Samenvatting met angst en beven PDF

Preview

Summary

Download Samenvatting met angst en beven PDF

Description

Samenvatting Stupeur et Tremblement – Amélie Nothomb Het verhaal speelt zich af binnen Compagnie Yuminoto. De hoofdpersoon, Amélie (22 jaar oud), begint hier met werken. Ze staat dan helemaal onderaan de hiërarchie. De hiërarchie binnen dit bedrijf is: M. Haneda > regelt wereldwijde import/export. Hij is “GOD”. | M. Omochi > groot en dik. Zijn naam betekent rijsttaart. Hij is “Duivel”. | M. Saito. Krijgt een kind die ‘werken’ heet | Mevrouw Mori Fubuki. Japanse schoonheid. Fubiki betekent sneeuwstorm, ze is ook geboren tijdens een sneeuwstorm. Het verhaal - M. Saito leidt Amélie rond binnen het bedrijf. Hij laat haar telkens een brief aan zijn golfvriend herschrijven. Amélie voelt zich vergeten en lees maar wat documenten achter haar bureau. Niemand geeft haar (meer) werk, behalve koffie rondbrengen. - Amélie brengt koffie tijdens het bezoek van een grote handelsdelegatie, en Amélie spreekt tijdens het koffie brengen Japans. Later verbiedt M. Saito haar om nog Japans te spreken: volgens hem is haar Japans niet vloeiend genoeg. Ze moet doen alsof ze de taal niet begrijpt. - Fubuki is de ‘steun en toeverlaat’ voor Amélie. Fubuki legt uit dat Saito orders van hogerhand krijgt, en haar daarom verbiedt om Japans te praten. Verhaal haren hierover is niet mogelijk. - Amélie is de hoofdpersoon in het verhaal, ze is geboren in Japan. Tot haar 5 e heeft ze hier ook gewoond, en daarna is ze naar China gegaan. - Amélie gaat de post rondbrengen, en laat blijken persoonlijk op de hoogte te zijn van het privéleven van collega’s. Deze informatie haalt ze uit het bedrijfsboek. Het rondbrengen van post vindt Amélie leuk. Later verbiedt M. Saito haar om de post rond te brengen, dit klusje heeft ze namelijk ongevraagd op zich genomen. M. Saito heeft haar nu gevraagd om bureaukalanders op de juist dag te zetten. Hierbij kan ze het hele gebouw en de lift gebruiken. Saito zegt haar dat ze niet teveel show mag maken tijdens het verzetten van de kalenders. - Saito zeurt over scheve fotokopieën die Amelie voor hem moest maken, ze mag de sheetfeeder niet meer gebruiken en moet dus alle foto’s handmatig invoeren. Dit is een soort straf voor het kalender incident. Het gaat om fotokopieën van stukken voor Saito’s golfclub, het is dus een privézaak. Saito vindt de fotokopieën weer niet goed, en Amelie krijgt straf. - Hierna stopt ze met de foto’s en gaat ze naar M. Tenshi van de afdeling zuivel, hij heeft een baantje voor haar. Dit gebeurt zonder dat Saito het weet, hij denkt dat ze nog steeds met de fotokopieën bezig is. Voor Meneer tenshi schrijft Amélie een rapport over lightboter. Amélie werkt heel hard aan dit rapport, en ze legt contact met een Belgisch bedrijf hiervoor. Ze werkt er ’s nachts aan door.

- De volgende dag gaat Amélie opnieuw kopiëren voor Saito, en hij vindt dat het wat beter gaat. Meneer Tenshi is tevreden over haar werk aan het rapport, en is vriendelijk tegen haar. - M. Omochi straft M. Tenshi voor het opdrachten geven aan Amélie. Dit had M. Saitama moeten doen, maar die was op reis. Amélie-san en M. Tenshi nemen het tevergeefs voor elkaar op. - Tenshi zegt dat mevrouw Mori (Fubuki) haar erbij heeft gelapt bij Omochi, omdat ze jaloers was op de snelle promotie van Amélie. Mevrouw Mori heeft lang ‘geleden’ om haar huidige functie te krijgen. Amelie wil hierover praten met mevrouw Mori, maar Tenshi zegt dat dit het alleen maar erger zal maken. Toch gaat Amelie praten met Fubuki over het voorval. Fubuki toont geen begrip: Amélie heeft de regels niet nageleefd, en Fubuki heeft afgunst door haar snelle promotie. - De volgende dag krijgt Amélie nieuw werk van mevrouw Mori, ze mag nota’s ordenen en van data voorzien. Dit is saai, simpel werk waarbij ze kan wegdromen. Ze maakt hierbij een “fout” omdat ze niet weet dat er meerdere Duitse bedrijven zijn met GMBH achter hun naam. Hierna wordt ze vernederd door M. Unaji en Fubuki. Later wordt ze nogmaals vernederd door een fout met het overnemen van nullen van de nota’s. Ze vermoedt dat Fubuki wraak op haar neemt, vanwege het boter rapport. - Fubuki verwijdt haar dat ze te weinig nederigheid toont, ze stelt haar eigen ijdelheid boven het bedrijfsbelang > dat is iets Westers volgens Fubuki. Het werk wordt haar uit handen genomen. - Amélie krijgt nieuw werk: declaraties van buitenlandse zakenreizen gaat ze narekenen, op basis van wisselkoersen per dag. Onmogelijk werk dat ze niet kloppend kan krijgen, Fubuki kan het wel en spreekt van een mentale handicap bij Amélie. Enkele dagen voordat het werk af moet zijn, blijft ze ’s nachts op kantoor, maar dat helpt ook niet. Haar gedachten gaan met haar aan de haal. - De derde en laatste nacht alleen in het kantoor slaat ze door. Ze gaat naakt over de bureau’s dansen alsof ze jezus is die bijna door mevrouw Mori wordt gekruisigd. Uiteindelijk verliest ze haar bewustzijn (haar kleren zijn dan weer aan). Ze is bedekt met de inhoud van een vuilnisemmer, tegen de kou. - Hierna geeft ze toe het werk niet aan te kunnen. Fubuki neemt de declaraties over en is in 20 minuten klaar. Daarna gaat Amelie weer koffie rondbrengen, en kalenders verzetten. Ze filosofeert over Japan: Niets dient om mensen te plezieren. Iedereen is gedienstig schaamtevol gelaten. Er is geen levensplezier in Japan, enkel maar plichten. De Japanners is vrij tussen zijn 18 e en 25e. - Zelfmoord lijkt geen slecht alternatief, in Japan is zelfmoord eervol. Zweten is beschamender dan zelfmoord. Amélie heeft bewondering voor Japanse vrouwen die géén zelfmoord plegen: ze zijn taai. - M. Saito heeft een tweede zoon gekregen, die ‘werken’ is genoemd. - Fubuki is 29 en niet getrouwd, waarschijnlijk omdat ze zo onberispelijk in haar werk. In Japan is dat ongehuwd zijn beschamend boven de 25. - Bij een bedrijf waar zaken mee worden gedaan werkt ene Piet Kremer, een Nederlander. Amélie merkt dat Piet een oogje op Fubuki heeft, en ze zegt dat tegen haar. Dat brengt Fubuki van haar stuk. Als die Piet Kremer op een warme dag met een zweetlucht verschijnt, is het gedaan met hem. Puer=stinken “Westerlingen zweten” zo stellen Meneer Saito en andere collega’s. Fubuki zal niets meer met deze Piet kunnen beginnen. Toch beleeft Amélie geen plezier aan dit “lijden’ van Fubuki. - Fubuki krijgt een hele vernederende uitbrander van m. Omochi, en public. Hij verheft langdurig zijn stem. Alle collega’s verschuilen zich schaamtevol achter hun werk. Amélie gaat Fubuki nadien achterna naar de toiletten, ze wil haar troosten. Dat wordt niet op prijs gesteld. Haar zwakke moment moet immers verborgen blijven. Fubuki ziet het als een poging van Amelie tot wraak, dat ze haar opzoekt wanneer Fubuki tranen heeft.

- De volgende dag krijgt ze van Fubuki instructies om de wc-rollen en tissues bij te vullen en de WC potten met de wc-borstel schoon te houden. ’s Avonds worden de toiletten schoongemaakt maar Amélie krijgt nu de nieuwe taak om ze ook overdag bij te houden. - Amélie beseft dat ze niet verder kan zakken. Toch wil ze de resterende 7 maanden van haar jaarcontract nog volmaken op waardige wijze. De schoonheid van Japan die ze als kind heeft ervaren, maakt dat ze dit kan accepteren. Wel is ze haar geloof in het Japanse systeem kwijt. Werken in de toiletten vindt ze ook wel makkelijk, en zorgeloos vergeleken met haar eerdere taken. - De toiletten op de 44e etage worden haar domein. De damestoiletten zijn er enkel voor haar en Fubuki, de rest van de werknemers op deze etage is man. - Op een dag ziet M. Hameda dat ze de toiletten doet. Hij geneert zich ervoor, maar zal zijn lager kader er niet op aanspreken. M. Tenshu en diens afdeling vinden het zo genant dat ze uit solidariteit de toiletten op de 44e etage gaan boycotten. Fibuki bezoekt het damestoilet vaak, ook om haar tanden te poetsen. Ze denkt Amélie met haar bezoekjes te kwetsen, maar Amélie vindt het juist fijn. Zo kan ze de schoonheid van Fibuki bewonderen. - Amélie krijgt de instructie zich niet in het herentoilet te vertonen als er een bezoeker is. Het is de leiding opgevallen dat te veel mannen hun behoefte zijn gaan doen op een andere etage. Als ze dit te horen krijgt van Fubuki reageert ze wat brutaal, lager kan ze immers toch niet meer zakken. Ondanks het bevel blijft M. Tenshu en zijn afdeling het toilet op de 44e etage mijden. - De brutaliteit van Amélie wordt bestraft; M. Omochi (hij is dik) wordt woest op haar als er een heren toilet niet van toiletpapier is voorzien. Hij sleurt haar mee daarnaartoe. Na afloop vlucht Amélie naar de damestoiletten waar Fubuki haar triomfantelijk treft. Dit is voor het eerst dat ze Fubuki haat. - Amélie vergelijkt haar situatie met de film Merry Christmas Mr. Lawrence. De film gaat over een haat-liefdes verhouding tussen een Japanse militair en een Britse krijgsgevangene die ter dood wordt veroordeeld. Fubuki zegt de gelijkenis niet te zien. - De schaarse uren dat Amélie thuis is heeft ze een goed leven. Bij Yumimoto echter is ze daar 100% door in beslag genomen. Zo werkt ze maanden in stilte, nadenkend. In dat opzicht is haar lot hetzelfde als die van Japanners om haar heen. - Aan het eind van haar contractperiode neemt Amélie bewust een nederige houding aan tegenover Fubuki. Dit zoet ze om Fubuki zich waardig te laten voelen. Amélie speelt dus de rol die ‘Japan’ waardig is > nederig ten dienste van Yumimoto. Ze acht zichzelf incapabel voor werk op hoger niveau. - Fubuki wordt door deze houding gepaaid. Als Fubuki haar nogmaals terechtwijst, ze zegt dat Amélie niet kan lesgeven, kruipt Amélie nogmaals door het stof. Amélie zegt hierbij niets over haar onderwijsbevoegdheid, of iets over het boek dat ze al deels heeft geschreven. - “Stupeur et tremblement” slaat op de manier waarop men met de keizer sprak, met domheid en bevend. Op deze manier spreekt Amélie tegen Fubuki. - Als ze na M. Saito haar vertrek bij M. Omochi aankondigt, zit hij groene chocolade te eten, dit is witte chocolade met Japanse meloen. Hij biedt haar wat aan, maar ze weigert het tot 3x toe. Dit leidt tot woede bij M. Omochi. Amélie antwoordt brutaal, maar beseft dat ze hiermee te ver gaat, dus ze eet een stukje chocolade om de relatie tussen Japan en België niet te verpesten. - Tenslotte gaat ze naar M. Hameda (God). Hij prikt haar nederigheid door, en prijst haar capaciteiten (gezien bij het Tenshu rapport). Hij zegt dat ze helaas op een verkeerd moment is gekomen. Als ze ooit terug wil komen is ze welkom.

- Nieuwjaar betekent 3 dagen verplicht verlof. Tot 7 januari 1991 werkt ze nog 3 dagen. Bij haar vertrek schudt Amélie een paar mensen de hand, die het goed met haar voorhadden. Ze doet dit niet bij Fubuki: dit ‘past’ niet. - In 1992 verschijnt haar boek. In 1993 is Amélie terug in België, en krijgt een brief uit Tokyo. Felicitaties, geschreven in het Japans. De brief komt van Mori Fubuki. De brief ontroert Amélie....