Anatomia wykład 8 - układ nerwowy cz.1; prof. Łakomy PDF

Title Anatomia wykład 8 - układ nerwowy cz.1; prof. Łakomy
Author Jana Bąkowska
Course ANATOMIA ZWIERZĄT
Institution Uniwersytet Przyrodniczy we Wroclawiu
Pages 29
File Size 426.9 KB
File Type PDF
Total Downloads 19
Total Views 152

Summary

Download Anatomia wykład 8 - układ nerwowy cz.1; prof. Łakomy PDF


Description

_____________________________________ -1a)_____

_____Jana Bąkowská (I wet.stac. 2014

ANATOMIA wykład 8. UKŁAD NERWOWY (systema nervosum) podział: 1) pod względem anatomicznym: a. centralny układ nerwowy - mózgowie (cerebrum/encephalon) - rdzeń kręgowy (medulla spinalis) b. obwodowy układ nerwowy - zwoje nerwowe (ganglia) - sploty nerwowe (plexuses) - splotozwoje - nerwy (nervi)

2) pod względem fizjologicznym (czynnościowym): a. cz. ruchowa - elementy nerwowe związane z unerwieniem mm. poprzecznie prążkowanych - neurony, włókna ruchowe - nerwy ruchowe (nervi motorici) - elementy nerwowe w jądrach motorycznych (nuclei motorici)

b. cz. czuciowe - włókna nerwowe czuciowe - nerwy czuciowe (nervi sensitivi) - jądra czuciowe (nuclei sensitivi)

c. elementy parasympatyczne - neurony parasympatyczne - nerwy parasympatyczne (nervi parasymphatci) - włókna parasympatyczne - jądra parasympatyczne

d. elementy sympatyczne - neurony sympatyczne - nerwy sympatyczne (nervi sympatici) - włókna sympatyczne - jądra sympatyczne

Jana Bąkowska

e. elementy nerwowe związane ze zmysłami - wzrok, węch, smak, słuch, równowaga - np. nerwy wzrokowe: n. opticus - nerwy węchowe: nn. sensori (olphactori) - z punktu widzenia organizacji budowy anatomicznej zaliczane często są do nerwów czuciowych - zaliczamy tu niezrozumiałe dla nas zmysły zwierząt - np. w jaki sposób szukają legowiska, pszczoły czują pożytek na kwiatkach

ważne: - nerwy są częścią prawie każdego narządu w ciele - w każdym narządzie są tkanki unerwiane przez różne nerwy układu nerwowego (np. w mięśniach - zakończenia nerwowe, receptory czuciowe a jeżeli są w nich naczynia, to te naczynia (ich ściany) unerwiane są przez nerwy sympatyczne) - zrozumienie tego faktu jest bardzo ważne - pamiętać o tym , że np. kiedy pytają jakie ma neurony gruczoł ślinowy produkuje ślinę - musi mieć nerwy, które kontrolują wydzielanie, receptory itp..

główne dwa elementy układu nerwowego: a. komórki nerwowe - neurony/neurocyty b. komórki glejowe - jest ich znacznie więcej niż neuronów

Jana Bąkowska

NEURONY - komórki nerwowe/neurocyty elementy budowy neuronu: 1. Ciało komórki nerwowej (perikarion) - znajduje się w nim jądro, jąderka, cytoplazma (neuroplazma) - w cytoplazmie ziarnistości (tigroid) 2. Wypustki - są 2 rodzaje wypustek a. dendryty - może być tylko jeden, ale może ich być też wiele - te doprowadzające impuls do perikarionu tworzą włókna nerwowe/nerwy afferentne b. akson (neuryt)/ wypustka osiowa - jest tylko jeden - odprowadza impuls od perikarionu - pęczek takich włókien - włókna efferente - wypustki posiadają osłonki: a. mielinowa - włókna posiadające taką osłonkę to włókna zmielinizowane - bez osłonki mielinowej - włókna bezmielinowe - głównym budulcem są substancje pochodzenia tłuszczowego (np. sfingomieliny), nadające im biały kolor -> istota biała (substantia alba) widoczna na przekroju rdzenia - zanik mielinowej osłonki powoduje tzw. choroby demielinizacyjne (np. choroba Parkinsona) b. osłonka Shwanna - leży na zewnątrz włókna - zbudowana z charakterystycznych łuskowatopodobnych komórek

Jana Bąkowska

- komórki te mają na swoich biegunach charakterystyczne przewężenia - przewężenia Ranviera rodzaje włókien ze względu na posiadane osłonki: a. włókna mielinowe z osłonką Shwanna b. włókna mielinowe bez osłonki Shwanna c. włókna bezmielinowe z osłonką Shwanna d. włókna bezmielinowe bez osłonki Shwanna (włókna nagie) KOMÓRKI GLEJOWE - astrocyty, oligodendrocyty, komórki mikrogleju (mezoglei), komórki wyściółkowe (ependymalne), lemmocyty 1. Astrocyty a. włókniste b. protoplazmatyczne - ich wypustki z jednej strony oblepiają powierzchnie błon komórkowych neuronów łącząc się z nimi - inne wypustki przylegają w podobny sposób do naczyń włosowatych (tzw. stopki/nóżki ssące) - w ten sposób tworzą rodzaj pomostu łączącego neurony z naczyniami krwionośnymi - poprzez ten pomost astrocyty dostarczają z naczyń krwionośnych wszystkie niezbędne dla życia neuronów substancje - jednocześnie odprowadzają produkty przemiany materii - astrocyty w procesach chorobowych tworzą tzw. blizny glejowe, będące odpowiednikami blizn łącznotkankowych (niezwykle istotna rola naprawcza w stanach patologicznych) - potrafią się przekształcać w różne formy, które mają zdolność np. do usuwania resztek rozpadłych komórek do krwi - astrocyty pełnią wiele funkcji 2. Oligodendrocyty - posiadają zdolność mielinotwórczą (wytwarzają mielinę/osłonkę mielinową) - ich upośledzenie czynnościowe (np. nowotwór) wiąże się z rozpadem mieliny - inaczej nazywają się komórkami skąpowypustkowymi (ich wypustki są słabo

Jana Bąkowska

rozgałęzione) 3. Mezoglej (kom. mikrogleju) - bardzo malutkie - prawie nie mają wypustek - są porozrzucane w centralnym układzie nerwowym - żyją w „uśpieniu” i czekają na okazję, żeby się uaktywnić (stany patologiczne) - ich uaktywnienie polega na tym, że powiększają znacznie swoje wymiary i stają się makrofagami - te makrofagi posiadają zdolność pożerania, wchłaniania rozpadłych elementów tkanek, przenikają przez naczynia krwionośne transportując w sobie uprzednio pochłonięte resztki 4. Komórki ependymalne/wyściółkowe (ependymocyty) - wyścielają 4 komory mózgowia i kanał centralny rdzenia nerwowego - z reguły tworzą jedną warstwę ependymy - stanowią bardzo istotny filtr biologiczny w tzw. barierze mózg-płyn mózgowordzeniowy - przez tę barierę mogą się przedostać pewne substancje dobre lub szkodliwe - w niektórych miejscach tworzą się zgrupowania komórek ependymalnych, posiadających zdolność produkcji hormonów, np.: ciało podsklepieniowe (corpora/organon subfornicalis), ciało podspoidłowe (organon subcornisuralis?) 5. Lemnocyty - na terenie OUN znajdują się komórki, które nie nazywamy komórkami glejowymi, ale np. lemnocytami, do których należy np.: osłonka Shwanna a także (w obrębie zwojów) tzw. komórki satelitarne

Jana Bąkowska

jądra: - oprócz jądra neuronu istnieje też pojęcie jądra nerwowego JĄDRA NERWOWE (nucleus nervosus) - są to skupiska perikarionów wraz z początkowymi odcinkami ich wypustek, zgrupowanych na terenie centralnego układu nerwowego - neurony te posiadają identyczne cechy fizjologiczne

-wyróżnia się kilka rodzajów jąder: a. jądra ruchowe (nuclei motorici) - występują w niektórych obszarach rdzenia kręgowego i mózgowia - od nich odchodzą aksony unerwiające mięśnie poprzecznie prążkowane b. jądra czuciowe (nuclei sensitivi) - na terenie rdzenia kręgowego oraz mózgowia - do nich dochodzą dendryty c. jądra parasympatyczne (nuclei parasympatici) - występują tylko na terenie istoty szarej odcinka krzyżowego rdzenia kręgowego oraz w niektórych obszarach mózgowia d. jądra sympatyczne (nuclei sympatici) - nie występują na terenie mózgowia - tylko na terenie istoty szarej odcinka piersiowego i lędźwiowego rdzenia

Jana Bąkowska

kręgowego - oprócz tych 4 rodzajów jąder znajdują się też jądra związane z narządami zmysłów: jądro przedsionkowe (nucleus vestibularis) - związane z narządem równowagi jądro ślimakowe (nucleus cochlearis) - związane z narządem słuchu itd.

ZWOJE NERWOWE (ganglia) - są to skupiska perikarionów wraz z początkowymi odcinkami ich wypustek zlokalizowane w obwodowym układzie nerwowym - brak zwojów ruchowych! a. zwoje czuciowe (ganglia sensitivi) - np. na terenie korzonków grzbietowych rdzenia kręgowego b. zwoje sympatyczne (ganglia sympatici) - wśród nich wyróżnia się: - zwoje sympatyczne przykręgowe (ganglia sympatici paravertebrales) - zwoje sympatyczne leżące blisko kręgosłupa - zwoje sympatyczne przedkręgowe (ganglia sympatici prevertebrales) - zwoje leżące w dalszej odległości od kręgosłupa c. zwoje parasympatyczne (ganglia parasympatici)

istnieją też zwoje związane z narządami zmysłów - w niektórych książkach ku naszemu zaskoczeniu znajdziemy, że jądra nerwowe nie są nazywane jądrami na terenie mózgowia, tylko zwojami - to błąd! ( są JĄDRA podkorowe, podstawne itd.)

SPLOT (plexus)

Jana Bąkowska

- twór zbudowany wyłącznie z włókien nerwowych (ze skupisk włókien nerwowych), które na określonym obszarze łączą się ze sobą, wymieniając włókna nerwowe - np.: splot lędźwiowy, splot krzyżowy, splot ramienny.. - istnieją sploty okołonaczyniowe (nie wszystkie mają indywidualne nazwy) wmontowane w przydankę naczyń krwionośnych zapamiętać: SPLOTOZWOJE - znajdują się w ścianach narządów rurowatych układu pokarmowego (np. w ścianie żołądka lub jelit) - zlokalizowane są pomiędzy poszczególnymi warstwami ściany np. jelita - kiedyś nazywane błędnie splotami, np.: splot Meissnera, splot Auerbacha, splot Szabadasza - nazywane są splotozwojami, ponieważ oprócz włókien nerwowych w skład ich wchodzi mnóstwo perikarionów - jest to więc mieszanka perikarionów i ich wypustek - są zasadniczą częścią systemu autonomicznego, tzw. jelitowego układu nerwowego („mózg jelitowy”)

SYNAPSY synapsa - miejsce połączenia dwóch pochodzących z dwóch różnych źródeł elementów nerwowych - w takiej synapsie wyróżniamy część presynaptyczna i postsynaptyczna - między nimi znajduje się szczelina synaptyczna - zarówno dendryty jak i aksony posiadają rozgałęzienia - telodendrion (drzewko dendrytowe) zakończenia włókien nerwowych: 1. Synapsy aksonów - odprowadzają impuls od komórki - rozgałęzienie takiego aksonu kończy się na mięśniu poprzecznie prążkowanym (na błonach komórkowych miocytów) a. synapsa nerwowo-mięśniowa - połączenie (w tym przypadku) aksonu z włóknami mięśniowymi (komórkami mięśni poprzecznie prążkowanych - aksony należące do części ruchowej układu

Jana Bąkowska

nerwowego unerwiają wyłącznie mięśnie poprzecznie prążkowane - mięśnie gładkie unerwiane są przez układ autonomiczny (ważne żeby tego nie pomylić na egzaminie!) b. synapsa asosomatyczna - połączenie między aksonem a błoną komórkową neuronu (perikarionu) - perykariony za pomocą aksonów przekazują bezpośrednio informację do komórek nerwowych za pomocą impulsu c. sypansa aksodendrytyczna - między zakończeniem aksonu i dendrytu

2. Synapsy dendrytów a. synapsy dnedrosomatyczne - między dendrytami a błoną komórkową neuronu b. synapsy dendroaksonalne - między zakończeniem dendrytu i aksonu

3. Receptory - olbrzymia grupa należąca do zakończeń dendrytycznych - zakończenia dendrytów w różnych tkankach w różnych narządach - zakończenia te zróżnicowane są pod względem budowy morfologicznej a także wyspecjalizowane są jeśli chodzi o odbiór specyficznych ściśle określonych bodźców - dzieli się je na trzy grupy: a. eksteroreceptory - zlokalizowane w skórze, w tkance podskórnej b. proprioreceptory - zlokalizowane w mięśniach poprzecznie prążkowanych, w torebkach stawowych, ścięgnach, więzadłach i w okostnej c. interoreceptory - np. w ścianach naczyń krwionośnych, ścianach układu moczopłciowego, oddechowego, pokarmowego oraz w praktycznie wszystkich narządach istnieje jeszcze inne pojęcie receptorów!

Jana Bąkowska

- zagęszczenia, skupiska specyficznych substancji białkowych, które mają właściwości reagowania na substancje biologicznie aktywne noszące nazwę neurotransmiterów - takie receptory znajdują się w błonie postsynaptycznej - te substancje są zgrupowane w pęcherzykach synaptycznych, z których są uwalniane, znajdują się w szczelinie synaptycznej i oddziaływają na wspomniane zagęszczenia substancji białkowych zwanych receptorami w 1976 roku obowiązywało przekonanie że w jednym neuronie nie może być więcej niż jedna substancja pełniąca funkcję neurotransmitera tymi głównymi substancjami są: - noradrenalina - acetylocholina - serotonina - dopamina - kw. gammaaminokwasowy (gabba) neurony nazywane były odpowiednio według substancji, które zawierały: neurony adrenergiczne, serotoninergiczne, cholinergiczne, dopaminergiczne, gabbaergiczne wkrótce odkryto, że w jednym neuronie nie mieszczą się wyłącznie pojedyncze substancje, ale także mogą istnieć oprócz tych zasadniczych inne substancje pełniące jedną z 3 rodzajów funkcji: a. neurotransmiter b. neuromodulator - takie substancje, których działanie polega na przyspieszaniu bądź opóźnianiu uwalniania neurotransmiterów (modulują działanie neurotransmiterów) c. kotransmiter - substancje biologicznie aktywne, których istnienie warunkuje możliwość funkcjonowania właściwych neurotransmiterów - to jest bardzo ogólny podział - istnieją laboratoria zajmujące się główną grupą tych pomocniczych substancji do pomocniczych substancji należą m. in.: a. neuropeptydy - peptydy odkrywane wciąż w układzie nerwowym - na dzień dzisiejszy znamy około 80 różnych neuropeptydów - substancja P, VIP, NPY, CCA, NPYY, bombezyna - niektóre substancje neuropeptydowe mają właściwości przeciwzapalne - są też substancje pro-zapalne b. aminokwasy - mniej liczna grupa

Jana Bąkowska

c. opioidy - wewnętrzne opiaty produkowane przez organizm na terenie układu nerwowego, do których należą : endorfiny, enkefaliny, w związku z odkryciem tylu różnorodnych substancji pełniących te trzy różne role zaczęły być one teraz bardziej badane - dzięki badaniom odkryto, że te substancje odgrywają też ważne role w patologicznych zjawiskach, np. w stanach zapalenia jelit ilość tych substancji wzrasta stu lub dwustukrotnie - w takim perykarionie może znajdować się jedna główna substancja i 3-4 substancje poboczne - wzajemne oddziaływanie tych substancji dla siebie stanowi wielką zagadkę - dzięki tym badaniom w lekach stosowane są domieszki tych substancji aktywnych - te substancje aktywnie biologicznie znajdują się w szczątkowych ilościach na terenie układu nerwowego unerwiającego jakiekolwiek narządy i są trudno wykrywalne - tymczasem jeżeli chodzi o różne stany fizjologiczne i patologiczne nagle ich ilość staje się stukrotnie większa - do dnia dzisiejszego próbuje wytłumaczyć się ich znaczenie w chorobach psychicznych akupunktura - te substancje odgrywają ważną rolę - udział niektórych neuropeptydów - drażnienie receptorów

RDZEŃ KRĘGOWY (medulla spinalis)

- granicą między rdzeniem kręgowym a przedłużonym (medulla oblongata) jest komora 4. (komora otworta), która przechodzi w kanał centralny rdzenia kręgowego odcinki: - pars cervicalis medullae spinalis - pars thoracica medullae spinalis - pars lumbalis medullae spinalis - pars sacralis medullae spinalis - w pewnych miejscach rdzeń kręgowy jest „grubszy”

Jana Bąkowska

- są to miejsca, zwane zgrubieniami (intumescentio) , od których odchodzą nerwy, tworzące sploty - od tych splotów odchodzą poszczególne nerwy unerwiające przednią kończynę lewą i prawą (splot ramienny) - sploty lędźwiowy i krzyżowy - od nich odchodzą nerwy unerwiające kończynę miedniczną - koniec rdzenia kręgowego, wykształcony jest w postaci stożka rdzeniowego (conus medullaris) przechodzącego we włókno końcowe (fillum terminale) pozbawione neuronów (są to tylko pęczki włókien łącznotkankowych)

przekrój poprzeczny rdzenia kręgowego: 1. Istota szara (substantia grisea medullae spinalis) - wykształcona w postaci „skrzydeł motyla” - znajdują się w niej czworakiego rodzaju jądra nerwowe (skupiska perykarionów wraz z początkowymi odcinkami ich wypustek, spełniających podobną, bądź identyczną rolę; skupione w centralnym układzie nerwowym) a. rogi grzbietowe (cornua dorsalis sinister et dexter) - jądra czuciowe (nuclei sensitivi) - znajdują się we wszystkich odcinkach istoty szarej rdzenia kręgowego

Jana Bąkowska

b. rogi brzuszne (cornua ventralis sinister et dexter) - jądra ruchowe (nuclei motorici) - znajdują się we wszystkich odcinkach istoty szarej rdzeniach kręgowego - posiada słupy pośrednie pomiędzy rogami grzbietowymi i brzusznymi jądra parasympatyczne (nuclei parasympathici) - tylko w odcinku krzyżowym istoty szarej rdzenia kręgowego - są też jądra parasympatyczne znajdujące się w mózgowiu - ten układ parasympatyczny zwany jest też układem czaszkowokrzyżowym jądra sympatyczne - zlokalizowane tylko w odcinku piersiowym i lędźwiowym istoty szarej rdzenia kręgowego 2. Istota biała (substantia alba) - znajduje się wokół istoty szarej - zbudowania głównie z włókien zmienilizowanych (mielina posiada białe zabarwienie - dlatego istota biała) - składa się z włókien przewodzących impulsy czuciowe i ruchowe - część grzbietowa istoty białej - część czuciowa - przebiegają tu szlaki przewodzące czucie domózgowiowe i odmózgowiowe - zwane sznurami albo powrózkami grzbietowymi - powrózki boczne - na dole znajdują się szlaki nerwowe ruchowe (w postaci powrózków lub sznurów) - przechodzą one do mięśni poprzecznie prążkowanych szczelina grzbietowa pośrodkowa (fissura medialis dorsalis) - bardzo głęboka szczelina brzuszna pośrodkowa (fissura medialis ventralis) - gdybyśmy dokonali przekroju poprzeczny na jakiejkolwiek wysokości rdzenia kręgowego, to w każdym preparacie znajdziemy perykariony zarówno jądra czuciowego jak i jądra ruchowego

Jana Bąkowska

neuromer - odcinek rdzenia kręgowego, od którego odchodzi jedna para nerwów rdzeniowych (pni nerwów rdzeniowych - trunci nervi spinalis) - jest ich tyle ile kręgów korzeń (korzonek) grzbietowy (radics dorsalis) - specyficzna budowa - na jego terenie jeden neuron (perykarion) reprezentuje komórkę pseudojednobiegunową - tysiące takich perykarionów pseudojednobiegunowych tworzy twór zwany zwojem rdzeniowym (ganglion spinale) zwój rdzeniowy - skupisko perykarionów z początkowymi odcinkami ich wypustek na terenie obwodowego UN komórka pseudojednobiegunowa - z jednego bieguna odchodzi jedna wypustka, w której znajdują się dwa różne elementy dendryt i neuryt - dendryt idzie na obwód (dendrytyprzewodzą dokomórkowo - włókna afferentne) - dendryt kończy się receptorem - czasem są to nagie zakończenia (to też są receptory) a czasem są to zakończenia dendrytów obudowane innym rodzajem tkanki (w tym przypadku nazywamy je ciałkami) - te zakończenia dendrytów kom. pseudojednobiegunowych zlokalizowanych w zwojach rdzeniowych przeznaczone są do odbioru sygnałów zarówno ze świata zewnętrznego jak i wewnętrznego - w związku tym, rozmieszczone są one praktycznie we wszystkich tkankach organizmu (receptory czuciowe) - tymi receptorami są także receptory związane z narządami zmysłów odbierające bodźce świetlne, receptory specyficzne, odbierające dźwięki z zewnątrz, receptory węchowe i receptory smakowe

Jana Bąkowska

właściwe receptory czuciowe: a. eksteroreceptory - zlokalizowane w skórze (tkance podskórnej) - są reprezentowane przez ciałka albo zakończenia nagie b. proprioreceptory - receptory czucia głębokiego - znajdują się w okostnej, mięśniach poprzecznie prążkowanych, w ścięgnach, więzadłach i torebkach stawowych - są uwrażliwione i odbierają bodźce informujące centralny układ nerwowy o położeniu naszego ciała bądź położeniu poszczególnych części ciała c. interoreceptory - zlokalizowane w ścianach naczyń krwionośnych oraz w ścianach narządów rurowatych różnych układów (pokarmowego, oddechowego, moczopłciowego) - baroreceptory - są podrażniane przez sygnały świadczące o zwiększeniu ciśnienia krwi - chemoreceptory - wrażliwe na sygnały świadczące o poziomie CO2 lub O2 - osmoreceptory i inne - wszystkie receptory wykazują niezwykłą różnorodność cech morfologicznych - reagują wyłącznie na ściśle określone sygnały, posiadające różny charakter d. telereceptory - związane z narządami zmysłów e. nocyceptory (bólowe)

Jana Bąkowska

częste pytanie na egzaminie: co to jest nerw rdzeniowy? NERW RDZENIOWY budowa korzenia grzbietowego - na jego terenie znajduje się zwój czuciowy zbudowany z kom. pseudojednobiegunowych - pomiędzy tym zwojem a częścią obwodową znajdują się dendryty komórek pseudojednobiegunowych - obwodowo od tego zwoju w skład korzonka grzbietowego wchodzą dendryty (kończące się receptorami) - od kom. pseudojednobiegunowej odchodzi do rdzenia kręgowego druga część, złożona z aksonów komórek pseudojednobiegunowych odprowadzająca impuls od komórki pseudojednobiegunowej do jądra czuciowego zlokalizowanego w rogu grzbietowym istoty szarej (tam tworzy synapsę z dendrytem komórek pseudojednobiegunowych) korzeń brzuszny (radics ventralis) - aksony perykarionów tworzących jądra ruchowe, dochodzące do jądra ...


Similar Free PDFs