Gry i zabawy stosowane do nauki gry w piłkę ręczną PDF

Preview

Summary

Download Gry i zabawy stosowane do nauki gry w piłkę ręczną PDF

Description

II . GRY I ZABAWY STOSOWANE DO NAUKI GRY W PIŁKĘ RĘCZNĄ - „ Berek ratuj”- Ustawienie w rozsypce jedna piłka i jeden berek oznaczony szarfą. Dzieci mają za zadanie podawać sobie piłkę tak by berek nie mógł dotkać osoby bez z piłki. Piłka ratuje przed zostaniem berkiem. Nie można biegać z piłką ani kozłować. - „ Dzień i noc”- dzieci ustawione w parach na środku boiska wykonują podania np. półgórne jednorącz w ruch ( podania kozłem podania w leżeniu tyłam ze skłonem tułowia w przód, podania z krokiem odstawno-dostawnym itp.). Jeden rząd jest „ dniem” drugi „nocą” na sygnał nauczyciela „dzień” dzieci w tym rzędzie uciekają do wyznaczonych linii po prostej a „ noc” biegnie za nimi by dotknąć przed linią. Jeżeli uciekający ma piłkę to musi ja kozłować, jeżeli natomiast ma ja goniący to może kozłować, bądź rzucić poniżej pasa w dół. Wygrywa ta osoba, która nie została złapana lub zbita piłką. Modyfikacja zamiast „dnia” i „nocy” są „ liczby parzyste i nieparzyste”, nauczyciel mówi np. 2+1 uczniowie dodają sami jest to 3 to znaczy, że nieparzyste liczby uciekają, a „parzyste” gonią. Sygnałem do ucieczki jest piłka, która wyrzucana jest przez nauczyciela w górę, a dla drugiego rzędu jest spadająca piłka w dół. Dzieci muszą obserwować nauczyciela, który porusza się i może piłkę podrzucić lub upuścić wykonując dodatkowe ćwiczenia np. podania w wyskoku. (Lub tak opisana) - „ Dzień i noc”- Boisko do piłki ręcznej, ustawieni w parach naprzeciwko siebie około 1,5 m, jeden z pary ma piłkę. Po jednej stronie jest „noc” po drugiej „dzień”. Zawodnicy podają sobie piłkę sposobem półgórnym raz prawą raz lewą ręką. Na sygnał nauczyciela „ noc” noc ucieka a „dzień” goni. Uciekający, jeżeli ma piłkę to musi ją kozłować uciekając, goniący, jeżeli ma piłkę może rzucić w uciekającego poniżej pasa. Wygrywa ta osoba, która nie została złapana lub zbita piłką. Zamiast podań półgórnych można wprowadzić inne ćwiczenia kształtujące np. z leżenia skłony tułowia w przód ze skrętoskłonem i podaniem do współpartnera. Zamiast „dzień i noc” można użyć „liczby parzyste i nieparzyste”. Nauczyciel podaje proste dodawanie lub odejmowanie, zawodnicy mają za zadanie obliczyć. Jeżeli wynik jest nieparzysty, „nieparzyści” uciekają a „parzyści” ich gonią. - „Gra do 5 podań”- dwie drużyny, zaczynamy rzutem sędziowskim zespół, która zdobędzie piłkę zaczyna podawać między swoimi zawodnikami, nauczyciel głośnio liczy podania, gdy wykonają pod rząd 5 podań zespół otrzymuje 1 punkt. Druga drużyna próbuje przechwycić. Wygrywa ta drużyna, która uzyska więcej punktów. Dzieci poruszają się po wyznaczonym polu, mogą wykonać trzy kroki z piłką nie kozłują. Jeżeli piłka zostanie wybita poza pole zaczyna ta drużyna, która nie dotykała piłki. Jeżeli nastąpił faul lub błąd to nauczyciel przerywa grę i pokazuje, miejsce wybicia piłki przez drużynę, która nie popełniła błędu ( modyfikacja j. w tylko by zdobyć punkt należy podać 10 razy). - „Podania na czas”- dwie drużyny, walka o piłkę rzutem sędziowskim, ci co piłkę zdobędą mają za zadanie w jak najkrótszym czasie wyłapać drugi zespół podając miedzy sobą piłkę i dotykając uciekających. Mogą przy tym zrobić z piłką trzy kroki, nie mogą z nią biegać. Dotknięte dziecko siada, nauczyciel decyduje, czy prawidłowo został dotniemy piłką liczy czas, gdy zostanie złapana ostatnia osoba to po minucie odpoczynku zaczyna druga drużyna. Wygrywa ten zespół, który zrobił to w krótszym czasie. - „Piłka do kapitana”- dwie drużyny, boisko do piłki ręcznej. Zawodnicy grają zgodnie z przepisami gry w piłkę ręczna . Po wylosowaniu piłki zawodnicy starają się podać ją swojemu kapitanowi, który stoi na materacu. Za każdy chwyt piłki przez kapitana drużyna otrzymuje 1 pkt. Kapitanowi nie wolno opuszczać materaca. Piłkę do kapitana można podawać dopiero po przekroczeniu linii środkowej. Po zdobyciu punktu przez drużyna gra rozpoczyna się od środka boiska. Gra trwa 5-15 minut. Zwycięża ta drużyna, która zdobyła więcej punktów. - „ Piłka na linię”- dwie drużyny, boisko do piłki ręcznej. Zawodnicy grają zgodnie z przepisami gry w piłkę ręczna . Po wylosowaniu piłki zawodnicy starają się położyć piłkę na linii pola bramkowego drużyny przeciwnej.Za każde położenie piłki na linii drużyna otrzymuje jeden pkt. Grę rozpoczyna się zawsze od środka boiska. Wygrywa ta drużyna, która zdobędzie więcej punktów. - „ Piłka na linii”- dwa zespoły, dwie wybrane osoby startują w tym samym kierunku do piłki położonej na środku boiska. Dziecko, które pierwsze w podniesie piłkę ten zespół zaczyna podaniami próbują przedostać się na stronę przeciwnika i położyć piłkę na linii końcowej boiska. Nie wolno piłki rzucać, nie kozłujemy, ani nie robimy kroków ( trzy kroki z piłką).Nauczyciel uważnie sędziuje, wskazuje gwizdkiem zdobycie punktu i faule. Po zdobycie punktu gra rozpoczyna się z tego samego miejsca, gdzie została położona piłka, drużyna przeciwna próbuje przeszkadzać. Wygrywa ten zespół, który uzyska więcej punktów.

-„ Piłka do kapitana”- Dwie drużyny wybierają swoich kapitanów, którzy stoją na materacach po przeciwnej stronie. Zespół zdobywa punkt jeżeli piłka zostanie wrzucona do obręczy z ramion, które trzyma przed sobą. Zespół przeciwny przeszkadza w zdobyciu punktu broniąc, ale nie może wchodzić na materac. Zawodnicy poruszają się po boisku mogą kozłować, zrobić trzy kroki z piłka i podawać miedzy sobą. Nauczyciel obserwuje przebieg gry i sędziuje. Wygrywa ten zespół, który zdobędzie więcej punktów. Ćwiczenia w formie zabawowej - jedna osoba kozłuje druga próbuje piłkę odebrać na czas np.1 min potem następuje zmiana ( każde odebranie to 1 pkt. Wygrywa ta osoba, która więcej zdobyła punków). - na ograniczonym polu uczniowie w rozsypce każdy ma piłkę i kozłuje próbując wybić piłkę innej osobie poza wyznaczone pole. Gdy mu się uda to osoba, której wybito piłkę by powrócić do gry musi wykonać np. 5 przysiadów. - „ Berek z kozłowaniem” – uczniowie w rozsypce wszyscy maja piłki i kozłują. Jeden z dzieci jest berkiem oznaczony szarfą, gdy dotknie któregoś z uczniów lub gdy uciekający zgubi piłkę to staje się berkiem ( berków może być więcej). - „ Berek z kozłowaniem w parach” - dzieci w parach jeden posiada piłkę i kozłuje drugi trzyma go za ręce, berek ma również piłkę i kozłuje musi dotknąć osobę, która kozłuje jeżeli mu się uda to wymieniają się rolami lub gdy para uciekająca rozerwie się ( może być kilkoro dzieci w zależności od stopnia zaawansowania). - „ Wywoływanie numerków” – dzieci stoją w kole i kozłują piłkę PR, każdy z nich ma nadany numer ( jest kilka dzieci, które maja ten sam numer). Nauczyciel wywołuje numer ucznia, jego zadaniem jest jak najszybciej kozłować dookoła koła by wrócić na swoje miejsce ( wybiegają w lewą stronę). Wygrywa to dziecko, które wykonało to szybciej. Tak samo ale kozłują LR wybiegają w prawa stronę. - „Wąż w kole” - Do przeprowadzenia zabawy używamy dowolnego boiska z wyznaczonym kołem. Wybieramy dwa zespoły, z których jeden – „wąż” – staje w rzędzie wewnątrz koła, drugi zaś na obwodzie koła z jedną piłką. Gracze stojący na obwodzie koła podają między sobą piłkę tak, aby trafić w ostatniego gracza z rzędu – „ węża”, który unikając niebezpieczeństwa wciąż ucieka. Trafiony przechodzi na czoło swego rzędu, zbijanym zostaje ten następny. Gdy w ten sposób zostaną zbici wszyscy gracze tworzący „węża”, wówczas następuje zmiana ról w zespołach. Wygrywa ten zespół, który szybciej wykona zadanie. Można stosować punkty i grać w określonym czasie. - „Piłka do przeciwnika”- Boisko do piłki ręcznej. Dwie drużyny o równej liczbie zawodników, jedna piłka na jednego zawodnika i 3 piłki lekarskie. Jednej drużyna ustawiona jest na linii bocznej boiska druga tak samo naprzeciwko nich. Piłki lekarskie ułożone w połowie odległości od przeciwnych drużyn. Na sygnał prowadzącego zawodnicy sprzed linii starają się rzutami trafić w piłki lekarskie, przesuwając je na pole przeciwnika. Za każda piłkę przetoczona na pole przeciwnika drużyna zdobywa 1 punkt. Wygrywa ta drużyna, która zdobędzie więcej punktów. - „Krzyżowy ogień”- Połowę boiska do piłki ręcznej, dwie drużyny o równej liczbie zawodników, dwóch sędziów. Jedna piłka ręczna dla każdego zawodnika, 4-6 piłek lekarskich. Zawodnicy obu drużyn ustawiają się z piłkami w szeregach naprzeciw siebie przed liniami rzutów, odległymi od siebie 15-20 m. Sędziowie ustawiają się po obu stronach szeregów w jednakowej odległości od drużyn – jeden sędzia posiada piłki lekarskie. Na sygnał prowadzącego sędzia toczeniem podaje piłki lekarskie do drugiego sędziego. Piłki toczą się między zawodnikami, którzy za pomocą rzutów starają się w nie trafić. Za każde trafienie drużyna otrzymuje 1 punkt. Piłki lekarskie są toczone na przemian przez jednego i drugiego sędziego z przerwą na zebranie przez zawodników piłek do rzutów. Gra trwa na czas lub określoną liczbę toczeń piłki lekarskiej. Wygrywa ta drużyna, której zawodnicy zdobędą więcej punktów. - „Obrona tarczy”- Na ścianie rysuje się koło o średnicy 1,5 m, na wysokości 1,25 m od ziemi. W odległości 10 -15 kroków od tarczy wyznacza się linię. Przed tarcza ustawia się obrońca tarczy, reszta zaś na wyznaczonej linii. Wszyscy po kolei rzucają piłką, starając się trefić w tarczę. Obrońca odbija lub chwyta piłkę, utrudniając trafienie. Kto trafi w tarczę ten zmienia się z obrońcą. - „Kto szybciej”- Boisko do siatkówki. Dwa zespoły ustawione na swoich połowach. Każda drużyna posiada po 5 piłek ręcznych. Na sygnał nauczyciela zawodnicy przerzucają piłki na pole przeciwnika. Gdy wszystkie piłki znajdą się na połowie przeciwnika drużyna, która przerzuciła wszystkie zdobywa 1 punkt. - „Traf przez siatkę do kwadratu”- Dwie drużyny po 6 osób, boisko do piłki siatkowej z zawieszona siatką ( wysokość siatki odpowiednia do wieku grupy). 1 piłka ręczna, na boiskach narysowane 3 kwadraty (bok kwadratu wynosi 1 m). Zawodnicy ustawieni jak podczas meczu piłki siatkowej. Zawodnik drużyny przeciwnej, która droga losowania otrzymała piłkę, wykonuje podaniem zagrywkę z prawego rogu boiska, do swojego zawodnika. Zawodnicy na swojej

połowie mogą podawać piłkę trzy razy, następnie należy wykonać rzut ponad siatką, starając się trafić do kwadratu drużyny przeciwnej. Trzech zawodników drużyny przeciwnej broni kwadratów za pomocą chwytu piłki lub odbicia. Za każde trafienie przyznaje się 2 pkt. Dla drużyny. Po przechwyceniu piłki drużyna stara się rozegrać ją i wykonać skuteczny rzut przez siatkę do kwadratu drużyny przeciwnej. Zawodnicy zmieniają ustawienie jak w piłce siatkowej. Wygrywa ta drużyna, której zawodnicy szybciej zdobędą 20 pkt. -„ Gra przez siatkę”- Boisko do piłki siatkowej z zawieszona siatką, dwa zespoły po 6-9 zawodników, 1 piłka ręczna. Ustawienie podobne do ustawienia w grze w piłkę siatkową. Po wylosowaniu piłki przez kapitana grę rozpoczyna się wprowadzeniem jej rzutem z pola zagrywki do piłki ręcznej. Gra podobna do gry w piłkę siatkową, z tym, że zamiast odbić stosuje się chwyty i podania. Natomiast przerzucenie piłki przez siatkę powinno odbyć się z wyskoku. Zdobywanie punktów oraz zmiany zagrywki tak jak w piłce siatkowej, z tym, że w wyskoku mogą tak, że przerzucać zawodnicy znajdujący się z tyłu w drugiej linii obronny. - „ Start za piłką”- ćwiczący w grupach 3-4- osobowych ustawiają się na linii startu , za nimi ustawia się zawodnik z piłką. Na sygnał prowadzącego zawodnik z piłka wyrzuca piłkę do przodu. Ćwiczący , ustawieni na linii starają się przejąć piłkę. - „Wyścig do piłek ”- na linii startowej ustawieni są dwie drużyny tak by co drugi miał szarfę. Na linii mety leżą piłki o połowę mniej niż liczba uczestników. Na sygnał wszyscy gracze startują jak najszybciej do piłek tak by ja przejąć .Wygrywa ten zespół, który zdobędzie więcej piłek. „ Piłka do koła”- spośród uczestników zabawy wyznacza się kapitana i jego pomocnika. Pozostali zawodnicy tworzą koło, stojąc około 2 m jeden od drugiego. Kapitan znajduje się w środku koła, pomocnik na zewnątrz. Kapitan stara się dowolnym sposobem podać piłkę pomocnikowi, który znajduje się w ciągłym ruchu na zewnątrz koła. Zawodnicy stojący w kole starają się nie dopuścić do podania. Kto dopuści do podania zmienia się miejscem z kapitanem. Wygrywa ta osoba, która nie była w środku. - „Lustro”- ćwiczący na sygnał prowadzącego poruszają się krokiem odstawno -dostawnym tak jak porusza się prowadzący. J.w . tylko prowadzący wskazuję kierunek poruszania się sam zaś może poruszać się w innym kierunku. - „Berek po liniach”- ćwiczący rozstawieni na linich boiska, poruszają się po nich krokiem odstawno-dostawnym, berek również. Aby dać berka berek musi być na tej samej linii co uciekający, nie można przeskakiwać z linii na linię można przejść po łączeniach....