Dermatologia ćwiczenia nr.1 PDF

Preview

Summary

Dermatologia ćwiczenia nr.1...

Description

OBJAWY PRZEDMIOTOWE CHORÓB SKÓRY - WYKWITY SKÓRNE - objawy

( objawy przedmiotowe ( obiektywne ) stwierdzane przez lekarza ) wykwity skórne - zmiany skórne na podstawie obrazu których można ustalić rozpoznanie . Są podstawową częścią opisu chorób dermatologicznych . W opisie zmian skórnych podstawą jest właściwa terminologia . wykwity skórne dzielimy na pierwotne i wtórne Podział zmian skórnych na wykwity pierwotne i wtórne wg niektórych jest sztuczny , ale bez wątpienia istotnie ułatwiający opis a co za tym idzie rozpoznanie . Większość jednostek chorobowych ma charakterystyczne dla siebie wykwity - grudki , plamy , pęcherze , wybroczyny , bąble pokrzywkowe , itd. W jednej dermatozie mogą jednak występować też wielopostaciowe zmiany . Właściwa terminologia w opisie nie tylko ułatwia proces diagnostyczny , ale pozwala też na precyzyjną komunikację między dermatologami , co jest bardzo istotne w przypadku np. potrzeby konsultacji między specjalistami. Ocena zmian skórnych jest dużą umiejętnością , bardzo istotną w ustaleniu właściwego rozpoznania . Dla początkujących wszystkie zmiany mogą wydawać się podobne ale tak nie jest . wykwity pierwotne pojawiają się w początkowym okresie ujawnienia się zmian chorobowych na skórze czyli są bezpośrednim wynikiem rozwoju procesu chorobowego w skórze plama , grudka , guzek , guz , pęcherzyk , pęcherz , krosta , bąbel wykwity wtórne na ogół rozwijają się z pierwotnych , są ich następstwem , obecne w okresie dalszego przebiegu lub ustępowania choroby nadżerka , przeczos , pęknięcie i rozpadlina , łuska , strup , owrzodzenie , blizna Wykwity pierwotne plama - zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni , leżąca w poziomie skóry, niewyczuwalna przy dotyku . - plamy rumieniowe - drobne , najczęściej liczne , mogące się zlewać i tworzyć zmiany wielokolistne , obrączkowate. Występują np. w przebiegu chorób zakaźnych (np. odra, różyczka , płonica) i często w zmianach w polekowych

- plamy wynikające z zaburzeń ukrwienia z przekrwienia - powstają na skutek poszerzenia naczyń krwionośnych , krótkotrwale bledną przy ucisku . związane z niedokrwieniem – powstają na skutek zmniejszonego napływu krwi tętniczej spowodowane zaburzeniami unaczynienia - są to plamy naczyniowe wrodzone - np. znamię płaskie , naczyniaki , i plamy naczyniowe nabyte - np. teleangiektazje ( trwałe rozszerzenie naczyń) , pajączki naczyniowe plamy wybroczynowe - powstają wskutek wylewu krwi do skóry. Charakterystyczne jest to, że nie bledną przy ucisku. Barwa ich zależy od głębokości , na której one występują ( głębsze - barwa sina , powierzchowne - barwa czerwona ) , w miarę upływu czasu przybierają kolor brunatny , szarobrązowy . - plamy barwnikowe - hipopigmentacyjne ( wynik zmniejszonej ilości barwnika – bielactwo , leukodermia ) i hiperpigmentacyjne ( wynik zwiększonej ilości barwnika – przebarwienia np. pozapalne , płaskie znamiona barwnikowe , piegi , tatuaże ) grudka - wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry wyraźnie odgraniczony od otoczenia . Ustępuje bez pozostawienia blizny . Większe wykwity powstałe ze zlania się grudek określamy mianem blaszek - charakterystyczne dla łuszczycy . - grudki naskórkowe - zmiany dotyczą tylko naskórka ( brodawki zwykłe , brodawki płaskie, kłykciny kończyste) - grudki skórno - naskórkowe - zmiany dotyczą zarówno naskórka jak skóry właściwej ( występują w liszaju płaskim , łuszczycy , atopowym zapalenie skóry ) - grudki skórne - powstają w obrębie skóry właściwej , bez wyraźnych odchyleń ze strony naskórka ( występują w rumieniu wielopostaciowym wysiękowym jako obrzękowe , w kile – jako wynik nacieku ). guzek - wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry (wielkości do 1 cm) , dobrze odgraniczony od otoczenia , czasem ustępujący z pozostawieniem blizny. Guzki są charakterystycznymi wykwitami dla przewlekłych chorób ziarniniakowych : gruźlica, sarkoidoza , kiła. Mogą także powstawać w wyniku zaburzeń metabolicznych (nagromadzenie materiału - np. kępki żółte – nagromadzenie cholesterolu , tłuszczaki skupiona tkanka tłuszczowa ) lub rozrostu nowotworowego ( czerniak guzkowy , postać guzkowa raka podstawnokomórkowego). Guzki mogą ulegać rozpadowi z tworzeniem owrzodzeń . guz - wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry, powstaje w głębokich warstwach skóry i tkanki podskórnej. Czasem ustępują z pozostawieniem blizny W praktyce dermatologicznej najczęściej spotykane są w rumieniu guzowatym , grzybicy głębokiej , w nowotworach - najczęściej układu chłonnego – np. ziarniniak grzybiasty. Wielkość guza przekracza 1 cm. pęcherzyk / pęcherz - wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry , wypełniony płynem surowiczym , ustępujący z pozostawieniem nadżerki gojącej się bez pozostawiania blizny . Pęcherz jest większy , średnica przekracza zwykle 1 cm. Pęcherze powstają na skutek rozwarstwienia poszczególnych warstw naskórka lub na granicy skórno-naskórkowej. Wyróżniamy następujące typy pęcherzy:

- pęcherze podrogowe - leżą powierzchownie. Ich pokrywę stanowi wyłącznie warstwa rogowa, natomiast dno - warstwa komórek kolczystych. Są nietrwałe, mają cienką i wiotką pokrywę , która ulega szybko przerwaniu w wyniku czego tworzy się nadżerka , pokrywająca się strupem. Tego typu pęcherze występują w pęcherzycy liściastej, odmianie pęcherzowej liszajca zakaźnego - pęcherze śródnaskórkowe (akantolityczne) – powstają w warstwie kolczystej w wyniku utraty łączności pomiędzy komórkami. Pęcherze są duże , często wiotkie. Występują w pęcherzycy zwykłej , - pęcherze podnaskórkowe - ich pokrywę stanowi cały naskórek. Są dobrze napięte, stosunkowo trwałe i oporne na urazy mechaniczne. Są charakterystyczne dla pemfigoidu . Pęcherze podnaskórkowe mogą wypełnione być treścią surowiczo-krwotoczną . Pęcherze występować mogą też w chorobach wirusowych – ospa, półpasiec , opryszczka , ( jako wynik obrzęku śródkomórkowego ) , także w wyniku urazów mechanicznych ( otarcia ) i termicznych ( oparzenia ) . krosta - drobny wykwit, wyniosły ponad powierzchnię skóry i wypełnionym od początku treścią ropną . Powstaje w wyniku zakażenia bakteriami ropotwórczymi , może być też jałowa – np. krosta Kogoja w łuszczycy / bąbel - wykwit wyniosły ponad powierzchnię skóry , szybko powstający i ustępujący bez pozostawienia śladu , barwy porcelanowo - białej lub różowej , wyraźnie odgraniczony od otoczenia , o wzmożonej spoistości . Zazwyczaj towarzyszy mu świąd . Powstaje w wyniku obrzęku podścieliska łącznotkankowego skóry właściwej na skutek zwiększonej przepuszczalności naczyń skórnych . Objaw typowy dla pokrzywki . Wykwity wtórne

nadżerka - powierzchowny ubytek naskórka, ustępujący bez pozostawienia blizny. Nadżerki tworzą się w miejscu wykwitów pierwotnych : pęcherzyków, pęcherzy, krost, sączących grudek . przeczos / otarcie - płytki ubytek naskórka powstający w skórze wcześniej niezmienionej , na skutek drapania / np. przebiegu świądu / lub powierzchownego urazu mechanicznego jak otarcie . Obraz jak w nadżerce , ale mechanizm ich powstawania jest odmienny , powstają w skórze wcześniej niezmienionej . pęknięcie - płytki linijny ubytek skóry dotyczącym głównie naskórka. Pęknięcia występują w okolicach gdzie skóra narażona jest na rozciąganie ( okolica otworów naturalnych , stawów ) . Pęknięciom sprzyjają : suchość skóry , wzmożone rogowacenie ( np. w rogowcu dłoni i stóp , ) - ograniczające sprężystość i rozciągliwość skóry , obrzęk i stan zapalny ( np. w wyprzeniach drożdżakowych , grzybicy stóp międzypalcowej).

rozpadlina - głębsze pęknięcie sięgające skóry właściwej , goi się z pozostawieniem blizny która pozbawiona jest włókien sprężystych , a więc ma ograniczoną możliwość rozciągania się przez to łatwo ulega ponownemu pęknięciu . łuska - wykwit powstający w wyniku niepełnego oddzielania się powierzchownych , zrogowaciałych warstw naskórka . wyróżniamy : łuski otrębiaste (występujące w łupieżu skóry owłosionej głowy, przyłuszczycy plackowatej drobnoogniskowej ) i łuski płatowe ( występujące np. w erytrodemii ) strup - wykwit powstający na skutek zasychania na powierzchni skóry płynu surowiczego, ropnego lub surowiczo - krwawego z resztkami rozpadłych komórek , krwinek i bakterii . owrzodzenie - ubytek naskórka i skóry właściwej ustępującym z pozostawieniem blizny. Owrzodzenia mogą być wynikiem : - chorób naczyń żylnych, tętniczych, limfatycznych - wyniku działania czynników fizycznych ( np. oparzenie termiczne ) , chemicznych ( np. oparzenie kwasami ) , urazów mechanicznych, długotrwałego ucisku ( np. owrzodzenie odleżynowe ) - rozpadu guzów, guzków, krost blizna - zbudowana jest z tkanki łącznej włóknistej która w procesie gojenia wypełnia miejsce uszkodzenia skóry właściwej . Klinicznie jest to zmiana wyniosła ( blizna przerosła ) , w poziomie skóry lub nieco zagłębiona ( blizna zanikowa ) , wyraźnie ograniczona od skóry zdrowej , koloru od różowego po sinofiołkowy , gładka , często z prześwitującymi naczyniami , pozbawiona przydatków skóry , włókien sprężystych Odmiany blizn: - blizny przerosłe – wyniosłe z nierównym rozrostem tkanki bliznowatej ponad poziom otaczającej skóry , ograniczone są do miejsca gojenia ubytku - bliznowce - różnią się tym, że oprócz obszaru uszkodzenia skóry lub ubytku rozrastając się zajmują także otaczającą skórę . Bliznowce pojawiają się po pewnym czasie od zagojenia rany . - blizny zanikowe - najczęściej bywają zejściem stanu zapalnego , leżą w powierzchni skóry lub są zapadnięte , cienkie , powierzchnia marszcząca się bibułkowato lub gładka . Stany chorobowe które nie są wykwitami pierwotnymi ani wtórnymi stany narzucone - zliszajowacenie ( lichenizacja ) – stan wzmożonego pogrubienia , poletkowania i szorstkości skóry powstający na podłożu przewlekłych stanów zapalnych . Zmiany te są charakterystyczny dla atopowego zapalenia skóry . - zliszajcowacenie (impetiginizacja ) - wtórne zakażenie zmian skórnych przez bakterie , najczęściej jest to powikłanie dermatoz przebiegających z sączeniem i świądem . - erytrodermia uogólniony stan zapalnym skóry / - skóra jest jednolicie , na większej

powierzchni zaczerwieniona, obrzęknięta . erytrodemia najczęściej występuje w przebiegu łuszczycy , dermatoz wypryskowych - np.: AZS , chłoniaków skóry T - komórkowych , zmian polekowych . Może być w przebiegu choroby , lub być powikłaniem niewłaściwego , drażniącego leczenia .

Objawy podmiotowe ( subiektywne ) - zgłaszane przez pacjenta (indywidualne odczucia pacjenta) - świąd , pieczenie , mrowienie , drętwienie , przeczulica , bolesność , uczucie gorąca , ściągania , napięcia , kłucia. Prawie wszystkim chorobom skóry towarzyszą różne objawy podmiotowe a stopień nasilenia wyżej wymienionych objawów jest uzależniony od różnic osobniczych , progu tolerancji skórnej , także od nasilenia zmian chorobowych . Zgłaszane objawy mogą mieć związek ze stanem psychicznym , nie stwierdza się wówczas objawów obiektywnych czyli zmian skórnych . U pacjentów Takich występować może depresja , hipochondria. ....