny i dolny). Na górnym biegunie nerki leży nadnercze. Brzeg przyśrodkowy nerki zawiera wnękę nerki a w niej: tętnice nerkową, żyłę nerkową oraz moczowód. 47. Budowa wewnętrzna nerki: rdzeń – wewnątrz, składa się z piramid nerkowych kora – na zewnątrz, wnika w rdzeń (między piramidy) w postaci słupów nerkowych 48. Drogi wyprowadzające mocz: cewki zbiorcze nefronu brodawki nerkowe na szczycie piramid kielichy nerkowe mniejsze kielichy nerkowe większe miedniczki nerki moczowód pęcherz moczowycewka moczowa 49. Moczowód - przebieg odcinek przynerkowy odcinek podnerkowy – biegnie po mięśniu lędźwiowym większym i dzieli się na: o odcinek brzuszny o odcinek miedniczny – tu moczowód krzyżuje nasieniowód u mężczyzn i tętnice maciczną u kobiet uchodzi do kąta bocznego trójkąta pęcherzowego w dnie pęcherza moczowego UKŁAD POKARMOWY 50. Układ pokarmowy dzielimy na: przewód pokarmowy narządy układu pokarmowego otrzewną 51. Przewód pokarmowy dzielimy na: część nadprzeponową część podprzeponową
52. Jama ustna jest ograniczona: z przodu przez wargi z boku przez policzki od góry przez podniebienie od dołu przez dno jamy ustnej ku tyłowi otworem zwanym cieśnią gardzieli; łączy się z częścią ustną gardła 53. Podział jamy ustnej przedsionek – przed zębami – uchodzi tu przewód ślinianki przyusznej jama ustna właściwa – za zębami – uchodzą tu przewody ślinianek podżuchwowej i podjęzykowej 54. Podniebienie dzielimy na twarde i miękki. Twarde jest utworzone przez szczękę i kość podniebienną, zaś miękki to języczek i 2 fałdy – podniebienno-językowy i podniebiennogardłowy. Pomiędzy fałdami leżą migdałki podniebienne. 55. Język - ma wierzchołek, trzon i nasadę; 2 powierzchnie (górną i dolną), 2 brzegi boczne. Posiada tzw. brodawki językowe. Język ma mięśnie wewnętrzne i zewnętrzne. Wewnętrzne to podłużny górny i dolny, poprzeczny i pionowy. Zewnętrze łączą język ze strukturami sąsiednimi np. mięsień bródkowo-językowy, gnykowo-językowy, rylcowo-językowy i podniebiennojęzykowy. 56. Zęby budowa o korona – pokryta szkliwem o szyjka - pokryta cementem o korzeń – pokryty kostniwem (cementem) Podstawą ich budowy jest zębina. Wewnątrz jest jama zęba, wypełniona miazgą, przedłuża się w kanał korzenia w obrębie korzenia. wzór zębów stałych o 2 siekacze o 1 kieł o 2 przedtrzonowe o 3 trzonowe wzór zębów mlecznych o 2 siekacze o 1 kieł o 2 trzonowe 57. Gardło – rozciąga się od podstawy czaszki do poziomu C6. Tylna ściana gardła utworzona jest przez mięśnie zaś przednia ściana ma 3 otwory, z których każdy łączy gardło z inną jamą i dlatego wyróż...