[Tahlil] - Ebubekir Sifil - Ahir Zaman Bilinci PDF

Preview

Summary

[TAHLİL] Ahir Zaman Bilinci Ebubekir Siil [Tahlil Hakkında] Sayı 10 Gündeme ilişkin hocalarımızın daha önce kaleme almış olduğu yazıları her hafta [Tahlil] dosyasında yayınlıyoruz. Hafta 10 Son dönemecin sonları, zaman dediğimiz mahlûkun, ömrünü bitirmekte ve artık son nefeslerini vermekte olduğu de...

Description

[TAHLİL]

Ahir Zaman Bilinci Ebubekir Siil

[Tahlil Hakkında]

Sayı 10

Gündeme ilişkin hocalarımızın daha önce kaleme almış olduğu yazıları her hafta [Tahlil] dosyasında yayınlıyoruz.

Hafta 10

Son dönemecin sonları, zaman dediğimiz mahlûkun, ömrünü bitirmekte ve artık son nefeslerini vermekte olduğu demlerdir ve bu demler genelde insanlık, özelde de Ümmet-i Muhammed için apayrı bir süreci ifade etmektedir. EBUBEKİR SİFİL

FOTOĞFRAF: © SAHN-I SEMÂN MEDYA.

Sayfa I | [Tahlil] Sayı: X, Hafta: X | sahniseman.org | [email protected]

[TAHLİL]

İçindekiler Sahn-ı Semân İslamî İlimler Eğitim ve Araştırma Merkezi Eyüp Sultan Bulvarı N0:119 +90 212 613 1805 Eyüp - İstanbul 15 Haziran 2016 Bu yazı; Ebubekir Siil hocanınRIHLE

İçindekiler ���������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� I Giriş �������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� II Ahir Zaman: Zamanın Sonu ����������������������������������������������������������������������������������������������������IV Zaman Anlayışımız �����������������������������������������������������������������������������������������������������������������VII Ahir Zaman ve İnsanlık �������������������������������������������������������������������������������������������������������� VIII Bir İşkâl ve Cevabı �������������������������������������������������������������������������������������������������������������������IX Ahir Zaman ve Ümmet-i Muhammed �������������������������������������������������������������������������������������X 1. Ümmetin Ahirinin Evvelini Lanetlemesi �������������������������������������������������������������XI 2. Fitnenin Her Eve Girmesi ������������������������������������������������������������������������������������XII 3. Bid’atlerin Yaygınlaşması ������������������������������������������������������������������������������������XII

Dergisi için kaleme almış olduğu

Ahir Zaman Bilincini Canlı Tutmak ������������������������������������������������������������������������������������� XIII

yazıdır.

Dipnotlar ������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� XIV

Önemli Bilgilendirme; Bu sayımız iş yoğunluğumuz nedeni ile bir günlük gecikme ile yayınlandı. Gecikme için özür dileriz.

Dünyaya, yeni bir “Uyarıcı”nın gelmeyeceği, ilmin, ahlakın ve dinî hassasiyetin zayıflayacağı, insanların dünyevî zevklerin ve nefsanî arzuların esiri olacağı, zulüm ve sömürünün dünyayı saracağı, en önemlisi de Ümmet-i Muhammed’in izzet ve şevketinin sarsıldığı bir dönemde bu bilincin diri tutulmasının ne kadar önemli olduğunu bugün belki en iyi bizler anlıyor ve hissediyoruz.

Sayfa II | [Tahlil] Sayı: X, Hafta: X | sahniseman.org | [email protected]

[TAHLİL]

Giriş Başta el-Buhârî ve Müslim olmak üzere pek çok hadis imamı tarafından nakledilen bir rivayette Efendimiz (s.a.v) işaret parmağıyla orta parmağını yan yana getirip, “Ben ve kıyamet şu ikisi gibiyiz” buyurmuştur.1 Efendimiz (s.a.v)’in bi’setinin zamanın son dönemecinde vuku bulduğunu anlatan bu kabil birçok rivayet mevcuttur. Bu rivayetler zamanın sonuna yaklaştığımızı ihtar etmesi bakımından manidardır. Evet, zaman da bir mahlûktur ve diğer tüm mahlûklar gibi onun varlığının da bir başlangıcı ve sonu vardır.

süreci ifade etmektedir. Aşağıda üzerinde müstakil olarak durulacağı gibi, zamanın bu son kertesinin sessiz sedasız idrak edileceğini beklemek hem küresel çapta yaşamakta olduğumuz endişe verici gelişmeler, hem de Ümmet-i Muhammed’in İslam tarihi boyunca hiçbir dönemde görülmemiş bir savrulmanın merkezinde bulunuyor olması dolayısıyla ne yazık ki beyhudedir. Evet, insan denen mahlûk tarih sahnesine çıktığı günden bu yana hep kan döküp fesat çıkarmış ve dünya biteviye gerilim

Yine İmam el-Buhârî, et-Tirmizî ve diğerlerinin

ve çatışmalara sahne olmuştur. İnsanın bulunduğu her

naklettiği diğer rivayette Ümmet-i Muhammed’in tarih

yerde hakla batılın, Rahmanî güçlerle şeytanî güçlerin

sahnesine çıkarılışının, dünyadaki hayatın bütünü göz

çatışması kaçınılmazdır. Belki yaratılışın yasası budur.

önünde bulundurulduğunda “son dönemeç”te vuku bulduğu anlatılmakta ve beliğ bir benzetmeyle bu sürecin, günün bütününe nisbetle ikindi ile akşam arasındaki zamana tekabül ettiği belirtilmektedir.2 Bunlar ve benzeri muhtevadaki diğer rivayetler, Efendimiz (s.a.v)’in “ahir zaman nebisi”, ümmetinin de “ahir zaman ümmeti” olduğu vakıasını ortaya koymaktadır. Şüphesiz dünyanın ömrüne kıyas edildiğinde, Efendimiz (s.a.v)’in bi’seti ile kıyamet arasındaki zamanın, o iki mübarek parmağın birbirine mesafesi ile veya ikindi ile akşam arasının günün bütününe nisbetle tuttuğu süreyle ifade buyurulması anlaşılabilir bir husus.

Ancak ahir zamana özelliğini veren en temel olgu, bu zaman diliminde dengenin Rahmanî güçler ve hak aleyhine bozulması, zulmün ve fesadın arşı tutacak boyutlara ulaşmış olmasıdır. Dünyanın içinden geçmekte olduğu süreç bu tesbitin en sadık şahididir. Gerek insanlığın, gerekse İslamlığın tarihte eşine rastlanmamış badirelere muhatap olması elbette bir ahir zaman durumudur. Meseleye bu zeminden baktığımızda, ahir zaman telakkisinin İslam’a başka inanç sistemlerinden girdiği şeklindeki iddianın bizatihi bir “ahir zaman alameti”

olduğunu

rahatlıkla

söyleyebiliriz. Zira

kıyamet dediğimiz “dehşetli son”, bir “ilahî mukabele” olarak insanlıktan çıkmış ve zulüm ve tuğyanda zirveyi

Ancak meselenin bu kadar “nötr” olmadığı

bulmuş insanlara tattırılacak bir azapsa başlıbaşına, o

da aşikâr. Özellikle de Ahir Zaman Nebisi (s.a.v)’in bu

insanların o noktaya birden bire geleceğini düşünmek

haberleri verdiği zaman diliminin üzerinden 1400

elbette mümkün değildir. Bu bir süreçtir ve el’an

küsür yıl geçmiş ve artık zamanın son dönemecinin de

insanlık kıyameti zorlarcasına o “son”a doğru büyük bir

sonuna iyice yaklaşılmışken!..

ısrarla yürümektedir. Gözlerimizin önünde cereyan eden

Son dönemecin sonları, zaman dediğimiz mahlûkun, ömrünü bitirmekte ve artık son nefeslerini

bireysel, toplumsal ve küresel dejenerasyon, yozlaşma, ifsat, zulüm ve isyan bunun ifadesi değilse nedir?

vermekte olduğu demlerdir ve bu demler genelde

Üstelik “kıyamet” inancının insanlığa başından

insanlık, özelde de Ümmet-i Muhammed için apayrı bir

beri peygamberler vasıtasıyla aktarıla gelmiş bir hakikat

Sayfa III | [Tahlil] Sayı: X, Hafta: X | sahniseman.org | [email protected]

[TAHLİL]

Giriş ve kültürler içinde birtakım dönüşümler geçirdiğini söylemek hakikatin ifadesi olacaktır. Şu halde İslam itikadiyatı içinde bulunan – kıyamet inancı da dâhil olmak üzere– kimi hususların, benzer biçimde farklı din ve inanç sistemlerinde de bulunması bizi, bu hususların İslam’a onlardan girdiğini düşünme talihsizliğine sevk etmemelidir. Nitekim kıyamet alametleri meselesi bahis mevzuu olduğunda derhal Nüzul-i İsa (a.s) ve benzeri konular gündeme gelir ve gayretli araştırmacılar, farklı din ve kültürlerde de benzeri inanç motileri bulunduğu keşiyle bu gibi hususların İslam’a sonradan sokulduğu “bilimsel” tesbitinde bulunurlar! Oysa böylesi küllî hadiselerin insanlığın hidayet rehberleri olan peygamberlerin haber vermesiyle malum olduğunu söylemek ve gayr-i İslamî inanç ve kültürlere de buradan intikal ettiğini düşünmek daha “hakkaniyetli” ve “müslümanca” değil midir?..

Sayfa IV | [Tahlil] Sayı: X, Hafta: X | sahniseman.org | [email protected]

[TAHLİL]

Ahir Zaman: Zamanın Sonu “Ahir zaman” tabiri Kur’ân’da yer almamakla

Efendimiz (s.a.v)’in vefatıyla başlayıp, yalancı

birlikte hadislerde çokça geçmektedir. Kıyametin

peygamberlerin zuhuru, Beyt-i Makdis’in fethi, Sahabe

kopmasına yakın devreyi ifade etmek üzere Efendimiz

arasında cereyan eden –Cemel, Sıfin vakaları gibi–

(s.a.v) “âhiru’z-zemân” ifadesini kullanmış ve bu devrede

hadiseler, –fütuhatın genişlemesi sonucu– malın

vuku bulacak gelişmelerin haberini –neredeyse bütün

çoğalması gibi vakıalarla devam eden3 “ahir zamanın

detaylarıyla– vermiştir.

başlangıcı” süreci, şüphe yok ki aradan geçen 1400 yıllık

Söz konusu gelişmeler genel olarak insanlık âleminde vuku bulacaklar ve özel olarak Ümmet-i

zaman dilimi içinde yerini “ahir zamanın ortası” sürecine bırakmıştır.

Muhammed’de görülecekler olmak üzere iki grupta

Bu ikinci süreç, “kıyametin küçük alametleri”

ele alınabilir. Bunlar aynı zamanda kıyamete iyice

dediğimiz hadiselerin yaygın olarak vuku bulduğu

yaklaşıldığını gösteren birer “alamet” olmaktadır.

süreçtir ve el’an yaşanmaktadır. Efendimiz (s.a.v)

Şüphe yok ki, bu gelişmelerin kıyamet için alamet olması, ahir zaman meselesinin ayrı bir bilinç durumuyla algılanmasının ve bu bilincin büyük bir

hassasiyetle

yaşatılmasının

yegâne

sebebini

oluşturmaktadır. insanlığın küllî macerasının küllî sonudur. Kıyametin yaklaştığını gösteren bir kısım alametlerin bulunması söz konusu olmasaydı bile, tek başına kıyamet olgusu, dünyadaki hayatın sonu anlamına geldiği için kendi başına büyük bir anlam ifade edecekti. Buna bir de söz konusu alametlerin eklenmesi, yaşadığımız

fotoğrafın

dışına

hayli fazladır. Kısaca özetleyecekolursak; ticaretin,faizin,içkinin, eğlencenin, emanete hıyanetin, zina ve eşcinselliğin yaygınlaşması, zenginlerin zekât vermekten sarf-ı nazar

Kıyamet, dünya zamanının son bulacağı saattir;

içinde

tarafından haber verilmiş bulunan söz konusu alametler

durumu çıkarak

–tabir

yerindeyse–

anlamlandırma

imkânı

vermektedir ki, bizim için gerçekten son derece büyük bir imkân ve ayrıcalıktır. Ahir zaman, yukarıda da geçtiği gibi Efendimiz

etmesi, ana-baba hakkının gözetilmemesi, altın ve ipek kullanmaya düşkünlük, ümmetin ahirinin evveline lanet etmesi, itnenin her mü’minin evine girmesi, yüksek bina yapımında yarışılması, bid’atlerin yayılması, hayânın azalması, çıplaklığın aleniyet kazanması, kadınların erkeklere özenmesi, Kur’ân’ın dille okunması ve kalbe tesir etmemesi, depremlerin artması, ilmin azalması ve dünyevi maksatlarla öğrenilmesi, yeryüzünde zulüm ve fesadın artması, mazlumların yardımsız kalması, haddlerin iptal edilmesi, namaz ve cihad konusundaki hassasiyetin azalması, dünyaya düşkünlük, Müslüman ülkelerin işgal ve istilası, mü’minlerin grup grup ayrılması,

bereketin

kalkması

ve

kanaatsizliğin

(s.a.v)’in bi’setiyle birlikte başlamış bir süreçtir. En

yaygınlaşması, emr-i ma’ruf nehy-i münkerin terk

azından Efendimiz (s.a.v)’in içinde yaşadığı zaman

edilmesi, ulemanın hakir görülmesi… 4

dilimi ile bizim zamanlarımız arasındaki –insanlığın ve Ümmet-i Muhammed’in ahvali noktasında– belirgin farklılık dolayısıyla ahir zaman dediğimiz süreci bir bütün olarak değil, üç ayrı kesit olarak ele almak ve bunları ahir zamanın “başlangıcı, ortası ve sonu” olarak tesbit etmek uygun olacaktır.

Bütün bu alametlerin günümüzde birebir müşahede

edildiği

konusunda

sanıyorum

aykırı

düşünen çıkmaz. Bu sürecin sonuna yaklaştığımızı ve vaktini ancak Allah Teâlâ’nın bildiği bir aşamada “ahir zamanın sonu”na gelineceğini ve kıyametin büyük

Sayfa V | [Tahlil] Sayı: X, Hafta: X | sahniseman.org | [email protected]

[TAHLİL]

Ahir Zaman: Zamanın Sonu alametlerinin görülmeye başlayacağını söyleyebiliriz.

159. ayetinin tefsiri esnasında şöyle der:

Kıyametin büyük alametleri de Efendimiz

“Burada Ehl-i Kitab’tan, Hz. İsa’ya inanmayan

(s.a.v) tarafından haber verilmiştir. Mehdi’nin zuhuru

hiç kimsenin kalmayacağının murad edilmiş olması da

ile başlayacak olan bu süreçte Deccal’ın çıkması, Hz.

mümkündür. Şöyle ki; Allah Teâlâ o zaman (Hz. İsa’nın

İsa (a.s)’ın nüzulü ve Deccal’ı öldürmesi, Ye’cûc ve

nüzul zamanı, E.S) onları kabirlerinde diriltir ve kendilerine,

Me’cûc’ün zuhuru, güneşin batıdan doğması, Dabbetü’l-

Hz. İsa’nın nüzulünü ve ona indirileni öğretir, bildirir; onlar

ard’ın çıkması, Kâbe’nin yıkılması ve esecek serin bir

da imanın kendilerine fayda vermeyeceği o zamanda Hz.

rüzgârla bütün mü’minlerin ölmesi…5 Bundan sonra

İsa’ya iman ederler.” 9

yeryüzünde sadece şerliler kalacak ve kıyamet onların

Yine Mu’tezile’nin ileri gelenlerinden kadı

üzerine kopacaktır.

Abdülcebbâr şöyle der: “Birisi, “Muhakkak ki o, kıyamet

Burada bir-iki nokta üzerinde bir miktar duralım:

için bir bilgidir. Artık ondan asla şüphe etmeyin”10

1. Hz. İsa (a.s)’ın göğe kaldırıldığı ve kıyamete yakın nüzul edeceği inancı, ilgili ayet ve hadislerin delaletiyle sabit bir husustur ve –Sahabe’yi tekir ettikleri için onlar kanalıyla gelen rivayetlerin güvenilmez olduğunu söyleyen Haricîler dışındaki– bütün İslam fırkaları tarafından bir inanç konusu olarak kabul edilmiştir. Ulaşabildiğimiz kadarıyla fırkaların bu konudaki inancı şöyledir:

nüzul edeceği açıkça yer almıştır. Allah Teâlâ O’nu kıyamet için bir delalet (‘alamet/işaret) kılmıştır. Bu sebeple “Ondan (kıyametten) asla şüphe etmeyin” buyurmuştur. Zira ilim ve delalet, şüphe ve tereddüde mani olur.” 11

B. Şia

Hz. İsa (a.s)’ın nüzulüne inanmadıklarını söylemiştir.6 Bu ifadenin mefhum-u muhalii göstermektedir ki, gerek Mu’tezile’nin, gerekse Cehmiyye’nin ekseriyeti Hz. İsa (a.s)’ın kıyamete yakın yeryüzüne ineceği konusunda Ehl-i Sünnet ile aynı akidede buluşmuştur. Nitekim meşhur Mu’tezilî müfessir ez-Zemahşerî, 43/ ez-Zuhruf, 61. ayeti üzerinde dururken, Hz. İsa (a.s)’ın kıyamete yakın yeryüzüne ineceğini haber veren hadislerden birisini –herhangi bir itiraz serdetmeden– zikreder. 7 konuyla

konusundaki

inançlarının

naklî

dayanağını teşkil eden rivayetlerin pek çoğunda Hz.

Kadı Iyâd, Mu’tezile’den ve Cehmiyye’den bazılarının

ez-Zemahşerî,

şudur: Haberlerde, İsa (a.s)’ın kıyametin kopacağı zaman

Mehdi

A. Mu’tezile ve Cehmiyye

Yine

ayetinden muradın ne olduğunu sorabilir. Ona cevabımız

ilgili

ayetler

üzerinde dururken, bunların Hz. İsa (a.s)’ın nüzulüne delalet ettiğini söyleyenlerin görüşlerini de aktarır ve bunlara herhangi bir itiraz getirmez.8 Hatta 4/en-Nisâ,

İsa (a.s)’ın nüzulü konusu da yer aldığı için Şia da Hz. İsa (a.s)’ın kıyamete yakın yeryüzüne ineceği inancında Ehl-i Sünnet ile birliktedir. Şiî müfessirlerden et-Tabersî ve et-Tabatabâî’nin, ilgili ayetler üzerinde dururken sergiledikleri tavrı burada örnek olarak zikredebiliriz. 12 2.

Mehdi

rivayetlerinin

ya

Şia’dan

veya

“kurtarıcı” inancının hâkim olduğu kültür ve dinlerden Müslümanlara intikal eden bilgilerin hadis formuna sokularak hadis kitaplarına aktarıldığı şeklindeki kanaat de herhangi bir asla dayanmamaktadır. Zira: a. Müslümanlarda “Mehdi inancı” vardır, ancak “Mehdi beklemek” yoktur. Bu ikisi farklı şeylerdir. Mehdi hadislerinin, tarihin herhangi bir döneminde yaşanan zulüm ve baskılar dolayısıyla zaafa uğrayan

Sayfa VI | [Tahlil] Sayı: X, Hafta: X | sahniseman.org | [email protected]

[TAHLİL]

Ahir Zaman: Zamanın Sonu dinî/toplumsal kimlik bilincinin diri tutulması ve maneviyatın takviyesi gibi amaçlarla uydurulduğu tezi tamamen müsteşriklerin ifrazatıdır. Bu iddianın asılsızlığı, Mehdi’nin yüzlerce yıl sonra (ahir zamanda) ortaya çıkacağını söyleyen rivayetlerin, yüzlerce yıl önce yaşanan baskı ve zulümlere nasıl olup da teselli kaynağı teşkil edebileceği sorusunun cevapsızlığından kolayca anlaşılabilir. b. Mehdi inancının Ehl-i Sünnet’e Şia’dan geçtiği iddiasının durumu da diğerinden farklı değildir. Zira her şeyden önce Şia’daki Mehdi inancı “ric’at” merkezlidir. Buna göre Şia’nın mehdi olarak kabul ettiği Muhammed b. el-Hasen, 260/873 yılında 5 yaşındayken gaybete çekilmiştir; halen yaşamaktadır ve kıyamete yakın geri gelecektir. Ehl-i

Sünnet’in

Mehdi

inancı

ise

“zuhur”

karakterlidir. Yani Mehdi sıfatlı kişi normal bir insan olarak doğup büyüyecek ve bu ümmetin tarih boyunca yetiştirdiği yetenekli, ihlâslı ve ilim sahibi kişilerden birisi olarak ümmete liderlik yapacaktır. Mehdi ile ilgili rivayetler, Şiîlerin Mehdi olarak kabul ettiği Muhammed b. el-Hasen el-Askerî’nin doğumundan uzun yıllar önce kaleme alınmış Sünnî kaynaklarda nakledilmiştir. Abdürrezzâk’ın el-Musannef’i, Ahmed b. Hanbel’in elMüsned’i bunlara örnektir. Tek başına bu durum bile konunun Şia ile irtibatlandırılmasının demagojiden başka bir anlam ifade etmeyeceğini ortaya koymaya yeterlidir.

Sayfa VII | [Tahlil] Sayı: X, Hafta: X | sahniseman.org | [email protected]

[TAHLİL]

Zaman Anlayışımız Ümmet-i Muhammed’in, zamanı kavrayış ve

gidişat bu istikamette gelişme gösteriyorsa, dünyadaki

değerlendiriş noktasında insanlığın diğer kesimlerinden

hayatın kıyamet dediğimiz küllî felaketle birlikte son

ayrılması tabiidir. Zira varlığı ve eşyayı, zamanı ve

bulacak olmasını nasıl izah edebiliriz? Her şeyin iyiye

mekânı “vahiy” gibi bir kılavuzun yol göstericiliğinde

doğru seyrettiği bir hayatın böyle küllî bir felaketle

anlamlandırma imkânını sadece biz elimizde tutuyoruz.

sona ermesi “sebepsiz kıyamet” olgusunu gündeme

Ümmet-i

Muhammed’in

“ideal

olan”ı

ve

örnekliği sürekli geriye atıf yaparak işaretlemesi bu noktada son derece anlamlıdır. Efendimiz (s.a.v)’in yaşadığı döneme “saadet asrı” dememizin, “selef” kavramının Ümmet-i Muhammed’in hayatında sadece zamansal bir kesiti anlatmakla kalmamasının, bundan daha önemlisi Ümmet-i Muhammed için her türlü kabul ve reddin sağlamasının yapılmasına imkân veren bir zamanların

insanlığın

İslam anlayışının tam anlamıyla duvara tosladığı nokta burasıdır. İslam’ı, İslam’a ait olmayan bir zaman ve varlık anlayışıyla yorumlamaya kalkan modernist Müslümanlar, yaşadığımız durumu –gayrimüslimlere uyarak– “gelişme” olarak tesbit ettikleri sürece kıyamet olgusunu izahta patinaj yapmaya mahkûmdur! Modern durum,

İslam

nokta-i

nazarından

bakıldığında Kur’ân ve Sünnet’in haber verdiği ve

“nirengi noktası” olmasının anlamı da buradadır. Modern

getirir ki, izahı gerçekten mümkün değildir. Modernist

inkişaf

dönemleri olduğu şeklindeki anlayışın sağlamasını yapabiliriz örnek olarak. Yaygın ve hâkim anlayış, modern zamanların insanlığın her alanda görülmemiş bir sıçrama yaptığı ve tarih boyunca kaydetmediği

Sünnet’in adını koyduğu “ahir zaman” olgusuyla tam anlamıyla örtüşmektedir. Evet, modern zamanlar, zamanın son virajının dönüldüğü kesitlerdir ve bu anlamda ah...