Testy- Projekcyjne-2 - asss PDF

Preview

Summary

asss...

Description

NAZWA TESTU

Test plam atramentowych Rorschacha

Technika plam atramentowych

TESTY PROJEKCYJNE

UWAGI

• Jeden z pierwszych testów projekcyjnych (1912). • 10 biało-czarnych oraz barwnych plam atramentowych o różnych kształtach. • Badany mówi, co widzi w każdej z plam, a następnie badający zadaje szereg dodatkowych pytań. Przy interpretacji uwzględnia się: ➢ czy poszczególne tablice wywołują u badanego dużo lub mało skojarzeń, ➢ czy dotyczą postaci ludzkich czy zwierząt, ➢ jaki kształt widzi badany, ➢ czy interpretacje są pospolite czy oryginalne, ➢ czy ujmuje plamę jako całość czy jej elementy. • Obserwuje się również zachowanie badanego, jego gesty, mimikę i czasu pływający od eksponowania tablicy do wypowiedzi na jej temat. Interpretacja całościowa wg. Exner. Odpowiedzi analizuje się pod kątem 4 kategorii: 1. interpretowana jest lokalizacja wypowiedzi 2. determinanta (czynnik, który wpływa, że widzimy coś) 3. poziom formy 4. treść wypowiedzi Interpretuje się też cechy lub czynniki dodatkowe. Mierzony jest także czas reakcji na poszczególne tablice. Wypowiedzi są klasyfikowane według klucza, na podstawie którego tworzony jest tzw. psychogram.

Krytyka Testu Rorschacha kontrowersje związane z: •Subiektywnością uzyskanego wyniku i diagnozy •Wątpliwa przydatność w diagnozie cech psychicznych i diagnozie klinicznej zaburzeń psychicznych •Słaba trafność narzędzia w Zastosowanie Testu Rorschacha rozpoznawaniu cech psychicznych • Pozwala na ocenę ogólnej struktury osobowości, na którą składają się potrzeby, •Znaczne ryzyko dokonywania emocje, konflikty wewnętrzne czy sposoby interpretowania rzeczywistości. przez diagnostę projekcji • Test Rorschacha dobrze służy do badania lęku •Trudności w zweryfikowaniu • Metoda ta stosowana jest również jako pomoc w rozpoznawaniu zaburzeń diagnozy psychicznych, oraz w psychologii sądowej •Nadmierne przypisywanie patologii jednostkom zdrowym Badanie składa się z II faz: • I faza – spontaniczne wypowiedzi osoby badanej Strona 1 z 6

Test Szondiego

Technika obrazkowa

TAT Test Apercepcji Tematycznej Murray

Technika obrazkowa

Adaptacje TAT i pokrewne testy

• II faza – psycholog dopytuje Są w instrukcji 2 frazy: • nie jestem pewien, czy widzę to tak samo jak pan • czy chciałby Pan dodać coś jeszcze • Test został stworzony w XX wieku przez węgierskiego psychiatrę Leopolda Szondiego. • Składa się z sześciu serii zawierających po osiem fotografii twarzy. • W każdej serii badany wybiera dwie najbardziej i dwie najmniej sympatyczne dla niego twarze. • Zdjęcia prezentowane podczas badania, to obrazy twarzy osób cierpiących na pewne problemy psychiczne bądź zaburzenia. • Szondi uważał, że preferując to co podobne i mając „genetyczny” obraz naszej rodziny, będziemy wybierać jako podobające się nam te osoby, których problemy zbliżone są do naszych problemów. • Dokonywane wybory mają świadczyć o zaspokojonych i niezaspokojonych popędach i potrzebach.

1) Sadysta, 2) Epileptyk, 3) Katatonik 4) Schizofrenik, 5) Histeryk, 6) Typ depresyjny, 7) Typ maniakalny, 8) Typ z zaburzeniami dysocjacyjnymi tożsamości

• Składa się z 30 obrazków używanych we wszystkich badaniach oraz obrazków przeznaczonych jedynie dla mężczyzn, kobiet, dziewcząt, chłopców. • Obrazki przedstawiają sytuacje występujące w różnych układach międzyludzkich, stwarzają możliwość różnorodnych interpretacji. Zadaniem osoby badanej jest ułożenie do każdego obrazka opowiadania zawierającego wyjaśnienie: co myślą i czują przedstawione na nim osoby, jak doszło do zaistnienia tej sytuacji oraz jakie będzie jej zakończenie. Przy interpretacji uwzględnia się: ➢ która z postaci została bohaterem, ➢ jaka jest jego treść, ➢ jakie osoby i przedmioty uwzględniono i pominięto, ➢ jakie rodzaje konfliktów dostrzeżono na obrazku, ➢ jakie jest zakończenie oraz jakie wątki się powtarzają.

Pozwala na wysnucie wniosków dotyczących stosunku osoby badanej do innych ludzi, postaw wobec płci odmiennej, wzajemnego układu panującego w rodzinie, emocji, potrzeb i motywów kierujących zachowaniem.

Test TEMAS (Tell-Me-A-Story) • Służy do badania właściwości poznawczych, emocjonalnych i osobowościowych dzieci w wieku od 5 do 18 lat.

Oba narzędzia (TEMAS i Test dla Seniorów) były krytykowane za to, że przedwcześnie je opublikowano Strona 2 z 6

i że zastosowane w nich obrazki • TEMAS obejmuje dwa równoległe zestawy kolorowych tablic, jeden przeznaczony dla utrwalają negatywne stereotypy mniejszości etnicznych, a drugi dla dzieci białych. starzenia się. • Test ułatwia werbalizację i pobudza do opowiadania historii dotyczących wyborów między sprzecznymi celami, takimi jak np. natychmiastowa i odroczona gratyfikacja. Test Apercepcyjny dla Seniorów (Senior Apperception Test) • Tablice testowe przedstawiają jedną lub więcej starszych osób, ilustrując problemy, które mogą dotyczyć tego wieku, a mianowicie samotność, trudności rodzinne i bezradność. • Badanemu przedstawia się serię rysunków, na których jedna z osób frustruje inną lub Obrazkowy Test zwraca uwagę na jakieś frustrujące okoliczności. Frustracji • Badany wpisuje w pustym polu odpowiedź osoby poddawanej frustracji. Rosenzweiga • Istnieją oddzielne wersje tego narzędzia: ➢ dla osób dorosłych, powyżej 14. roku życia (Rosenzweig, 1950). Technika ➢ dla dzieci w wieku od 4 do 13 lat (Rosenzweig, 1960), obrazkowa ➢ dla dorastającej młodzieży w wieku od 12 do 18 lat (Rosenzweig, 1970). • Bellaka Test Apercepcji dla Dzieci (CAT) Inne Były tylko wymienione na • Robertsa Test Apercepcyjny dla Dzieci (RATC) Techniki wykładzie • Bellaka Test Apercepcyjny dla Osób Starszych (SAT) obrazkowe • Rosenzweiga Obrazkowy Test Frustracji (P-F Study) • Test projekcyjny, w którym zadaniem osoby badanej jest dokończenie wcześniej Testy zdań przygotowanych zdań. Uzyskane dane są analizowane jakościowo i ilościowo. niedokończonych • Treści ujawnione w teście mogą się stać tematem do pogłębionej dyskusji z pacjentem, Zdania które osoba zostawia puste, Rottera (RISB) mogą być też potraktowane jako projekcja nieświadomych treści. mogą dotyczyć szczególnie Sachsa konfliktowych lub trudnych dla • Funkcjonuje kilka testów zdań niedokończonych, każdy z nich ma swój odrębny niego aspektów życia. podręcznik i reguły interpretacji. Technika • Najczęściej poleca się badanemu udzielić odpowiedzi, która pierwsza przychodzi mu na werbalna myśl. • Wundt i J. Mc K. Cattell wprowadzili go do laboratorium psychologicznego, gdzie został Zastosowanie metody skojarzeń ,,Test swobodnych zaadaptowany do różnych celów, m.in. traktowano ten test jako narzędzie do badania słownych w klinikach rozwinęło się skojarzeń", procesów myślenia. za przyczyną psychoanalizy, choć Galtona • Procedura polega na tym, że badanemu przedstawia się serię nie powiązanych ze sobą stosowali ją również psychiatrzy o innej orientacji teoretycznej. słów, polecając mu reagowanie na każde z nich pierwszym słowem przychodzącym na myśl. Technika werbalna Spośród psychoanalityków • Jung dobrał słowa-hasła w taki sposób, by reprezentowały powszechne, kompleksy Techniki obrazkowe

Strona 3 z 6

emocjonalne”, a reakcje analizował biorąc pod uwagę czas reakcji, treść odpowiedzi, fizyczną ekspresję napięcia emocjonalnego.

Test Swobodnych Skojarzeń KentaRosanoffa Technika werbalna

Uzupełnianie zdań Technika werbalna

Wspomnienia autobiograficzne i techniki wykonaniowe Technika werbalna Bruhna Metoda Wczesnych Wspomnień – EMP Narzędzie typu „papier i ołówek",

• Kent i Rosanoffa traktowali test swobodnych skojarzeń jako narzędzie przesiewowe, stosując całkowicie obiektywny system oceny wyników. • Słowa-hasła to 100 powszechnie znanych neutralnych słów, wybranych ze względu na to, że wywołują u ludzi takie same skojarzenia. Np. stół - krzesło, ciemno- jasno. • Opracowano zestaw tabel częstości - po jednej dla każdego słowa - hasła, pokazujących ile razy każda odpowiedź pojawiła się w próbie 1000 normalnych osób dorosłych. • Określa się na podstawie odpowiedzi - wskaźnik powszechności". • Początkowe słowa zdania czyli ich trzony formułuje się tak, by dopuszczały nieomal nieograniczoną różnorodność uzupełnień. • Przykładowe trzony, to: Staram się..., Kobiety...; Martwi mnie...; Moja matka.... • Trzony zdań często formułuje się w taki sposób, by wywoływały reakcje mające związek z tą dziedziną osobowości, która jest przedmiotem badania. • Ta elastyczność techniki uzupełniania zdań stanowi jedną z jej zalet zarówno w badaniach naukowych, jak i praktyce klinicznej. • Opublikowano kilka standardowych wersji tego rodzaju technik, które mają bardziej ogólne zastosowanie. • Analiza wspomnień, szczególnie dotyczących wczesnego dzieciństwa, w celu zrozumienia powtarzających się lub uporczywych konfliktów w późniejszym życiu jest od czasów Freuda głównym tematem w psychoterapii dynamicznej. • Na początku lat 80., jako rezultat wpływu orientacji poznawczej w psychologii, szczególnie pod wpływem prac Arnolda B. Bruhna (1984), odżyło zainteresowanie pamięcią autobiograficzną, a szczególnie jej rolą w organizacji osobowości. • EMP (Early Memories Procedure, 1989) jest narzędziem przeznaczonym do samobadania, dostarczającym 21 wspomnień autobiograficznych z całego życia, a nie tylko dzieciństwa. • Część pierwsza wymaga sześciu spontanicznych" wspomnień, ograniczonych określonymi ramami czasowymi (pięć najwcześniejszych wspomnień i jedno szczególnie ważne wspomnienie z całego życia). • Część druga obejmuje 15 określonych,,ukierunkowanych" wspomnień, dotyczących różnorodnych zdarzeń i dziedzin życia, które mogą być ważne z klinicznego punktu

największy wkład w systematyczny rozwój testu skojarzeń słownych wniósł C.G. Jung (1910).

Testy uzupełniania zdań lokują się pomiędzy technikami skojarzeń słownych a technikami tematycznymi.

W poznawczo-percepcyjnej teorii Bruhna wspomnienia autobiograficzne (autobiografical memories - EM) są kluczem do zrozumienia osobowości. Wspomnienia określonych zdarzeń to historie, albo metafory, które odzwierciedlają świadomą lub intuicyjną wiedzę, jaką ludzie wynieśli ze swych doświadczeń życiowych. Strona 4 z 6

• • • •

widzenia (np. wspomnienie traumatyczne, wspomnienie pierwszej kary, najszczęśliwsze wspomnienie). Obok opisu każdego wspomnienia EMP dostarcza także danych dotyczących jasności, zabarwienia emocjonalnego, znaczenia i różnych innych elementów wspomnień. Wartość EMP tkwi w zdolności odkrywania aktualnych niepokojów, postaw, przekonań i stanów emocjonalnych. Bruhn spostrzega wspomnienia jako złożone zjawiska psychologiczne, których wyjaśnienie może wymagać odwoływania się do różnych modeli teoretycznych i w konsekwencji do różnych systemów oceny Bruhn i jego współpracownicy uzyskali obiecujące dane przy zastosowaniu systemów oceny opracowanych z myślą o przewidywaniu skłonności do dokonywania przestępstw i do przemocy.

Historie te są często niedokładne i zniekształcone, ale ich wiarygodność nie jest istotna z klinicznego punktu widzenia.

Ocena technik projekcyjnych Kontakt z badanym i możliwości zastosowania. • Większość technik projekcyjnych stanowi skuteczny środek ,przełamywania lodów“ w trakcie pierwszych kontaktów między klinicystą a klientem. • Zadanie jest zazwyczaj samo przez się interesujące i często wciągające. Odwraca uwagę badanego od samego siebie, dzięki czemu zmniejsza zakłopotanie i osłabia tendencje obronne. • Jest także w małym stopniu, jeżeli w ogóle, zagrażające dla prestiżu badanego, ponieważ każda odpowiedź jest ,,dobra". • Pewne techniki projekcyjne mogą być szczególnie przydatne w kontakcie z małymi dziećmi, analfabetami i osobami, które mają kłopoty językowe lub defekty mowy. • Osobom z tych wszystkich ograniczonych językowo grup techniki projekcyjne mogą ułatwić porozumienie się z klinicystą. Oszukiwanie • Ogólnie rzecz biorąc, narzędzia projekcyjne są w mniejszym stopniu, niż inwentarze samoopisowe, podatne na oszukiwanie. Cel badania techniką projekcyjną jest zazwyczaj zamaskowany. • Zadanie zazwyczaj wciąga badanego i w związku z tym jest mniej prawdopodobne, że będzie się on maskował i zachowywał powściągliwość w komunikacji interpersonalnej. Badający i zmienne sytuacyjne Strona 5 z 6

• Większość technik projekcyjnych nie jest odpowiednio wystandaryzowana, zarówno jeśli chodzi o sposób prowadzenia badania, jaki o ocenę odpowiedzi, lub nie jest stosowana w standardowy sposób w praktyce klinicznej. • Równie poważną kwestią jest brak obiektywności w ocenie i interpretacji. • Najbardziej niepokojące jest to, że interpretacja wyników jest często projekcją badającego, tak jak interpretacja bodźców - projekcją badanego. • Ostateczna interpretacja materiału projekcyjnego może zatem więcej powiedzieć o orientacji teoretycznej, ulubionych hipotezach i osobistych niechęciach badającego niż o osobowości badanego. Normy • Wobec braku odpowiednich, obiektywnych norm dla metod projekcyjnych klinicysta interpretując wyniki w teście projekcyjnym odwołuje się do sw ego ,,ogólnego doświadczenia klinicznego". • Interpretacja testów projekcyjnych często opiera się na normach, subiektywnej lub obiektywnej natury, dla pewnych podgrup. • Normy tego rodzaju mogą prowadzić do błędnych interpretacji, o ile podgrupy nie są równoważne pod innymi względami. • Jeżeli na przykład grupy schizofreników i osób normalnych, na których opracowano normy, różnią się poziomem wykształcenia, wówczas obserwowane różnice między ich wynikami mogą mieć swoje źródło nie w schizofrenii, lecz właśnie w zróżnicowaniu wykształcenia.

Strona 6 z 6...