Title | Arabska Wiosna - Stworzone przy powtórce maturalnej do WOS-u. |
---|---|
Author | Natalia Sobotka |
Course | 3 klasa Wiedza o społeczeństwie |
Institution | Liceum ogólnokształcące |
Pages | 3 |
File Size | 142.2 KB |
File Type | |
Total Downloads | 52 |
Total Views | 148 |
Stworzone przy powtórce maturalnej do WOS-u....
Arabska Wiosna, Arabska Wiosna Ludów, Tunisami, określenie kontestacji społecznej na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej 2010–13. Miały one różne przyczyny: walczono o prawa człowieka (Tunezja, Egipt, Syria), o przeciwdziałanie korupcji (Tunezja, Egipt), o poprawę warunków bytowych (Tunezja, Egipt, Libia, Syria), o liberalizację systemu politycznego (Libia, Jemen, Syria), konflikty miały podłoże etniczne (Libia, Jemen) lub wyznaniowe (Bahrajn, Syria). Charakterystyczną cechą Arabskiej Wiosny były jednoczesne wystąpienia rewolucyjne w wielu krajach, szeroko wykorzystano do komunikacji portale społecznościowe. Ruch ten miał charakter wolnościowy i demokratyczny, podatny był jednak na wpływy środowisk fundamentalistycznych. Upadek dyktatur północnoafrykańskich (państwa o ustroju monarchicznym okazały się bardziej odporne na skutki A.W.) doprowadził do destabilizacji rejonu Libii, Tunezji i Egiptu i pośrednio spowodował zjawisko masowego uchodźstwa z Afryki do Europy.
Tunezja początek wiosny, Tunis prezydent Zajn al-Abidin Ibn Ali dokonano delegalizacji dawnej monopartii Zgromadzenia DemokratycznoKonstytucyjnego wybory do Zgromadzenia Konstytucyjnego 23 X 2011, w których zwyciężyła konserwatywna (islamska) Partia Odrodzenia język arabski
Egipt ustąpienie prezydenta H. Mubaraka Wybory parlamentarne odbyły się 28 XI 2011 — wygrała je powiązana ze Stowarzyszeniem Braci Muzułmanów Umiarkowana Partia Wolności i Sprawiedliwości, a 23–24 V 2012 wybory prezydenckie — prezydentem został M. Mursi w VII 2013 w wyniku wojskowego zamachu stanu, po którym władzę ponownie przejęła armia, Stowarzyszenie Braci Muzułmanów zostało zdelegalizowane prezydentem po wyborach w I 2014 został przywódca puczu, przeciwnik islamskich ruchów radykalnych generał A. al-F. As-Sisi wystąpienia w Kairze język arabski Libia
początek protestów w Bengazi M. Al-Kaddafiego ośrodkiem sił rządowych pozostał Trypolis interwencja zbrojna państw NATO powstanie dwuwładzy — w Trypolisie działa Powszechny Kongres Narodowy, zdominowany przez islamistów, którzy nie uznali ważności wyborów, a w Bengazi nowo wybrane Zgromadzenie Konstytucyjne, mające poparcie międzynarodowe język arabski
Maroko miasta Rabat i Casablanka król Muhammad VI w orędziu do narodu obiecał przeprowadzenie demokratycznych reform i nowelizację konstytucji, zapowiedział oddać część swojej władzy parlamentowi język arabski Syria Irak
demonstracja w Damaszku przeciwko dyktaturze partii Baas i stanowi wyjątkowemu prezydent Baszszar al-Asad protesty w Deraa i Latakijji od 2013 w multilateralną wojnę, której trzecią stroną stały się siły powstałego Państwa Islamskiego, kontrolującego tereny wschodniej Syrii język arabski
protesty przeciwko Regionalnemu Rządowi Kurdystanu i korupcji Bagdad (Plac Tahrir) i Karbali Fu’ad Masum nowym prezydentem język arabski i kurdyjski
EXTRA INFO O PÓŁWYSPIE ARABSKIM I NIE TYLKO:
Iran
stolica Teheran dominujący odłam szyicki, nie sunnicki dominujący na terenach arabskich (jedyne takie państwo) dawniej Persja (język perski) prawo surowe, wzorowane na szariacie
Arabia Saudyjska mniejsze protesty monarchia absolutna, dziedziczna, brak konstytucji głową państwa i szefem rządu jest król (władza ustawodawcza i wykonawcza), nadzorujący również - jako duchowy zwierzchnik - przestrzeganie obowiązującego w Arabii Saudyjskiej prawa islamu (szariat) kraj ten dzieli się na 13 prowincji język arabski Afganistan Talibowie (krajnie fundamentalistyczny ruch wspierany przez Pakistan) Kabul ukrywał się tam Osama Bin Laden języki dari i paszto...