Jean Jaques Rousseau (1712–1779) - filozofia oraz koncepcje PDF

Title Jean Jaques Rousseau (1712–1779) - filozofia oraz koncepcje
Author xyzyzz
Course Filologia polska
Institution Uniwersytet Warszawski
Pages 2
File Size 114.3 KB
File Type PDF
Total Downloads 105
Total Views 130

Summary

Jean Jaques Rousseau (1712–1779) szwajcarski pisarz, filozof i pedagog, jeden z najwybitniejszych myślicieli oświecenia i twórców sentymentalizmu. Jean Jacques Rousseau (1712-1778) urodził się w Genewie jako syn zegarmistrza. Ojciec przeznaczył go do rzemiosła i oddał na termin do grawera. W 1728 ro...


Description

1. Jean Jaques Rousseau (1712–1779) szwajcarski pisarz, filozof i pedagog, jeden z najwybitniejszych myślicieli oświecenia i twórców sentymentalizmu. Jean Jacques Rousseau (1712-1778) urodził się w Genewie jako syn zegarmistrza. Ojciec przeznaczył go do rzemiosła i oddał na termin do grawera. W 1728 roku młody Rousseau zbiegł z warsztatu i przez kilka lat wiódł życie włóczęgi. Kilkakrotnie podróżował do Włoch i Francji, by wreszcie w 1741 roku zdecydować się na pozostanie w Paryżu. Rousseau był samoukiem, jednak wrodzone zdolności szybko zjednały mu przyjaciół w gronie najwybitniejszych francuskich filozofów. Rousseau szybko jednak kłócił się z życzliwymi mu ludźmi. Niestałość charakteru jest chyba najczęściej wymienianą cechą filozofa. Urodził się w rodzinie protestanckiej, przeszedł na katolicyzm, a ostatecznie powrócił do kościoła zreformowanego. Znudzony wielkomiejskim życiem w 1754 powrócił do rodzinnej Genewy, nie znalazł tam jednak upragnionego spokoju. Przyjaciele stworzyli mu pod Paryżem ustronną rezydencję, jednak nawet tam Rousseau nie czuł się dobrze. W latach 1758 - 1762 był gościem marszałka de Luxembourg, później wyjechał do Anglii, gdzie otoczył go opieką David Hume. Wciąż niezadowolony Rousseau potrafił jednak pokłócić się także z nim. W końcu Rousseau zmarł w samotności. Jest autorem m. in. koncepcji swobodnego wychowania naturalnego i traktatu pedagogicznego pt. „ Emil czyli o wychowaniu” ale także: Rozprawa pochodzeniu i podstawowych nierównościach między ludźmi, Julia, czyli Nowa Heloiza, O umowie społecznej.

2. Émile ou de l’éducation (Emil, czyli o wychowaniu) - opublikowana w 1762 roku powieść Rousseau - była traktatem pedagogicznym, który uczył, jak wychowywać dziecko zgodnie z jego naturą i z naturą je otaczającą - cywilizacja – źródło zła i upadku moralnego człowieka - Właściwe środowisko wychowawcze – wieś i panujące w niej „naturalne” stosunki międzyludzkie oraz przyroda - Wychowanie powinno przebiegać z dala od zepsucia niesionego przez cywilizację, a zatem także przez szkołę, jak i tradycyjną rodzinę, wychowanie przebiegałoby niejako samoczynnie, bez żadnej ingerencji zewnętrznej. - Rousseau na plan pierwszy wprowadził zagadnienie wychowawczej roli rodziców, a zwłaszcza matki, pisząc: „Do Ciebie to zwracam się, czuła i przewidująca matko, która potrafiłaś usunąć z szerokiego gościńca i uchronić rodzącą się krzewinę od ciosu ludzkich opinii! Uprawiaj, podlewaj młodą latorośl, ażeby nie zamarła; jej owoce będą ci kiedyś rozkoszą - Emil był protestem przeciw praktykom oddawania dzieci na wychowanie obcym oraz zachętą do tego, by arystokratyczne czytelniczki same wychowywały swoje dzieci - Był także wyznaniem wiary w powodzenie procesu wychowania – pod warunkiem, że będzie dobrze prowadzony - Według Rousseau wychowanie powinno odbywać się poza cywilizacją, w środowisku wiejskim oraz jak najbliżej natury Jego koncepcja wychowania była adresowana do arystokracji - Wizja wychowania J. J. R. zrywała z tradycją edukacji stanowej: była wizją wychowania

-

-

nie arystokraty, polityka itp., ale po prostu człowieka zdolnego do życia w społeczeństwie Według Rousseau, wychowanie człowieka jest podstawą przygotowania do pełnienia określonych funkcji w społeczeństwie ( „musimy wybrać jedno z dwojga: urabiać albo człowieka, albo obywatela, nie można bowiem urabiać jednego i drugiego naraz”) Podkreślał, że „najważniejsze jest być dobrym dla ludzi, z którymi się żyje” Wiedza o naturze człowieka przydaje się nie tylko elitom, lecz także jest niezbędna każdemu członkowi społeczeństwa Filozof, tworząc projekt wychowania naturalnego, podkreślał, że najważniejsza nauka to poznanie człowieka i z tej perspektywy krytykował współczesny system edukacyjny właściwym zadaniem wychowawcy jest stworzenie warunków, w których dziecko nie utraci swej naturalnej dobroci oraz nauczy się żyć z innymi konieczna jest wiedza o człowieku, która pozwala zrozumieć zasady funkcjonowania społeczności, a co za tym idzie przewidzieć jej działania społeczeństwo ma swój własny charakter, to jednak zawsze „trzeba zacząć od poznawania człowieka, by móc sądzić ludzi” Podstawą koncepcji swobodnego wychowania naturalnego J. J. Rousseau jest przekonanie, że człowiek z natury jest dobry, szczęśliwy i wolny. Natomiast społeczeństwo deprawuje i ogranicza jego wolność, co prowadzi do unieszczęśliwienia

3. -

Swoje poglądy pedagogiczne wyprowadził z negatywnej oceny współczesnych społeczeństw i z przekonania, że głównym celem wychowania powinno być ukształtowanie pełnowartościowego człowieka, gotowego do spełniania swoich obowiązków. wychowanie powinno umożliwiać dziecku swobodny wzrost i dojrzewanie oraz ma chronić jego rozwój przed zgubnymi wpływami zewnętrznymi. skłonił współczesnych sobie do myślenia i refleksji nad różnymi stronami życia człowieka, w tym nad osobą i edukacją dziecka głównym celem wychowania powinno być ukształtowanie pełnowartościowego człowieka, gotowego do spełniania swoich obowiązków. Rousseau uważał, że człowiek rodzi się dobrą i wolną istotą, która rozwija się w sposób spontaniczny. Zepsuty i niesprawiedliwy świat, hamuje rozwój ciekawości otoczeniem, szacunku do przyrody, sprawiedliwości, dobra oraz życzliwości dla innych istot. Tylko natura może zapewnić prawidłowy rozwój osobowości, natomiast wychowawca ma ten rozwój wspierać i pobudzać, stwarzając odpowiednie warunki....


Similar Free PDFs