Dwudziestolecie Międzywojenne - notatki PDF

Preview

Summary

Dwudziestolecie Międzywojenneń. Kultura masowa w 2Ń-leciu ➔ Kultura masowa zaczęła się tworzyć dzięki rozwojowi Ğrodków masowego przekazu- prasa, radio, kino. żdy wprowadzono obowiązek nauki pisania i czytanie, wzrosło znaczenie prasy ➔ W prasie oraz radiu zaczęły się pojawiać reklamy, Zaczyna rozwi...

Description

Dwudziestolecie Międzywojenne 1. Kultura masowa w 20-leciu ➔ Kultura masowa zaczęła się tworzyć dzięki rozwojowi środków masowego przekazuprasa, radio, kino. Gdy wprowadzono obowiązek nauki pisania i czytanie, wzrosło znaczenie prasy ➔ W prasie oraz radiu zaczęły się pojawiać reklamy, Zaczyna rozwijać się kinematografia Społeczeństwo masowe powstało przez rozwój nowoczesnych form przekazu oraz rozwój techniki. Oznacza to, że przedstawiciele grup społecznych niezależnie od tego gdzie mieszkali, gdzie pracowali i kim byli używali tych samych sprzętów, oglądali te same filmy i słuchali tej samej muzyki STANISŁAW MŁODOŻENIEC „XX WIEK” ❖ Utwór naszpikowany neologizmami- wpływ nowoczesnej techniki na komunikację ludzką. Przez coraz to nowe wynalazki, takie jak gramofon, kino, aeroplan czy radiotelegram, ludzie muszą nauczyć się nowych zasad komunikacji. ❖ W wierszu poeta bawi się językiem, tworzy neologizmy na podstawie dobrze znanych słów i zestawia je z osiągnięciami techniki zerwanie z dotychczasowym postrzeganiem języka oraz zasad ortografii. ❖ Złożenie tych wyrażeń i zaakcentowanie wynalazków pokazuje, że osiągnięcia cywilizacyjne mają wpływ na nasze życie oraz na język, jakim się posługujemy. ❖ nawiązanie do najnowszych odkryć technicznych- forma przypominać ma zapis telegrafu ❖ wiele wyrazów, które pochodzą ze słownika nauki i techniki- wydźwięk "futurystyczny" ❖ temat- charakterystyka XX wieku ❖ szereg neologizmów autor uwidocznił problem w komunikacji ówczesnych czasów opanowanych przez pęd techniki 2. Miasto w poezji 20-lecia Według przedstawicieli Awangardy Krakowskiej symbolami nowych czasów miały być dynamicznie rozwijające się aglomeracje miejskie, anonimowy tłum, osiągnięcia cywilizacji technicznej, wyrażane w haśle 3xM. Przemiany cywilizacyjne, które doprowadziły do wykształcenia kultury masowej fascynowały i niepokoiły pisarzy. Entuzjastycznie przedstawiali je futuryści (utopijne wizje lepszego jutra, sceptycznie podchodzili do nich m. in. Witkacy GMACHY JULIAN PRZYBOŚ ❏ wyraża zachwyt nad nowoczesną miejską zabudową ❏ cechy wyraźnie wskazujące na związek poety z programem literackim Awangardy Krakowskiej. W centrum koncepcji poezji znajdowało się tu bowiem potrójne hasło: „miasto-masa-maszyna”- ŚWIAT ZURBANIZOWANY ❏ świat w bezruchu- podkreślony w tekście za pomocą całkowitej eliminacji czasowników. ❏ wiersz- seria kolejnych obrazów- zbliżeń kamery ❏ bardzo silnie nasycony wrażeniami wzrokowymi, operuje niezwykle mocnymi wyobrażeniami kolejnych elementów przestrzeni

❏ miasto robi wrażenie solidnej, precyzyjnie zaplanowanej konstrukcji ❏ Rola poety- wyraziciel uczuć wielkich mas, ikona wszystkiego ,co uosabia miasto (nowoczesność, cywilizacja, dynamizm, maksymalne emocje), budowniczy gmachuplanuje swoją pracę i powołuje do życia nowe wyobrażone światy. ❏ apoteozą zbiorowej pracy- gmach wzniesiony cegła po cegle przez człowieka- ogrom ludzkiego, zbiorowego trudu połączonego wspólnym celem 3. Skamandryci (2 teksty + omówienie, cechy, założenia) ➔ Grupa warszawska skupiona wokół czasopisma „Skamander” ➔ Przedstawiciele: JULIAN TUWIM, JAROSŁAW IWASZKIEWICZ, JAN LECHOŃ, ANTONI SŁONIMSKI ➔ Brak wspólnego programu, niechęć do wzniosłej poetyki, głosili uwolnienie Polski od obowiązków patriotycznych i obywatelskich, poezja rozumiała dla każdego, pisanie o sprawach codziennych, język potoczny, dążenie do bezpośredniego kontaktu odbiorcą DO PROSTEGO CZŁOWIEKA ➔ stanowczy sprzeciw wobec wojny, której zwykle towarzyszą wzniosłe hasła, jednak w rzeczywistości kryją się za nimi jedynie partykularne interesy klasy rządzącej. ➔ kłamstwo wojennej propagandy- Odwołuje się do uczuć patriotycznych i apeluje do emocji odbiorcy w celu manipulacji jego działaniami. ➔ przywraca słowom pierwotne znaczenie, odkłamuje fałszywy przekaz- dosadny, wulgarny język ➔ prosty człowiek- ten z samego dołu społecznej drabiny, stają się ofiarami wojennego kataklizmu – wcielani do armii lub ginący jako cywile, zbiorowość złożona z prostych ludzi jest najbardziej podatna na emocjonalną manipulację i populistyczne hasła ➔ Cel poety- uświadomienie ubogiemu człowiekowi, że wojna służy niecnym interesom najzamożniejszych- Prawdziwy powód konfliktów zbrojnych- wojenne łupy: ropa, pieniądze, bawełna. Dlatego podmiot otwarcie wzywa protego człowieka do zdecydowanego bojkotu nawoływań nawet najwyższych autorytetów ➔ Tuwim zdaje się odrzucać hasło „Bóg - honor - ojczyzna”, broniąc zwykłego człowieka i jego prawa do życia „na własny rachunek”. ELEGIA MIASTECZEK ŻYDOWSKICH ● utwór o poważnej tematyce, mający formę skargi albo smutnego rozpamiętywania. Początkowo stanowiła rodzaj pieśni żałobnej, bliskiej trenowi, ● Wiersz Słonimskiego jest wyrazem żalu właśnie z powodu zniszczenia dawnego świata- mieszkańcy zamordowani, kultura żydowska potraktowana, jako coś bezwartościowego ● aluzja do obojętności wobec zagłady Żydów ● podkreślenie więzi jaka łączyła naród polski i żydowski ● Żyd nie tylko jest rzemieślnikiem ale również poetą, filozofem, trubaduremwartościowość narodu ● Porównanie miasteczka do obrazów Marca Chagalla(żyda) 4. Futuryści(XX wiek) ➢ Zerwanie z tradycją, historią, na rzecz nowoczesności, należy spalić muzea, biblioteki ➢ Sztuka aktualna przez 24h(potem należy ją spalić) ➢ Sztuka ma dotyczyć miasta, cywilizacji, mas ➢ Uwolnienie sztuki od zasad-nieprzestrzeganie zasad ortografii i gramatyki, sztuka świadomie prymitywna, spontaniczna, nieskażona kulturą

➢ MANIFEST- Bruno Jasieński ➢ ALEKSANDER WAT, ANATOL STERN, STANISŁAW MŁÓDOŻENIEC BUT W BUTONIERCE BRUNO JASIEŃSKI ● manifest futurystów- poetyckim zachwytem nad młodością i nowoczesnością ● człowiek w nieustannym ruchu , biegnący w pogoni za życiem, za sprawami. Ciągle się gdzieś śpieszy- rzeczywistość w ruchu, fascynacja ruchem- nieustający i zdecydowany marsz ● Poeta stosuje również wiele neologizmów, czerpie w słownictwie innych języków, to ubarwia tę poezje, staje się ona przez to jeszcze ciekawsza, bardziej pociągającafuturyzm ● prowokacyjny. Zdaje się nie tylko burzyć konwencje poetyckie ● charakter żartu, kpiny nawet z rzeczywistości ● futuryzm w tytule- absurdalny, ważne jest podobne brzmienie, a nie znaczenie ● nie ogląda się za plecy. Nie interesuje go przeszłość, tylko to, co przed nim, zabija Tetmajera i Staffa- nie obchodzi go historia(stawia się z nimi na równisamouwielbienie, świadomość geniuszu), rozpoczyna się rewolucja w poezji i nie są oni już aktualni ● cywilizacja i nowoczesność pchają podmiot liryczny- postęp technologiczny, intelektualny i kulturowy ● O futuryzmie wiersza świadczą również zapożyczenia z języków obcych oraz neologizmy 5. Awangarda Krakowska (Gmachy) ➔ Grupa Krakowska skupiona wokół pisma „Zwrotnica” ➔ Przedstawiciele- TADEUSZ PEIPER, JULIAN PRZYBOŚ, TYTUS CZYŻEWSKI ➔ Głosili hasła nowoczesności, program 3xM (miasto, masa, maszyna), odcięcie od metafizyki i mistycyzmu, kult techniki i cywilizacji, nowy rodzaj metafory HYMN DO MASZYNY MOJEGO CIAŁA TYTUS CZYŻEWSKI ➢ szczególne uporządkowanie graficzne- trzy bryły, których kształt odpowiada schematycznemu rysunku ludzkiego ciała. Grafika- kod równie ważny jak słowa ➢ kult maszyny i elektryczności- utożsamienie ludzkiego ciała z elektryczną maszyną. Zderzenie żywego organizmu i sztucznej materii. Ciało człowieka- doskonale skonstruowany i sprawnie działający mechanizm. ➢ Ośrodek sterowania- mózg(wyróżniony w tekście, środkowe miejsce), nerwy porównane do kabli, serce- centrum zasilania ➢ poeta wyraźnie modli się do własnego ciała, reifikuje ludzkie ciało, ale też humanizuje maszynę, a jednocześnie czyni z obu tych rzeczy przedmiot religijnego kultu ➢ hymnem na cześć życia we wszystkich jego przejawach: ludzkim, ale też swoistej egzystencji elektrycznych maszyn 6. II awangarda Krakowska- katastrofiści ● Przekonanie o schyłkowości cywilizacji, upadku kultury ● Przyczyny- totalitaryzm, załamanie wartości, moralności, kultury, gospodarki ● Brak interpretacji, wielkich i małych liter, wielość interpretacji chaos ● Częste odwołania do symboliki apokalipsy ● Zaskakująca, awangardowa forma ● Poetów łączył katastrofizm, poczucie zagrożenia wojną, kryzys ideowy ● Twórczość Nacechowana refleksyjnością i wizyjnością ● Charakteryzował się czarnowidztwem, wpływy niemieckiego ekspresjonizmu. ● Uważali, że tematem poezji mogą być skojarzenia, sny, stany podświadomości.

ŻAL CZECHOWICZ ❏ smutek, melancholia oraz niepokój wywołanych przeczuciem nadchodzącej wojny. tęsknotę za czymś, co utracił, a czego już nie odzyska. ❏ refleksja nad tym, czy nadejdą lata, gdy świat otrząśnie się po traumie II wojny światowej, czy ludzie podźwigną się z przeżytych klęsk ❏ wyraźna wymowa katastroficzna- apokaliptyczna wizja zbliżającej się zagłady, która zmiecie z powierzchni ziemi stary świat. ❏ poeta wystylizowany na proroka- apokaliptyczne wizje, mimowolnie staje się on świadkiem dokonującej się na jego oczach katastrofy świata ❏ Na oczach odbiorcy rozgrywa się biblijna apokalipsa, urzeczywistniają się wszystkie nieszczęścia przywołane w Apokalipsie św Jana ❏ Człowiek ulega całkowitemu zezwierzęceniu, przeczucie degradacji człowieczeństwa przez sprowadzenie ludzkiej jednostki do bezosobowej masy ❏ Poeta-prorok wiedziony empatią utożsamia się z każdym pojedynczym człowiekiem, który zginie podczas czasu zagłady. rozpad „ja” poetyckiego jest również oznaką śmierci podmiotu tracącego swoją tożsamość ❏ antycypacja śmierci samego Czechowicza: „bombą trafiony w stallach”. ❏ Tytułowy „żal” to współczucie dla świata, który zniszczy niewyobrażalne cierpienie, to również żal za rzeczywistością, która już nigdy nie powróci. RAKI CZESŁAW MIŁOSZ ➔ poetycka wizja katastrofy mającej charakter apokaliptyczny ➔ Roki to termin zaczerpnięty z dawnego polskiego prawa, oznaczający posiedzenie sądu, na które pozwany musi się stawić- tytuł utworu odnosi się do sądu nad ludzkością. ➔ nawiązania do Apokalipsy św. Jana, obrazy te są bardzo przytłaczające, epatują grozą i brakiem nadziei. ➔ adresat to bliżej nieokreślony reprezentant ludzkiej społeczności. Jest równie bezradną ofiarą zagłady ➔ Podmiot opisuje świat po lub w czasie zagłady, co nie jest tutaj do końca jasne. Zwraca się także z apelem, a właściwie rozkazem podjęcia działania, ponieważ uważa, że nie wolno zachować zimnej obojętności. ➔ Z powodu wizyjnego charakteru utworu, niektóre elementy trudno jednoznacznie sklasyfikować. Nie do końca wiadomo, jaki jest czas lirycznej wypowiedzi. Początek pierwszej strofy i strofa ostatnia sugerują, że katastrofa już się dokonała. Jednak w innych miejscach podmiot liryczny wypowiada się tak, jakby apokalipsa właśnie trwała lub miała za chwilę nastąpić: ➔ wszystko uległo odwróceniu, a prawa świata zostały podważone, Wszystkie wartości ulegają zagładzie i stają się swoim przeciwieństwem ➔ W obliczu zagłady podmiot liryczny przeżywa pokusę, by wrócić do czasu sprzed katastrofy i w nim znaleźć choćby częściowe ukojenie ➔ Trzeba więc zaprzeć się siebie i stać się bezwzględnym wobec wszystkich odcinających się od zaistniałej katastrofy. Konieczna jest niezłomna postawa, bo tylko ona pozwoli wyjść z katastrofy cało 7. Kategoria everymana- Proces ❏ Postać schematyczna- anonimowy urzędnik w anonimowym mieście, człowiek wyjęty z tłumu ❏ Bezsilność człowieka wobec biurokratycznej machiny- jest tylko oskarżonym, a nie człowiekiem

❏ Każdy przeciętny człowiek, którego życie polega na poszukiwaniu prawdy, rozpięty między siłami Dobra i Zła, a jego egzystencja jest wędrówką ❏ Anonimowość i przeciętność- utożsamienie się czytelnika z bohaterem(jego problemy mogłyby być problemami każdego człowieka), nieznany wygląd i nazwisko ❏ bohater o cechach uniwersalnych, został pozbawiony cech indywidualnych, stając się dzięki temu reprezentantem całej ludzkości ❏ człowiek bez biografii, bez rysów twarzy, borykający się z problemami, znanymi każdemu człowiekowi. Kafka uczynił z Józefa przedstawiciela całej ludzkości, aby tego dokonać musiał wyposażyć go w uniwersalne wartości. 8. Proces jako moralitet ➔ Fabuła jest pretekstem dla rozważań o charakterze egzystencjalnym i moralnym ➔ Walka dobra ze złem Lęki, wątpliwości i rozterki, towarzyszące bohaterowi Procesu nie są obce współczesnemu człowiekowi. Każdy z nas zadaje sobie bowiem pytania, dotyczące życia i śmierci. Każdy może stać się Józefem K. Rozwijająca się cywilizacja i pogoń ludzi za wartościami materialnymi sprawiają, że podobnie jak bankier, ludzie zaczynają zapominać o wartościach duchowych, stają się samotni i izolują się od świata zewnętrznego. przypowieść o ludzkim losie, formułującą pewne elementarne prawdy. Oto rodzimy się z góry podporządkowani określonym prawom. Scenariusz jest zaplanowany i nie mamy na to żadnego wpływu. Co więcej nikt nam nie wyjaśnia, dlaczego przychodzimy na świat i dlaczego umieramy. Bóg rozporządza naszym losem, skazując nas na życie, które jest wielką niewiadomą, i na śmierć, która też niczego nie tłumaczy. 9. Proces jako parabola ★ Bohaterem jest EVERYMAN ★ Charakter, miejsce, czas- uniwersalny ★ Metaforyczny, obiektywny narrator ★ Dydaktyczny charakter ★ Zdarzenia mają charakter dosłowny- aresztowanie i proces i metaforyczny (proces jako życie) ★ Fabuła ma prosty schemat, nieskomplikowane postacie ★ służy przekazaniu ogólnej prawdy moralnej, filozoficznej czy religijnej; właściwa interpretacja przypowieści wymaga przejścia od jej znaczenia dosłownego do ukrytego znaczenia alegorycznego lub symbolicznego. Kafka dał czytelnikowi do zrozumienia, dla każdego z osobna istnieje inny sposób interpretacji Procesu, tak jak dla każdego z osobna istnieją osobne wrota do Prawa. Powieść Kafki jest wielką parabolą i zawiera w sobie kilka mniejszych- przypowieść księdza. Opis państwa totalitarnego. System kontroluje Józefa K. w każdym momencie jego życia, bohater ani na chwilę nie zapomina o jego obecności. Państwo- instytucja silnie zhierarchizowana, gdzie nie ma miejsca na żadna dowolność, a wszystko musi być załatwione odpowiednimi procedurami. System jest w powieści wszechwładny, może decydować niezależnie od człowieka, o jego życiu i śmierci. Potwierdzenie przemijania ludzkiego życia. Józef K. ukazany jest jako samotny i nie znajdujący u nikogo pomocy człowiek. Może to oznaczać, ze z własnym życiem każdy z nas musi zmierzyć się sam, nie może liczyć na pomoc innych. Józef K. szuka pomocy u kobiet,

adwokatów, rodziny, jednak nic mu to nie daję, w ostatecznym rozrachunku, gdy przychodzi moment wykonania wyroku jest on sam. Zagadnienie winy, w Procesie- Józef K. nie wie, za co jest sądzony, musiały istnieć jakieś pobudki do wydania wyroku. Może była tym bierność głównego bohatera, który dopiero w momencie śmierci dostrzega ze zaprzepaścił swoje życie. Józef K. nie potrafił aktywnie w nim uczestniczyć, dał się wciągnąć w machinę systemu, przez co przegrał. 10. Oniryzm- Sklepy Cynamonowe ONIRYZM – konwencja marzenia sennego, technika ta polega na prowadzeniu narracji i kreowaniu świata przedstawionego według zasad wyznaczonych przez logikę snu. Jest związany z odkryciem Freuda, że w snach ujawnia się wnętrze człowieka. Konwencją jest stworzenie świata jako labiryntu, panuje w nim bezczas. Miesza się świat realny z fantastycznym, zaciera się pomiędzy nimi granica. Cechy: ❖ większa swoboda wyobraźni ❖ zaburzony porządek czasowy ❖ odejście od racjonalizmu ❖ niejednorodna, zmienna przestrzeń ❖ zacieranie się związków przyczynowo - skutkowych Oniryzm w „Sklepach cynamonowych”: ◆ Wielość interpretacji, wyobraźni ◆ Nowe kreowanie rzeczywistości- świat jako labirynt, Autor kreatorem świata ◆ Tok narracyjny opowiadań Schulza nie zachowuje ani porządku chronologicznego, ani związków przyczynowo – skutkowych ◆ W opowiadaniach wchodzących w skład zbioru mają również miejsce wydarzenia niezwykłe, wręcz magiczne- zamiana ojca w karalucha Świat przedstawiony na pograniczu jawy i snu Schulz zrywa z konwencja XIXwiecznego realizmu Świat skrajnie subiektywny, nie zwraca uwagi na zasady prawdopodobieństwa, logiki i obiektywizmu realistyczna przestrzeń autentyczne wydarzenia przesycone elementami fantastycznymi i onirycznymi 11. Groteska w Ferdydurke Groteska w dwudziestoleciu międzywojennym- oddanie poczucia zagrożenia, ukazanie dehierarhizacji całej rzeczywistości, ukazywała świat niespójny, rozczłonkowany, niezwiązany ze sobą logicznie, pełen wyolbrzymionych kontrastów. Odzwierciedlała nastroje katastroficzne wynikające z głębokich zmian cywilizacyjnych, pokazywała lęk jednostki przed automatyzacją i rządami mas, końcem sztuki i cywilizacji, chęć ucieczki. ➔ pojawia się wiele zdrobnień (ośmieszających zachowanie pewnych postaci, przekształcających obraz świata), neologizmów (upupić, zbelfrować), ➔ stylizacja (szczególnie widoczna w Bolimowie, gdzie język jest jednym z aspektów „walki” panów z chamami) ➔ Kreacja świata niejednorodnego, przeplatają się fragmenty o odmiennym nacechowaniu emocjonalnym (łączą komizm z tragizmem, piękno z brzydotą itp.). ➔ opisywane zdarzenia są nielogiczne i absurdalne. Józio– ma jednocześnie trzydzieści i szesnaście lat ➔ imiona- Syfon, Gałkiewicz, Bladaczka, Miętus- nawiązujące do ich charakterów ➔ niejednolitość estetyczna tekstu- wyraźny komizm scen kontrastuje z tragizmemgwałt na Syfonie i jego samobójstwo, Zabawa konwencjami, gra z tradycją literacką

Akcja- sposób odnoszenia się Pimki do uczniów, pojedynek na miny, nowoczesny język Zuty, sposób zaprowadzania porządku w Bolimowie przez Hurleckiego, przemiana chłopów w psy itd. Za pomocą groteski Gombrowicz chce pokazać, jak niedorzeczne są formy narzucane ludziom przez społeczeństwo, próbuje obnażyć absurdy życia, poddaje dekompozycji wszystko to, co składa się na potoczny światopogląd. Zabiegi stosowane przez autora służą przede wszystkim ośmieszaniu, tworzeniu atmosfery absurdu. Widoczne jest to np. w szkole, gdzie uczniowie posługują się specyficzną odmianą języka (stosują końcówki łacińskiej deklinacji). obnaża sztuczność konwencji, w jakich znajdują się ludzie. Najbardziej dotkliwa ironia przejawia się jednak w tym, że ma on pełną świadomość niemożności wyplątania się z tych niewidzialnych więzi. 12. Ferdydurke- forma (co to, jakie formy są obnażone, w jaki sposób, gdzie łamany jest konwenans ❖ Krytykuje niedojrzałą postawę traktowania na kolanach arcydzieł, z którymi obcowanie nas nudzi. Trzeba się pogodzić, że nie dorastamy do ich poziomu Anachroniczna instytucja szkoły- szkoła służy upupiania młodzieży utrzymaniu w niedojrzałości zeby łatwiej było nią kierować odrzucające pod względem fizycznym i psychicznym ciało pedagogiczne- nauczyciele nie są wiarygodni, uczą w sposób anachroniczny nie maja własnego zdania, boja się dyskusji z uczniami, wymagają zachwytu nad wielkimi dziełami Pseudonowoczesność mieszczaństwa- Młodziakowie próbują wyłamać się ze schematu tradycyjnej rodziny, głoszą hasła nowoczesności swobody obyczajowej, chlubią się tolerancyjnością, jednak to wszystko okazuje się być pozorem, forma zostaje zdemaskowana kiedy rodzice odkrywają profesora Pimkę w pokoju Zuty Skostniała ziemiańska- tradycja dworek Hurleckich jest parodia ziemiańskiego dworku z Pana Tadeusza stanowi od ostoje feudalnego układu społecznego, fasadowa gościnność, kultura stołu, tradycjonalizm są tylko pozorami prawdziwym fundamentem tego ustroju, jest hierarchia- pranie chłopa po gębie- forma zostaje obnażona kiedy Miętus chce bratać się z parobkiem .Doprowadza to do chaosu i powstania chłopów przeciwko panom 13. Witkacy- katastrofizm ● Niezależnie od ustroju świat dąży do katastrofy ● Kompromitacja zmian ustrojowych ● Światem rządzą ludzkie popędy- sadyzm, erotyzm, władza ● POLSKA W SZEWCACH- skłócona, hierarchiczność, wykorzystuje słabszych, zakłamanie, folguje popędom, przemoc, brutalność, wulgarność, skrajne ideologie, pełna sprzeczności, totalitaryzm ● widma faszyzmu i komunizmu, są postrzegane jako etapy ogólnej, apokaliptycznej klęski całej kultury ● zanik „uczuć metafizycznych”- najważniejszych wartości filozoficznych, religijnych i artystycznych, który miał się dokonać w niedalekiej przyszłości. ● Katastrofa ma wymiar totalny -Droga zagłady przybiera kształt polityczny- trzy kolejne rewolucje ● W wizji Witkacego kultura ulega więc całkowitej zagładzie, zostaje wyzbyta z wszystkiego, co ludzkie i indywidualne, 14. Znaczące nazwiska w Szewcach

IRINA WSIEWOŁODOWNA ZBEREŹNICKA-PODBEREZKA -> może osiągać wszystko, co tylko chce za pomocą seksualności ○ SCURVY-> szkorbut, ma jakieś niedobory, kompleksy, wulgaryzm ○ SAJETAN TEMPE -...