Podwójne koła, jako narzędzie diagnostyczne PDF

Preview

Summary

PODWÓJNE KOŁA – tablica szkolnaPOLECENIE:Dziecko bierze po kawałku kredy do obu rąk i rysuje jednocześnie dwa koła, jedno prawą, a drugie lewą ręka. Jeśli rysunki są bardzo małe prosimy, aby narysowało większe. Ćwiczenie powtarzamy do momentu, aż narysuje koła o średnicy od 45 cm do 60 cm. Pozwalamy...

Description

PODWÓJNE KOŁA – tablica szkolna POLECENIE: Dziecko bierze po kawałku kredy do obu rąk i rysuje jednocześnie dwa koła, jedno prawą, a drugie lewą ręka. Jeśli rysunki są bardzo małe prosimy, aby narysowało większe. Ćwiczenie powtarzamy do momentu, aż narysuje koła o średnicy od 45 cm do 60 cm. Pozwalamy na przyjęcie dogodnej pozycji przy tablicy oraz dowolnego miejsca na jej płaszczyźnie. Nie pokazujemy metody wykonania ani nie mówimy, w jaki sposób mają być wykonane ruchy.

CO SPRAWDZAMY: 1. Wzajemną wielkość rysunków tym oburęcznym zadaniu napotykamy dzieci rysujące koła o bardzo różnej wielkości. I tak np. prawe może mieć średnicę od 45 cm do 60 cm, podczas gdy lewe koło jedynie od 7 do 10 cm. U dzieci tych wzorce ruchowe po obu stronach ciała prawdopodobnie nie są ze sobą skorelowane. 2. Wzajemne usytuowanie rysunków Wiele dzieci narysuje małe koła w znacznej odległości od siebie. Dzieci te zwykle wykazują niewłaściwe ułożenie przegubu dłoni i przedramienia. Inne dzieci narysują tak wielkie koła, że będą na siebie nachodzić. Spotkamy też dziecko, które narysuje jedno koło nad drugim. Dziecko takie prawdopodobnie unika problemu czynności oburęcznych. 3. Kierunek ruchu obu rąk U dzieci praworęcznych prawe koło powinno być narysowane w kierunku odwrotnym do ruchu wskazówek zegara, a lewe w kierunku zgodnym ze wskazówkami zegara. Kierunki te są odwracane przez dzieci-mańkuty. 4. Dokładność obu rysunków Najczęściej występującym zniekształceniem rysunku jest spłaszczenie obu kół. Wydaje się, że trudność ta wynika z problemu lateralizacji oraz z problemu linii środkowej ciała i jej położenia. Jest to bardzo charakterystyczne zniekształcenie, powinniśmy zwrócić na nie szczególną uwagę. Może być tak, że jedno koło będzie wykonane prawidłowo, podczas gdy drugie będzie w znacznym stopniu zniekształcone. Zniekształcenia nie będą symetryczne w oby rysunkach jakby dziecko wykonywało w jednym czasie dwa różne zadania. Dzieci z takimi trudnościami nie maja właściwej korelacji pomiędzy funkcjonowaniem obu części ciała.

5. Uwagę U niektórych dzieci cała uwaga jest skoncentrowana na jednym kole, podczas gdy drugie jest zostawione własnemu losowi. Wzrokowa kontrola tych dzieci ześrodkowana jest na czynnościach jednej ręki, podczas gdy druga śledzona jest mniej uważniej bądź tez w ogóle nie zwraca się na nią uwagi. Sądzi się, że te dzieci unikają problemu lateralizacji nadając dominującą rolę jednej ręce tak, że druga jedynie podąża za nią. Zachowują się jak organizmy jednostronne.

OCENA: Jedno koło wyraźnie mniejsze od drugiego → dziecko ma kłopoty z dobraniem czynności po obu stronach ciała i/lub z dostosowaniem tych czynności ruchowych do danych percepcyjnych Trudności ruchowe → zajęcia angażujące obie strony ciała, np. ćw. na równoważni Trudności w usytuowaniu rysunku albo zniekształcenie polegające na spłaszczeniu kół w stosunku do ich osi → kłopoty z przeniesieniem percepcyjno-motorycznym przy linii środkowej ciała, trudności w dziedzinie lateralizacji, przeniesienia wizualno-motorycznego Brak konsekwencji, niezdecydowanie w określeniu kierunku ruchu obu kół albo rysuje ruchami równoległymi → pomoc w nabyciu umiejętności rozpoznawania i wykonywania ruchów w różnych kierunkach W trakcie wykonywania czynności angażujących obie ręce dziecko kieruje uwagę na jedna → przystosowanie percepcyjno-motoryczne zbyt słabe...