4. Badania naczyń - Notatki z wykładu 4 PDF

Title 4. Badania naczyń - Notatki z wykładu 4
Course Pielęgniarstwo
Institution Uniwersytet Rzeszowski
Pages 4
File Size 90.9 KB
File Type PDF
Total Downloads 75
Total Views 120

Summary

Monika Biedroń...


Description

I. Badania naczyń krwionośnych 1. Test Allena: - odwracamy rękę dłonią do góry, - ręka powinna znajdować się poniżej serca, - zaciskamy tętnicę promieniową i łokciową, - chory zaciska pięść, - po 5-10 sekundach badany otwiera dłoń, - dłoń powinna być blada, - należy puścić ucisk z jednej tętnicy (np. promieniowej) i dłoń zaróżowi się od kciuka (lub tętnicę łokciową i dłoń zaróżowi się od palec mały). 2. Próba Adsona Pacjentowi poleca się odchylenie głowy do tyłu, skręcenie jej w stronę chorej kończyny i wykonanie głębokiego wdechu. Kończyna jest przywiedziona i skręcona na zewnątrz. Wynik próby uważa się za dodatni, jeżeli zanika tętno na tętnicy promieniowej, a chory po kilku minutach odczuwa drętwienie palców. 3. Próba odruchowego przekrwienia Pacjent w pozycji leżenia tyłem wykonuje ruchy zginania i prostowania stóp z kończynami dolnymi uniesionymi pionowo w górę – ok. 40 ruchów. Zblednięcie jednej lub obu stóp, a także ból w łydkach świadczy o niedokrwieniu. Po przejściu do pozycji siedzącej ze spuszczonymi nogami obserwuje się reaktywne przekrwienie w kończynie niedokrwionej oraz opóźnione wypełnienie żył powierzchownych na stopie. 4. Test badający przepływ krwi w kończynach dolnych (test koloru na zmianę pozycji). Badany leży, unosimy jego obie kończyny o 70-80o do góry. Utrzymujemy taką pozycję przez 60 sekund, skóra staje się blada, występuje brak przepełnienia. Badany siada ze spuszczonymi nogami. Skóra powinna się zaróżowić w ciągu 60 sekund (wypełnienie żylne powraca już w ciągu 15 sekund).

5. Próba Trendelenburga. Próbę wykonuje się następująco: u leżącego badanego podnosi się kończynę dolną, tak aby wszystkie żylaki opróżniły się. Następnie zakłada się opaskę powyżej kolana i poleca się wstać. Po pionizacji chorego obserwujemy szybkość wypełniania się żylaków. Krótki oznacza prawdopodobną niewydolność żył przeszywających (łączących). Za prawidłowy czas wypełnienia żylaków przyjmuje się zwykle 35 sekund. Inną wiedzę uzyskujemy, jeśli po pionizacji chorego szybko zdejmiemy opaskę uciskową. Szybkie wypełnienie żylaków „od góry” świadczy o zarzucaniu w połączeniu odpiszczlowo-udowym czyli o niewydolności zastawek żyły odpiszczelowej. 6. Próba Trendelenburga odwrotna Próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej do oceny drożności żył głębokich kończyny dolnej. Próba polega na założeniu u stojącego badanego z wypełnionymi żylakami kończyny dolnej opaski uciskowej w połowie uda, a następnie położeniu badanego i uniesieniu obserwowanej kończyny. Opróżnianie się żył powierzchniowych w tej sytuacji świadczy o wydolności (prawidłowym krążeniu) w obrębie żył głębokich kończyny dolnej. 7. Próba Perthesa Próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej do oceny wydolności żył głębokich, łączących kończyny dolnej. Próbę wykonuje się następująco: u stojącego badanego, u którego są wypełnione żylaki, zakłada się opaskę uciskową powyżej kolana – w części bliższej uda. Następnie poleca się kilkakrotnie szybko wspiąć się na palce. O drożności żył głębokich i perforatorów świadczy zapadnięcie się żylaków. 8. Próba Pratta Próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej określająca umiejscowienie niewydolnych żył łączących (przeszywających, perforatorów) kończyny dolnej.

Próbę wykonuje się następująco: pacjent unosi kończynę w pozycji leżącej, co powoduje odpływ krwi z żylaków. Następnie kończynę bandażuje się bandażem elastycznym, a w okolicy pachwinowej zaciska się opaskę elastyczną zamykającą ujście żyły odpiszczelowej. Po wykonaniu tych czynności badany wstaje i zwalnia się ucisk bandaża, odwijając go. Miejsca ponownego wypełnienia się żylaków wskazują na niewydolną żyłę przeszywającą. 9. Próba opukowa Schwartza Próba diagnostyczna stosowana w diagnostyce przewlekłej niewydolności żylnej do oceny wydolności żył powierzchownych. Polega na opukiwaniu żylakowato zmienionego pnia żylnego; w przypadku niewydolności zastawek żylnych wyczuwalna jest fala wstrząsowa. 10. Próba kaszlu W razie niewydolności zastawek, podczas kaszlnięcia, po przyłożeniu ręki do miejsca badanego żylaka, można wyczuć drżenie spowodowane cofaniem się krwi, świadczące również o niewydolności zastawek. II. Ocena układu limfatycznego: - węzły przeduszne, - węzły zauszne, - węzły potyliczne, - węzły podjęzykowe, - węzły podżuchwowe, - węzły podbródkowe, - węzły powierzchniowe szyi, szyjne, węzły szyjne głębokie, - Nadobojczykowe, - węzły pachowe, - węzły nadkłykciowe (nieco powyżej dołu dziobiastego w stawie przyśrodkowej), - węzły pachwinowe:

a)

bezpośrednio nad dołem pachwinowym

b)

przednia część uda....


Similar Free PDFs