Budownictwo ogólne zagadnienia + rysunki PDF

Preview

Summary

Opracowanie najważniejszych pojęć i zagadnień rysunkowych z Budownictwa Ogólnego...

Description

1. Grunt wysadzinowy podnosi się, gdy przez dłuższy czas utrzymują się ujemne temperatury. Woda zawarta w takim gruncie, przy określonej jego strukturze (skład, zawartość wody, poziom wód gruntowych) zwiększając objętość powoduje owe podniesienie. Zagraża to budowlom, które mają taki grunt pod sobą. 2. Stropodachy niewentylowane – kiedy paroizolacja? Jest niezbędna nad pomieszczeniami gdzie bywa podwyższona wilgotność. 3.Polska podzielone jest na cztery strefy przemarzania gruntu. W zależności od strefy głębokość przemarzania waha się od 80 do 140 cm. 1 strefa: Najpłycej, bo tylko do 80 cm, grunt przemarza w zachodniej i płn.- zach. Pl. Przeważający obszar Pl obejmujący jej część centralną oraz górzystą część płd. - zach. jest położony w 2. strefie przemarzania – grunt na tym terenie przemarza do głębokości 1 m. 3. strefa przemarzania: płd.- wsch., górzysta część Pl, Góry Świętokrzyskie oraz pas na płn.- wsch. z wyłączeniem części kraju znajdującej się w samym płn. – wsch. rogu. W 3. strefie grunt przemarza do 120 cm. Pozostała, niewielka część Polski (płn. - wsch. róg) znajduje się w 4. strefie i mróz może tam sięgać do głębokości 140 cm. 4. Ścianka szczelinowa – system konstrukcyjny używany najczęściej w trakcie wykonywania posadowienia obiektu budowlanego oraz wykonywania głębokich wykopów. Metoda ta ma zastosowanie przy obudowaniu głębokich wykopów, z uwagi na dużą sztywność oraz możliwość wykorzystania ich zarówno jako ściany podziemia oraz fundament budynku. Wykonuje się je do głębokości nawet do 100 m. Metoda ta polega na wypełnieniu betonem wąskoprzestrzennego wykopu (najczęściej 600-800 mm szerokości), w którym uprzednio umieszczono zbrojenie. Podczas pogłębiania wykopu oraz w trakcie betonowania, wewnątrz wykopu pozostaje zawiesina bentonitowa stabilizująca krawędzie zewnętrzne. Podawany beton od dna wykopu stopniowo wypiera bentonit. Ściana szczelinowa ma za zadanie spełnić trzy podstawowe funkcje:



oparcia przed siłami poziomymi



przeniesienia obciążeń pionowych



zapewnienia wodoszczelności

5.Większość podręczników budownictwa między stropem ostatniej kondygnacji, a izolacją termiczną w stropodachu dwudzielnym wentylowanym zaleca wykonanie paroizolacji. Idea ta jest słuszna, ponieważ zależy nam, aby materiał termoizolacyjny nie uległ zawilgoceniu. 6. Zgodnie z obowiązującą normą PN-81/B-03020. Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli.

Obliczenia statyczne i projektowanie, p. 2.2.2. głębokość posadowienia powinna spełniać następujące warunki: - zagłębienie podstawy fundamentu w stosunku do powierzchni przyległego terenu nie powinno być mniejsze niż 0,5 m; projektowanie zagłębienia mniejszego niż 0,5 m wymaga uzasadnienia, - w gruntach wysadzinowych głębokość posadowienia nie powinna być mniejsza od umownej głębokości przemarzania hz; głębokość przemarzania należy mierzyć od poziomu projektowanego terenu lub posadzki piwnic w nieogrzewanych budynkach

7.Trzeba przestrzegać zasady, aby warstwa termoizolacji na całej powierzchni była oddzielona od muru osłonowego wentylowaną pustką powietrzną o szerokości około 25 mm. (>20mm) Mur 3warstwowy może mieć pustkę powietrzną: wentylowaną lub niewentylowaną. 8. 20 - 22 °C



temperatura wewnętrzna



temperatura pow. wew. ściany 17 - 19 °C



temperatura pow. podłogi

18 - 20 °C



pionowa różnica temperatur

< 3 °C



ruch powietrza

< 0,2 0,2 m m/s /s



względna wilgotność wew. pow. 50 - 60 %

9.Fundamenty bezpośrednie – przekazujące obciążenia na grunt: ławy fundamentowe (pod murami lub szeregiem słupów) ;

 

stopy fundamentowe (pod słupami, filarami);



płyty fundamentowe;

  

ruszty fundamentowe (stosowane na grr słabonośnych w celu zwiększenia sztywności); skrzynie fundamentowe (stosowane na terenach szkód górniczych); bloki fundamentowe (najczęściej przyczółki mostowe)

10.przekazujące obciążenie pośrednio: pale fundamentowe Podział pali ze względu na sposób pracy: pale normalne – przekazują obciążenie na grunt przez tarcie na pobocznicy i opór pod stopą pala pale zawieszone – przekazują obciążenie na grunt przez tarcie na pobocznicy pala pale stojące – przekazują obciążenie na grunt przez stopę pala (np. pale oparte stopą na skale) studnie fundamentowe kesony (wykonywane poniżej poziomu wody) ściany szczelinowe/barety kolumny słupy

11. Soilcrete S (pojedynczy) – medium rozluźniającym grr jest w tym przypadku strumień zaczynu cem.

Soilcrete D (podwójny) – w tym przypadku strumień zaczynu cem jest dodatkowo wspomagany wypływem sprężonego pow. Podobnie jak w przypadku systemu S, proces rozluźnienia grr jest jednocześnie procesem cementacji. Modyfikacją systemu podwójnego jest tzw. system DS. (super jet) który umożliwia wykonanie kolumn o średnicy 4-5 m.

Soilcrete T (potrójny) – w tym systemie procesy rozluźniania i cementacji są rozdzielone. Grr rodzimy jest erodowany strumieniem wody przy współudziale sprężonego pow a zaczyn cem podawany jest przez trzecią dyszę ze znacznie mniejszym ciśnieniem. W praktyce bud’ej stosuje się jeszcze iniekcję strumieniową typu X-Jet w której to mamy do czynienia z dwoma strumieniami, jednym skierowanym do dołu a drugim do góry. Strumienie te zderzając się ze sobą w określonej odległości od żerdzi wiertniczej znoszą swoje energie co umożliwia ścisłe określenie średnicy wykonywanej kolumny. 12.– technologia wzmacniana zbyt słabego podłoża budowlanego polegająca na wykonaniu w grr kolumn z cementogrr. W podłożu o zbyt małej nośności wykonuje się serię kolumn pojedynczych w zaprojektowanych odstępach o określonej 2R i L (dł/głęb). Technologia stosowana może być przy wzmacnianiu podłoża zarówno dla budynków jak i innych różnorodnych budowli, w tym budowli liniowych: komunikacyjnych, hydrotechnicznych, i innych budowli takich jak np. mosty, wiadukty, wiatraki itp. Skrót DSM wywodzi się od angielskiej nazwy tej techniki: Deep Soil Mixing. Metoda ta została wynaleziona w Japonii w latach 70. XX w.

13. ze względu na usytuowanie w budynku: zewnętrzne – wydzielające budynek z otoczenia wewnętrzne – między pomieszczeniami

14.

ze względu na funkcję:

konstrukcyjne (nośne) – przenoszą obc własne i przejęte z innych elem’ów konstrukcji bud samonośne – przenoszą tylko ciężar własny osłonowe – przenoszą ciężar własny i obc wywołane parciem wiatru konstrukcyjno-osłonowe – przenoszą ciężar własny, obc od innych elem’ów bud i obc wywołane parciem wiatru działowe – oddzielają pomieszczenia wewnątrz bud Rodzaje ścian ze względu na funkcję (ogólnie): · ściany konstrukcyjne · ściany niekonstrukcyjne

15.Ściany jednowarstwowe zbudowane są bez zastosowania dodatkowych materiałów termoizolacyjnych. Można je wznosić z bloczków gazobetonowych, pustaków poryzowanych lub bloczków i pustaków keramzytobetonowych. Tylko te materiały mają na tyle dobrą izolacyjność termiczną, żeby wymurowana z nich ściana osiągnęła wymagany współczynnik przenikania ciepła U. Siłą rzeczy ściany bez ocieplenia muszą być dość masywne. Ich grubość wynosi 30-50 cm. Te najcieńsze można wznosić z bloczków i pustaków z przekładkami termoizolacyjnymi wewnątrz. 16.Rozpatrując podstawowe kwestie dotyczące omawianego rozwiązania konstrukcyjnego, należy pamiętać także o potrzebie wykonywania szczelin dylatacyjnych poziomych i pionowych. Umożliwiają one swobodne zmiany długości elewacji wynikających najczęściej z wpływu temperatury. Niezastosowanie takich dylatacji, lub ich złe wykonanie, może nawet w krótkim okresie eksploatacji prowadzić do niszczenia warstwy elewacyjnej, a w efekcie, do postępującej degradacji całej ściany. Zgodnie z Polską Normą, pionowe szczeliny dylatacyjne powinny być rozmieszczone w zewnętrznej warstwie ściany szczelinowej max. : - co 12 metrów, gdy elewacja jest wykonana z cegły ceramicznej, - co 8 metrów, gdy warstwa elewacji jest wykonana z innych elementów murowych, np. cegły silikatowej lub betonowej. Ponadto, szczeliny dylatacyjne powinno się uwzględnić w miejscach koncentracji naprężeń (naroża budynków, obszary skokowej zmiany obciążenia itp.). Z kolei, w budynkach z kilkoma kondygnacjami, elewację należy podzielić przerwą dylatacyjną na dwie lub więcej części, o wysokości do 9 m każda.9 17.Kotwy powinny być rozmieszczone równomiernie i przemiennie na całej powierzchni ściany. Pionowy odstęp pomiędzy kotwami powinien wynosić 460 mm, a poziomy 500 mm, co odpowiada liczbie 4,3 kotew na 1 m2 powierzchni ściany. W narożach ściany, wzdłuż górnej krawędzi, przy szczelinach dylatacyjnych (z obu stron) i przy otworach należy zastosować dodatkowe kotwy w odl. ok 150 mm od krawędzi muru x3 szt./1 m krawędzi.

18. Typowy skład tynków cienkowarstwowych SILIKONOWE, KRZEMIANOWE, POLIMEROWE, MINERALNE 19. ogólny podział nadproży: *płaskie

*łukowe 20. Podział materiałowy nadproży: •ze stali •żelbetowe •ceramiczne •zespolone •prefabrykowane 21.teoria Kunzla, który twierdzi iż powłoki zew muszą spełniać następujące warunki:

• Pochłanianie wody W < 0,5 kg/m2 h^ 0,5 • Odporność dyfuzyjna pary wodnej Sd...