Title | Kryzys egzystencjonalny - psychologia społeczna |
---|---|
Author | Sylwia Maj |
Course | psychologia społeczna |
Institution | Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawla II |
Pages | 3 |
File Size | 66.8 KB |
File Type | |
Total Downloads | 9 |
Total Views | 135 |
Wykład poświęcony kryzysowi egzystencjonalnemu oraz temu kiedy pojawia się kryzys egzystencjonalny...
Kryzys staje się egzystencjonalny – kiedy pojawia się pytanie – po co?
Destabilizacja – w tym czasie pojawia się refleksja, że to co dotąd robili było złe, chwieje się grunt pod nogami
Demobilizacja – człowiek zaprzecza sensowi tego co robił, przestaje mieć motywację do podtrzymywania związku małżeńskiego, ale też nie zamierza wchodzić w drugi
Poczucie ogołocenia z iluzji i przyjemności – poczucie małego wpływu na bieg zdarzeń; nie można tyle zjeść co dawniej, tyle wypić, kochać się itp.
Stopniowa, ale nieuchronna utrata młodości
Obniżenie atrakcyjności fizycznej
Osłabienie stanu zdrowia
Obniżenie kondycji psychicznej i fizycznej
Poczucie niesprawiedliwości, krzywdy, żalu za utraconą młodością, buntu i bezsilności wobec faktu przemijania
Spadek dynamizmu życiowego i twórczych możliwości
Ograniczenie działania
Trudności w uczeniu się, zapamiętywaniu
Ustępowanie miejsca innym
Obniżenie poczucia własnej wartości
Frustracje i napięcia lękowe, drażliwość
Rozchwianie nastrojów
Osłabienie więzi uczuciowych – poczucie osamotnienia
Dorastanie dzieci i opuszczanie przez nich domu rodzinnego (tzw. efekt pustego gniazda)
Ochładzanie uczuć między partnerami związku – wyczerpanie emocjonalne
Im jesteśmy starsi, tym większa ilość ludzi z naszego grona odchodzi
Wzmaga się refleksyjność
Najczęstsze sposoby ucieczki przed kryzysem
Nadaktywność człowieka
Odwracanie uwagi od siebie, własnych problemów, orientacja na zewnątrz
Ucieczka przed sobą przez zmienianie wszystkiego z wyjątkiem siebie samego, poczucie dawania rad pod hasłem dzielenia się doświadczeniami, sprawowanie opieki nad młodszymi i wnukami – wzmacnia to poczucie naszej wartości
Usztywnianie i udoskonalenie stylu życia
Przestrzeganie np. pory posiłków, stajemy się punktualniejsi, nasze czynności są bardziej poukładane
Gwałtowne zmiany stylu życia – najwięcej rozwodów, zmiany pracy, najwięcej odejść z zakonów
Ucieczka w religijność polegająca na perfekcjonizmie religijnym
Ta nadreligijność stanowi zasłonę od refleksji nad własnym życiem
Ludzie, którzy przyjęli religijność jako ucieczkę przed kryzysem są jednocześnie bardzo smutni, zawzięci, jest to „odklepywanie modłów”, nie przeżywają radości z faktu kontaktu z Bogiem
Pozytywne efekty następstwa rozwiązywania kryzysu środka życia
Pogodzenie się ze sobą i zaprzestanie porównywania się z innymi
zaakceptować siebie samego, swój los
afirmować swój los
Ograniczenie potrzeb własnego Ja
bycie atrakcyjnym,
świadoma rezygnacja z aprobaty
nie muszę się wszystkim podobać
wyzbycie się lęku i niepokoju
odwrócenie uwagi od siebie...