Pomiar stosunku e/m metodą odchyleń w polu magnetycznym 208 PDF

Preview

Summary

106numer ćwiczenia imię i nazwisko grupainformatyka kierunek 26. data wykonania ćwiczenia imię i nazwisko prowadzącegodata oddania sprawozdania ocenaBadanie ruchu jednostajnie przyspieszonegoza pomocą komputerowego zestawu pomiarowegoWstęp teoretyczny:Po uruchomieniu układu pomiarowego i włączeniu p...

Description

106

informatyka

numer ćwiczenia

imię i nazwisko

grupa

kierunek

imię i nazwisko prowadzącego

data oddania sprawozdania

ocena

26.11.2021 data wykonania ćwiczenia

Badanie ruchu jednostajnie przyspieszonego za pomocą komputerowego zestawu pomiarowego

Wstęp teoretyczny: Po uruchomieniu układu pomiarowego i włączeniu programu Science Workshop. Aby sprawdzić przyspieszenie ziemskie, po otwarciu odpowiedniego pliku puścić drabinkę przez fotobramkę i zrobić wykres zależności V(t), a następnie z pola statystyki w programie odczytać współczynnik nachylenia dziesięć razy. Wyznaczenie współczynnika tarcia przebiegać będzie następująco: po otwarciu pliku puszczać klocek w dół równi i odczytywać przyspieszenie ax ruchu ciała dla dziesięciu różnych kombinacji masy klocka, przeciwwagi i kąta nachylenia równi.

Wyniki pomiarów: Tab 1. Wyniki dokonanych pomiarów dla gx Tabela 2. Wyniki dokonanych pomiarów dla ax

gx [] 9,76 9,85 9,68 9,82 9,60 9,76 9,77 9,78 9,72 9,71

9,87 9,8 9,75 9,81 9,7 9,47 9,6 9,8 9,8 9,77 gx – przyspieszenie ziemskie

m [kg] 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499

mp [kg] 0,0795 0,0995 0,0895 0,0895 0,0995 0,0795 0,0795 0,0895 0,0995 0,1095

α [°] 27 27 27 30 30 30 26 26 26 26

ax 1,18 0,63 1,01 1,27 1,13 1,49 0,76 0,71 0,52 0,39

m – masa obciążonego klocka mp – masa przeciwwagi α – kąt nachylenia równi ax – średnie przyspieszenie ruchu ciała

Opracowanie wyników: 1. Wyznaczanie przyspieszenia ziemskiego Obliczamy średnie przyspieszenie ziemskie i jego niepewność

2. Wyznaczanie współczynnika tarcia a) Obliczamy współczynnik tarcia ze wzoru: Gdzie:

– masa obciążonego klocka − masa przeciwwagi − wyznaczone doświadczalnie przyspieszenie klocka − kąt nachylenia równi − przyspieszenie grawitacyjne Rachunek jednostek: Z rachunku jednostek wynika, że współczynnik tarcia jest jednostką ubogą b) Obliczamy niepewność pomiarową c) Zestawienie otrzymanych wyników m [kg] 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499 0,499

mp [kg] α [°] 0,0795 0,0995 0,0895 0,0895 0,0995 0,0795 0,0795 0,0895 0,0995 0,1095

27 27 27 30 30 30 26 26 26 26

ax 1,18 0,63 1,01 1,27 1,13 1,49 0,76 0,71 0,52 0,39

0,194762 0,213148 0,191858 0,219699 0,213154 0,21676 0,223668 0,207083 0,206488 0,199039

Wniosek:

W miarę zwiększania przeciwwagi, wózek poruszał się coraz wolniej, natomiast gdy zwiększono masę samego wózka – zsuwał się on szybciej z pochylni. W teorii kąt nachylenia miał również wpływ na przyspieszenie

wózka-im większy byłby, tym większe byłoby przyspieszenie. W naszym przypadku użyliśmy tylko jednego kąta nachylenia, ponieważ pomiar drugiego kąta nie był możliwy. Jeśli spojrzysz na wyniki eksperymentu z drabinką, zobaczymy, że wszystkie wartości, które otrzymaliśmy, są wystarczająco blisko. Zmieniając wysokość rzutu, wyniki zmieniały się, ale nie było gwałtownych skoków. Możemy założyć, że gdyby istniała możliwość zmiany wysokości rzutu, wartości miałyby dużą różnicę....