De cognitieve ontwikkelingstheorie van Piaget PDF

Preview

Summary

Volgens Piaget doorlopen alle mensen in een vaste volgorde een reeks universele cognitieve ontwikkelingsstadia. Niet enkel de kwantiteit van informatie neemt doe, maar ook de kwaliteit van onze kennis en ons begrip verandert. ...

Description

De cognitieve ontwikkelingstheorie van Piaget Volgens Piaget doorlopen alle mensen in een vaste volgorde een reeks universele cognitieve ontwikkelingsstadia. Niet enkel de kwantiteit van informatie neemt doe, maar ook de kwaliteit van onze kennis en ons begrip verandert. Hij meende dat het menselijk denken is opgebouwd uit schema’s, dit zijn georganiseerde mentale patronen die bepaalde gedragingen of acties vertegenwoordigen. Volgens Piaget kan de adaptatie van kinderen (= zijn benaming voor de manier waarop kinderen reageren op en zich aanpassen aan nieuwe informatie) worden verklaard door twee basisprincipes: 1. assimilatie, dit is het proces waarbij mensen een ervaring interpreteren binnen hun huidige cognitieve ontwikkelingsstadium en denkwijze. Hier worden nieuwe ervaringen opgenomen in schema’s of structuren die de persoon al bezit. 2. Accommodatie verwijst naar veranderingen in bestaande manieren van denken in reactie op nieuwe stimuli of gebeurtenissen. Accommodate en assimilatie zorgen samen voor onze cognitieve ontwikkeling. Meningen over Piagets theorie In grote lijnen is Piagets visie accuraat, dit wordt niet zo gezien voor wat betreft de details. Sommige cognitieve vaardigheden manifesteren zich eerder dan Piaget beschreef en ook de universaliteit van de stadia die hij beschreef wordt in twijfel getrokken. Er komt steeds meer bewijs dat stadia zich in andere (niet-westerse) culturen bijvoorbeeld eerder of later starten, ook zijn er in elke cultuur mensen die het hoogste cognitieniveau dat hij beschrijft niet lijken te halen. De meeste kritiek op het perspectief zoals Piaget het beschreef is dat cognitieve ontwikkeling niet per se discontinu is zoals zijn stadiamodel het doet voorkomen. Veel ontwikkelingsonderzoekers menen dat de groei veel meer een continu proces is. Deze critici ontwikkelde een ander perspectief, dit noemen we de informatieverwerkingstheorie. De informatieverwerkingstheorie Een belangrijk alternatief voor de Piagetiaanse theorie is de informatieverwerkingstheorie. Zij proberen te achterhalen op welke manieren mensen informatie opnemen, gebruiken en opslaan. De oorsprong is te vinden in elektrische informatieverwerking zoals computers, ze gaan ervan uit dat zelfs complex gedrag als leren, herinneren, categoriseren en denken kan worden opgebroken in een reeks individuele, specifieke stappen. Bij deze benadering gaat men ervan uit dat kinderen dat kinderen net als computers een beperkt vermogen hebben om informatie te verwerken, in de loop van hun ontwikkeling maken ze gebruik van steeds ingewikkeldere strategieën om informatie te verwerken en zijn ze in staat om nieuwe strategieën te ontwikkelen en aan te passen. Piaget ging ervan uit dat het denken kwalitatief verandert, de informatieverwerkingstheorie gaat ervanuit dat denken kwantitatief verandert. De theorie suggereert ook dat mensen verwerkingsprocessen met het klimmen der jaren beter kunnen hanteren en dat ze van de ene informatieverwerkingsstrategie kunnen overstappen op de andere. Een informatieverwerkingstheorie die voortbouwt op Piagets onderzoek is de neo-Piagetiaanse theorie Piaget ging ervan uit dat cognitie beschouwd diende te worden als een enkel systeem met steeds ingewikkeldere algemene cognitieve vermogens maar de neo-Piagetiaanse theorie gaat ervan uit dat cognitie bestaat uit verschillende typen individuele vaardigheden (bijv. om te lezen, vaardigheden die nodig zijn om verhalen te verzinnen of om te rekenen). De ontwikkelaars van de neo-Piagetiaanse theorie zijn ook van mening dat ervaring een grote rol speelt in de bevordering van cognitieve ontwikkeling.

Meningen over de informatieverwerkingstheorie Deze theorie biedt geen volledige uitleg voor het menselijk gedrag. Deze theorie schenkt weinig aandacht aan creativiteit, en juist hierin ontstaat de beste ideeën vaak op een onlogische, nonlineaire manier. Bovendien houdt deze theorie ook geen rekening met de sociale context waarin ontwikkeling plaatsvindt....