Koncepcja psychodynamiczna psychologia PDF

Preview

Summary

jest to fajny tekst, który pomoże ci w przygotowaniu się do egzaminu!...

Description

Koncepcja psychodynamiczna czyli człowiek niedoskonały Zarys portretu psychodynamicznego powstał w klinikach psychiatrycznych lub neurologicznych oraz w zacisznych gabinetach psychoterapeutycznych, gdzie prowadzono spontaniczne obserwacje pacjentów. Twórcy portretu psychodynamicznego, tacy jak Fromm czy May zadowalali się metodami obserwacji, które nieraz nie spełniały podstawowych wymogów metodologicznych w odróżnieniu od twórców koncepcji behawiorystycznej. Zwolennicy koncepcji psychodynamicznej są przekonani, że ludzkie działanie jest ukierunkowane przez wewnętrzne siły motywacyjne, między którymi często zachodzi konflikt i które są z zasady nieświadome. Koncepcja psychodynamiczna składa się z wielu wariantów, które różnią się między sobą jednak najbardziej znaną wersją portretu dynamicznego jest psychoanaliza. Od czasów Freuda, który ją stworzył, uległa ona radykalnym przeobrażeniom. Przykładem takiej zmiany jest badanie E. Eriksona, który zaproponował osiem faz rozwoju jednostki, zwanych fazami psychospołecznymi a nie- jak to opracował Freud- psychoseksualnymi, których przebieg zależy od warunków życia. W każdej z nich rodzi się konflikt pomiędzy sprzecznymi siłami i celami, konflikt ten doprowadza do kryzysu. Nurt psychodynamiczny powstał dzięki scaleniu behawioryzmu i psychoanalizy. Najbardziej znana koncepcja powstała dzięki Dollard’owi i Miller’owi. Według nich mechanizm ludzkich działań można wyjaśnić za pomocą czterech terminów: popędów, wskazówek i reakcji i wzmocnień. Popędy to pobudki wewnętrzne lub zewnętrzne, takie jak głów, ból, seks, które motywują ludzkie czyny. Wskazówkami są sygnały, bodźce i informacje umożliwiające orientację w otoczeniu i decydujące o tym, jak i kiedy człowiek wykonuje reakcje. Wzmocnienia to zdarzenia, takie jak pokarm, bezpieczeństwo czy miłość, które redukują popęd. Za pomocą tych prostych terminów autorzy wyjaśniają wiele zjawisk opisanych przez Freuda. Dzięki temu uproszczeniu psychodynamiczne teorie zachowania stały się bardzo popularne w naszych czasach. Zgodnie z poglądami współczesnych psychoanalityków działanie człowieka jest stymulowane i ukierunkowane przez wewnętrzne siły zwane popędami. Popędy są różnorodne. Mimo wielu prób nie udało się stworzyć ich uniwersalnej listy. Pogląd współczesnych psychoanalityków mówi, że większość popędów i potrzeb nie jest zaprogramowana przez naturę a wręcz przeciwnie- są one nabyte w procesie uspołecznienia, warunki społeczne, a więc sytuacja w rodzinie i w grupie rówieśników, struktura instytucji oświatowych czy wzorców kulturowych decydują o kształtowaniu się popędów. W zależności od ich genezy psychoanalitycy z reguły wyróżniają dwie klasy popędów. Do pierwszej z nich zalicza się popędy pierwotne, które są siłami wrodzonymi. Klasa ta nie jest zbyt liczna; należą do niej takie popędy, jak dążenie do zdobycia pokarmu, pragnienie utrzymania optymalnej temperatury

ciała, popęd seksualny, unikanie bólu, a także potrzeba odbierania bodźców i kontaktu ze światem. Zaspokojenie ich jest niezbędne do utrzymania życia. Popędy, które pobudzają i ukierunkowują ludzkie działania, są z reguły nieświadome. Zdaniem psychoanalityków człowiek nie zna swojej motywacji; nie zdaje sobie sprawy z tego, jakie siły nim rządzą, nie orientuje się, dlaczego jest agresywny, dlaczego pragnie miłości czy dlaczego dąży do zdobycia władzy. Proces kształtowania popędów i programów ich osiągania dzięki oddziaływaniom warunków społecznych i kultury nazywa się socjalizacją człowieka....