Populizm penalny - Notatki z wykładu 5,6 PDF

Preview

Summary

populizm...

Description

Media a przestępczość.

Każdy z nas praktycznie codziennie spotyka się z informacjami o przestępstwach w mediach. Nieważne z jakiego środka komunikacji korzystamy – Internetu,telewizji czy czasopism każdego dnia mamy okazje zapoznać się z artykułami na temat różnych zdarzeń ale czy tak naprawdę zastanawiamy się jak one wpływają na nasze życie? Media są nieodłączną częścią życia człowieka w obecnych czasach. Wywierają ogromny wpływ na nasze myśli, zachowania czy przekonania. Dlatego skupie się w mojej pracy na kilku tematach między innymi na obrazie przestępczości w mediach oraz populizmie penalnym. Zacznę od definicji, którą można znaleźć w Internecie „Populizm penalny – zjawisko kształtowania przepisów karnych z ograniczonym udziałem ekspertów, pod wpływem emocji, w oparciu o przekonania powstałe na skutek doniesień medialnych. Charakteryzuje się surowym nastawieniem do przestępczości, a także brakiem współczucia dla sprawców przestępstw. Prawo tworzone na skutek populizmu penalnego zazwyczaj ma charakter doraźny, represyjny i nakierowane jest na niszczenie przestępczości. Populizm penalny zaliczany jest do koncepcji należących do antyintelektualizmu. Często wykorzystywany jako narzędzie uzyskiwania poparcia politycznego ” Z wyżej przytoczonej definicji możemy wywnioskować że populizm penalny to zjawisko które w dużej mierze opiera się na gwałtownym zmienianiu przepisów poprzez wywartą presje przez media. Zapewnie każdy z nas doświadczył zjawiska w którym oglądając telewizje lub czytając artykuł przez myśl przeszło mu „ czemu za tak bestialskie przestępstwo kara jest tak mała lub czemu to przestępstwo nie jest w ogóle karane?”. Media stosują bardzo prostą taktykę – co jakiś czas na fali wypływa pewien temat który społeczeństwu od dawna jest znany jednak ciągle powtarzanie go wszędzie zaczyna sprawiać, że o pewnym problemie zaczynamy myśleć coraz częściej a co za tym idzie często tez zaczyna wzbudzać on w nas strach, zadając sobie pytanie „co jeśli ja stanę się ofiarą?”. To zjawisko jest świetnym instrumentem w rekach polityków. Możemy zauważyć , że zawsze po wielkiej „aferze” przepisy zaczynają się zmieniać, politycy zaczynają być chwaleni a społeczeństwo jest zadowolone. W tym momencie trzeba na chwile się zatrzymać i pomyśleć czy niektóre zmiany naprawdę przyczyniły się do zmiany prawa, wyższych kar i poprawienia bezpieczeństwa. Najnowszym przykładem tego zjawiska jak można się domyślić jest temat pedofilii. Temat jest ten znany od zawsze , każdy o nim słyszał ale stał się wyjątkowo chwytliwy po publikacji filmu Tomasza Sekielskiego o pedofilii w Kościele. Społeczeństwo zawrzało i domagało się zmian, w telewizji żadne wiadomości nie mogły obyć się bez tego tematu nawet w serialach paradokumentalnych przewinął się ten temat. Oczywiście pod wpływem tej informacji Ministerstwo Sprawiedliwości postanowiło zmienić kodeks karny i jak można się domyślić zaostrzyć karny za pedofilie. Jednak jak można się przekonać był to

jedynie pretekst do zmiany ponad stu przepisów ustawy i jedynie w niewielkim zakresie zostały znowelizowane przepisy dotykające problematykę pedofilii. Kolejnym przejawem tego zjawiska jest zamiłowanie ludzi do oglądania przez pryzmat kamer sensacji takich jak zatrzymywanie polityków czy gwiazd na wizji. Techniki medialne są najczęściej wykorzystywane w populizmie. Konferencje prasowe są idealna pożywką dla tego zjawiska, najlepiej by było ich jak najwięcej i były na nich wytaczanej szokujące zarzuty by móc łatwo wytoczyć medialny wyrok. Najnowszym przykładem jest sprawa marszałka Senatu Tomasza Grodzkiego i jego zarzuty na temat brania łapówek od pacjentów. Obecnie ten temat nie schodzi z czołówki i każde wiadomości zawierają zmiankę o tej sprawie a media zależnie od stacji kierują swoją własną opinie, która ma na celu wywarcie wpływu na widza. Kolejna kwestia którą chce poruszyć to jakie przestępstwa są przekazywane w mediach. Wielokrotnie słysząc o przestępstwach żyjemy w przekonaniu, że tylko dochodzi do zabójstw, oczywiście również takie wydarzenia jak wypadki samochodowe są podawane do wiadomości publicznej jednak to co się liczy to chwytliwy reportaż. Bardzo często nie zdajemy sobie z tego sprawy do ilu kradzieży czy też przypadków przemocy domowej dochodzi ponieważ nie są to tematy aż tak atrakcyjne jak przykładowo zabójstwo. Strony internetowe obecnie prześcigają się w tym by przyciągnąć czytelnika, bardzo często posługując się manipulacja czy też wyciągniętymi zdaniami z kontekstu. Ciekawym zjawiskiem jest również to, że media często posługują się błędnymi sformułowaniami oraz zawyżają karę pozbawienia wolności podając jedynie najwyższy możliwy wyrok jaki można orzec w danej sprawie. Obraz przestępczości, który ukazują środki masowego przekazu jest zniekształcony i nigdy nie oddaje rzeczywistości. Informuje się o pewnych zdarzeniach w sposób wybiórczy lub je nadmiernie nagłaśnia. Sygnalizują fakt popełnienia czynu karalnego, ale znacznie rzadziej informują o dalszym postępowaniu czy wyroku sądu a dziennikarze potrafią operować takimi technikami, pozwalającymi przedstawić informację w taki sposób, żeby przyciągnęła uwagę słuchaczy, telewidzów i czytelników. Często właśnie takie sytuacje prowadzą do swoistej nierówności przykładowo media podając możliwy najwyższy wyrok w rzeczywistości nie ma on swojego odzwierciedlenia co jest też przyczyną niezadowolenia z wymiaru sprawiedliwości oraz może prowadzić do sytuacji w której obywatel nie ufa tym organom. Takie zdarzenia wprowadzają w nas również swoisty niepokój bo co jeśli jedno z nas padnie ofiarą przestępstwa a sprawca pozostanie potraktowany ulgowo?. W wiadomościach dotyczących przestępczości obserwuje się zjawiska przeinformowania i niedoinformowania. Przeinformowanie ma miejsce wtedy, gdy jedno szokujące zdarzenie uruchamia całą lawinę informacji na podobny temat , kreuje tzw. „fale przestępczości”. Pewien temat staje się „modny” w mediach i stale powraca. Wzrost doniesień na temat np. przestępczości nieletnich czy kobiet może powodować wzrost przekonania o „zalewie przestępczości” danego rodzaju, tak jak miało to miejsce w poprzednich latach gdy programy informacyjne poświęcały bardzo dużo czasu na matki dzieciobójczynie. Natomiast zjawisko niedoinformowanie polega natomiast na zaprzestaniu przekazywania przez media informacji na temat przestępczości lub niektórych ich rodzajów

które często może być świadomym postępowaniem albo wynikać z faktu, że w danej chwili prym wiodą wiadomości dotyczące innego, bardziej atrakcyjnego tematu, bądź że pewne typy przestępczości są rzadko relacjonowane, bo nie wzbudzają żadnych emocji u odbiorców przykładowo kradzieże, przestępstwa gospodarcze. Nic więc dziwnego, że obraz przestępczości pokazywany w masowych mediach odbiega istotnie od statystycznego obrazu zjawiska. Wpływa to także na świadomość Polaków co do obrazu przestępczości. Wykorzystują to natomiast politycy którzy wpisują się w zasługi ponieważ odpowiadają impulsywnie i gwałtownie na opinie ludu chociaż bardzo często wcale nie poprawia o sytuacji albo jedynie minimalnie porusza dany problem. Rola mediów w przeciwdziałaniu przestępczości powinna obejmować transmisję rzetelniej informacji o istocie zagrożenia, kwestiach udziału ofiary w czynie przestępnym, możliwych technikach ochrony i obrony, ale też o możliwościach współpracy w zakresie zapobiegania i wykrywania przestępczości. Chodzi o to by odbiorcy przekazu przestali traktować przestępstwo jako zjawisko nieuniknione i zdobyli wiedzę na temat możliwych sposobów przeciwdziałania Media przyczyniają się w dużej mierze na ukazaniu pewnego problemu który w pewnym momencie jest na fali oraz który oczywiście jest istotny jednak nie jest to równoznaczne z tym, ze zwiększają naszą świadomość prawną niestety która wśród społeczeństwa wciąż „kuleje” ponieważ środki masowego przekazu wciąż skupiają się na sensacji a nie na sensownym opracowaniu problemu i rzetelnym przekazaniu informacji....