Werkstuk \"Kinderrechten \" - cijfer 7 PDF

Preview

Summary

Kinderrechten ...

Description

Anton de Kom Universiteit van Suriname FACULTEIT DER MAATSCHAPPIJ WETENSCHAPPEN PUBLIC ADMINISTRATION

Kinderrechten Vak : Staats en Bestuursrecht Groep : Groep Fase : B2 fase, 3e semester Paramaribo, 17 December 2015

Voorwoord

Voor het vak Staats en Bestuursrecht is het van belang dat wij in het bezit zijn van een breder inzicht over hoe de staat op bestuurlijk niveau opereert, wat de verhouding is tussen overheid en burgers en de werking van onze nationale en internationale politiek bestuurlijke systemen en processen. In dit kader wordt er van ons verwacht dat er een werkstuk gemaakt en gepresenteerd wordt. Wij hebben als onderwerp gekozen voor kinderrechten. Het onderwerp kinderrechten is een heel ruim begrip, maar we zullen ons verdiepen in artikel 39 van het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind. Wij hopen dat we doormiddel van deze paper inzicht krijgen over ons onderwerp en ook de rol van de staat binnen het concept kinderrechten beter begrijpen. Onze dank gaat uit naar een ieder die op welke wijze dan ook heeft bijgedragen aan de totstandkoming van dit werkstuk.

Inhoudsopgave

Voorwoord Samenvatting

Inleiding............................................................................................................................ 4 Hoofdstuk 1 Kinderrechten..............................................................................................5 1.1 Definitie van Kindslachtoffers..................................................................................... 6 1.2 Vormen van fysieke/ geestelijke mishandeling..........................................................7 Hoofdstuk 2 artikel 39 van het IVRK.................................................................................9 Hoofdstuk 3 Kinderrechten in Suriname.........................................................................10 Hoofdstuk 4 Het beleid van de Surinaamse overheid.....................................................11 Conclusie.......................................................................................................................12 Aanbevelingen...............................................................................................................14 Lijst van geraadpleegde bronnen...................................................................................15 Bijlage Het Internationaal verdrag voor de Rechten van het Kind.................................16

Inleiding Geweld tegen kinderen is tot nu toe een feit in suriname, dit kunnen we dagelijks zien of lezen via kranten berichten. Het wordt steeds erger en kan zowel lichamelijk als psychisch zijn. Lichamelijk als psychisch hebben op lange termijn of kort termijn gevolgen, kinderen kunnen door lichamelijke of psychische mishandeling achteruit gaan en in bepaalde gevallen kan een kind direct dood gaan. Suriname heeft het VN-verdrag voor de Rechten van het Kind(IVRK) geratificeerd en moet dus voldoen aan de verplichtingen diet dit verdrag met zich meebrengt. In deze paper wordt gekeken naar artikel 39 van het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind en wel kinderen die slachtoffers zijn van mishandeling. Art 39 IVRK: Bijzondere zorg voor slachtoffers Een kind dat slachtoffer is van oorlogsgeweld of van uitbuiting, misbruik, foltering of een andere wrede, onmenselijke of onterende behandeling of bestraffing heeft recht op bijzondere zorg – in een omgeving die goed is voor het zelfrespect, de gezondheid en de waardigheid van het kind - om te herstellen en te herintegreren in de samenleving De onderzoeksvraag (probleemstelling) die in deze paper centraal staat is: Wat is het beleid van de surinaamse oveheid ten aanzien van slachtoffers van kindermishandeling. Voor deze paper is er informatie gehaald uit het internet en onderzoeksrapporten (literatuur), ontwikkelingsplan van Suriname 2012-2016. De opzet van deze paper is als volgt: In hoofdstuk 1 worden kinderrechten in het kort behandeld. De definitie van een kindslachtoffer wordt samengesteld uit de definitie van een ‘kind’ en van een ‘slachtoffer’. En de vormen van lichamelijk en geestelijke mishandelingen. Hoofdstuk 2 handelt over artikel 39 van het verdrag inzake de rechten van het kind. In hoofdstuk 3 worden de kinderrechten in Suriname behandeld en in hoofdstuk 4 wordt er gekeken naar het beleid van de Surinaamse overheid. Aan het eind van deze paper komen de conclusies en aanbevelingen.

4

Hoofdstuk 1 Kinderrechten Elk kind heeft ’t recht om naar school te gaan, maar ook het recht om te spelen. Als een kind ziek is heeft zo’n kind recht op verzorging en kinderarbeid is verboden. In het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind staan alle rechten van kinderen waaraan men zich moet houden. De regering en de omgeving( ouders, ouderen) moeten kinderen beschermen. De ouders moeten zorgen voor een goede opvoeding. Sommige kinderen hebben recht op extra bescherming, zoals zieke kinderen, weeskinderen, kinderen met een beperking of kinderen die vluchteling zijn. Het Verdrag voor de Rechten van het Kind bestaat al sinds 1989. De kinderrechten geven je recht op onderwijs, zorgen er voor dat je vrije tijd mag hebben en stellen je vrij van kinderarbeid. Deze rechten gelden voor alle kinderen ter wereld.

Geschiedenis van de kinderrechten Tijdens de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) en de Tweede Wereldoorlog (1939-1945) zijn er heel veel kinderen doodgegaan. Dat mocht nooit meer gebeuren vonden heel veel landen ter wereld. Daarom werd in 1946 UNICEF opgericht. De mensen van UNICEF proberen ervoor te zorgen dat zoveel mogelijk kinderen kunnen eten, naar school kunnen, een huis hebben en beter gemaakt kunnen worden als ze ziek zijn. Om kinderen extra te beschermen zijn de kinderrechten opgeschreven. Het duurde even voordat er een tekst was waar iedereen het mee eens was. Op 20 november 1989 was het zover: het Verdrag voor de Rechten van het Kind was klaar. Bijna alle landen ter wereld hebben beloofd om zich aan de kinderrechten te houden, Maar miljoenen kinderen ter wereld gaan niet naar school. Ze mogen niet of ze moeten werken om te kunnen leven. Er zijn nog steeds kinderen die niet genoeg te eten hebben, op straat leven of zelfs meevechten in oorlogen. Zoals in veel landen in Afrika. Meisjes én jongens vechten mee in oorlogen. Helaas wordt er dus niet altijd even streng gecontroleerd of de kinderrechten worden nageleefd. Het Verdrag voor de Rechten van het Kind is daarom heel belangrijk. De landen die het verdrag aangenomen hebben, moeten iedere vijf jaar laten weten wat ze gedaan hebben voor de kinderrechten.( https://opschool.amnesty.nl/mensenrechten/wat-zijnkinderrechten, geraadpleegd op 8 December 2015)

5

1.1 Definitie van Kindslachtoffers Kindslachtoffers is opgebouwd uit 2 aparte definities nl: definitie van het kind en definitie van een slachtoffer. In dit hoofdstuk worden deze twee definities belicht. Definitie van een kind Volgens artikel 1 van het Internationaal Verdrag (IVRK) voor de Rechten van het Kind is de definitie van een kind: iedere persoon jonger dan achttien (18) jaar, tenzij de nationale wetgeving bepaalt dat iemand als eerder meerderjarig is. Het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind geeft extra rechten en bescherming aan personen jonger dan 18 jaar. De reden waarom het IVRK extra rechten en bescherming aan deze groep geeft is omdat ze ervan uit gaan dat kinderen kwetsbaar zijn. Kinderen zijn in ontwikkeling waardoor ze beïnvloedbaar zijn bij het maken van keuzes. Kinderen worden door het IVRK centraal gesteld en er is extra aandacht voor hun bescherming. ( unicef.nl, kinderrechten) Ingevolge artikel 382 BW zijn minderjarigen degenen die de volle ouderom van 21 jaar niet hebben bereikt en niet vroeger in het echt zijn verbonden. Wanneer het huwelijk voor hun volle ouderdom van 21 jaar is ontbonden, keren zij niet tot de staat van minderjarigheid terug. ( verdrag inzake de rechten van het kind, overzicht aanpassing Surinamse wetgeving aan het verdrag inzake de rechten van het kind)

Definitie van een slachtoffer Een betekenis van een slachtoffer wordt in het van Dale woordenboek of op internet gedefinieerd als: iemand die door bepaalde gebeurtenissen zwaar wordt getroffen. Een definitie van een kindslachtoffer kan dan zijn: iedere persoon jonger dan 18 jaar, tenzij de nationale wetgeving bepaalt dat iemand al eerder meerderjarig is, die door bepaalde gebeurtenissen zwaar wordt getroffen. In Suriname kunnen we dan als definitie voor een kindslachtoffer gebruiken: iedere persoon jonger dan 21 jaar die door bepaalde gebeurtenissen zwaar wordt getroffen. Kinderen kunnen het slachtoffer worden van fysieke (lichamelijk) en/of psychische ( geestelijk/mentale) mishandeling.

6

1.2 Vormen van fysieke/ geestelijke mishandeling Er zijn verschillende vormen van fysieke / lichamelijk geweld. Enkele vomen van fysieke mishandeling zijn: - Fysiek pesten en treiteren door volwassen of zelfs door kinderen. - Gedwongen besnijdenis van meisjes. - Kinderen branden met potten, pannen, strijkijzers enz. - Kinderen die opstraat worden gestuurd om te bedelen. - Fysieke mishandeling als bijvoorbeeld: klappen, slaan met stok, riem enz. - Seksueel misbruik

Deze vormen van geweld kunnen we via de media zien, maar ook binnen onze samenleving. Deze fysieke mishandelingen kunnen directe gevolgen hebben, maar ook gevolgen op lange termijn. Directe gevolgen: Lichamelijke mishandeling kan allerlei letsels tot gevolg hebben, zoals verwonding van oog, mond, kaak, tanden, botbreuken, brandwonden, blauwe plakken of schedelletsel. Dit alles heeft gevolgen voor de persoonlijkheidsontwikkeling van het kind. Lange termijn gevolgen: Het gevolg van geweld tegen kinderen is dat de cyclus van geweld steeds doorgaat. Want kinderen leren problemen oplossen door slaan. Uit onderzoek is gebleken dat: - Slachtoffers van geweld een groot risico lopen om later zelf dader te worden. Omdat ze leren dat geweld een manier is om iets van iemand gedaan te krijgen en omdat ze het niet anders weten. - Kinderen die getuige zijn van huiselijk geweld lopen later een groter risico op om slachtoffer te worden van huiselijk geweld.

7

Enkele vormen van geestelijke mishandeling zijn: - Kinderen zeggen dat ze waardeloos, dom, niet gewild of niet gelief zijn. - Het negeren van een kind - Terroriseren van een kind - Het geven van bijnamen die niet gepast zijn. - Getuige laten zijn van huiselijk geweld. - Isoleren van kinderen - Pesten via social media, mobiele telefoons (cyber bullying) - Verwaarlozing van een kind ( onderzoek geweld tegen kinderen in suriname)

Geestelijke mishandeling kan directe zowel op lange termijn gevolgen hebben. Directe gevolgen: Lichamelijke mishandeling kan behalve pijn en de traumatische ervaring, ook leiden tot zelfverdediging, al of niet gerechtvaardigd. Lichamelijk mishandelde kinderen vertonen vaak een agressief gedrag.

-

Lange termijn gevolgen: Het gevolg van geweld tegen kinderen is dat de cyclus van geweld steeds doorgaat. Want kinderen leren problemen oplossen door slaan. Uit onderzoek is gebleken dat: Kinderen die mishandeld worden een groter risico lopen op een laag zelfbeeld en daardoor makkelijker in situaties van nieuwe geweld terechtkomen. Kinderen gaan ouders en andere volwassenen minder vertrouwen. Ze zijn dan getraumatiseerd.

8

Hoofdstuk 2 artikel 39 van het IVRK De totstandkoming van het Internationaal verdrag inzake de rechten van kind begint in 1924, bij de aanvaarding van de verklaring van Geneve. De Verklaring van Geneve was een reactie op de verschrikking van de Eerste Wereldoorlog die enorm veel kinderen in een zorgwekkende totstand had achtergelaten. Men wilde daarom dat wat het meest noodzakelijk is voor kinderen in deze Verklaring aan het garanderen. Na de Tweede Wereldoorlog wed de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens aangenomen waarin persoonlijke vrijheden als politieke en sociale rechten zijn neergelegd. Een verklaring waarin specifiek de rechten van kinderen werden vastgelegd kwam op 20 november 1959 tot stand met aanvaarding van de Verklaring van de Rechten van het Kind. Men vond echter dat de rechten van het kind bindend moesten worden vastgelegd en op 7 februari 1987 werd door Polen een eerste ontwerp voor een verdrag inzake de Rechten van het Kind ingediend. Na 11 jaar werd op 20 november 1989 door de Algemenen Vergadering van de Verenigde Naties het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind aangenomen. Nadien is het Verdrag uitgebreid met twee facultatieve protocollen. Het ene protocol betreft kinderen in gewapende conflicten( new York mei 2000; inwerkingtreding 12 februari 2000) en de ander heeft betrekking op kinderen die verhandeld en geëxploiteerd worden ( inwerkingtreding 18 januari 2000). Door middel van een facultatief protocol wordt de staat die het protocol heeft ondertekend, onderworpen aan verdergaande verplichtingen dan die van het IVRK. Artikel 39 van het Internationaal Verdrag voor de Rechten van het Kind verplicht de staten die partij zijn alle passende maatregelen te nemen ter bevordering van het lichamelijk en geestelijk herstel in de maatschappij van een kind dat het slachtoffer is van vormen van verwaarlozing, exploitatie en misbruik van foltering of van andere vormen van onmenselijke handelingen. De landen moeten ervoor zorgen dat deze kinderen een goede begeleiding krijgen en wel in een omgeving die bevorderlijk is voor de gezondheid, het zelfresepect en de waardigeheid van het kind.

9

Hoofdstuk 3 Kinderrechten in Suriname Suriname tekende het verdrag in zake kinderrechten in 1993. Suriname beloofde ook dat zij zich als land zouden houden aan alles wat er in het verdrag staat. Sinds 1993 hebben verschillende organisaties meegeholpen om het kinderrechten verdrag of delen daarvan bekend te maken in de samenleving. Het nationaal Bureau voor de rechten van het kind van het Ministerie van sociale zaken en volkshuisvesting dat werd opgericht in 2001 heeft hierin een belangrijke taak en werd door de overheid aangewezen als de centrale plek van alles wat met kinderrechten te maken heeft. Elk land is verplicht binnen een bepaalde tijd aan het comité inzake de Rechten voor het Kind van de VN een rapport te schrijven over hoe er in het land wordt omgegaan met rechten van kinderen en jongeren en welke vorderingen zijn gemaakt. Onder leiding van het Ministerie van Sociale Zaken en volkshuisvesting heeft Suriname dan ook in 2005 zijn tweede periodieke landenrapportage over de periode 1995-2000 gedaan aan de VN. In dit rapport zijn de commentaren en de meningen van verschillende groepen mensen in Suriname ook van jongeren, meegenomen en na de presentatie van de VN commissie wordt er commentaar gegeven op het gepresenteerde document. Suriname kreeg als commentaar dat het land nog veel meer moet doen om de situatie van kinderen in het land te verbeteren. Ook werd aangesteld meer aandacht te besteden aan het promoten van het verdrag onder volwassenen en kinderen. ( children’s Rights, juni 2010, blz 20-21)

10

Hoofdstuk 4 Het beleid van de Surinaamse overheid De surinaamse regering heeft de kinderrechten van het Internationaal Verdrag voor de rechten van het Kind ook opgenomen in haar beleid. Er zijn een aantal ministeries en instanties die zich bezig houden met de rechten van kinderen. Het Ministerie van Sociale zaken en Volkshuisvesting heeft ook een belangerijke taak hierin, het nationaal Bureau voor de rechten van het kind valt onder deze Ministerie.

In het ontwikkelingsplan van Suriname 2012-2016 is er in deel 3 een kinder- en jeugdbeleid opgenomen. Daarin staat aangegeven: Het Kinder- en Jeugdbeleid wil een kindvriendelijke samenleving creëren met garanties voor een gezonde, evenwichtige ontwikkeling en bescherming van alle kinderen en jeugdigen (0-19 jaar) in Suriname. Hier voor is er een Integraal kinder- en jeugdbeleid ontwikkeld, dit beleid garandeert alle kinderen in ons land optimale ontwikkelingskansen en bescherming, zodat ze kunnen groeien tot competente volwassenen die adequaat participeren in een steeds meer globaliserende wereld. Het integraal kinder- en jeugdbeleid wordt belicht vanuit vijf beleidsdimensies, te weten: I. Early Childhood Development (0-8 jaar) [ECD]; II. Tieners en Adolescenten (13-19 jaar); III. Kwetsbare kinderen; IV. Bestrijding Geweld; V. Ontwikkelingskansen. De president geeft aan dat kinderrechten cross-cutting zijn,vandaar dat bijna alle ministeries in meer of mindere mate een rol spelen bij de implementatie van het kinderen jeugdbeleid. Om te garanderen dat de juiste connecties gemaakt worden tussen de verschillende beleidstaken en -prioriteiten heeft de President een werkgroep geïnstalleerd voor de periode van drie jaar. De belangrijkste taken van de werkgroep Integraal Kinder- en Jeugdbeleid betreffen het formuleren van een duurzaam beleid, het concipiëren van een actieplan, het monitoren van de implementatie van het integraal kinder- en jeugdbeleid en het adviseren van de President van de Republiek Suriname met betrekking tot noodzakelijke interventies voor wat betreft de uitvoering. Na een periode van drie jaar zullen de taken van de werkgroep worden uitgevoerd door een op te zetten Nationaal Instituut voor het Kind of een Nationale commissie Kinderrechten.

11

Een van de vijf beleidsdimensies van het intergraal kinder- en jeugdbeleid is beleid ontwerpen voor kwetsbare kinderen. Het doel hiervan is om dircriminatie en sociale ongelijkheid te minimaliseren door specifieke aandacht te besteden aan deze doelgroep en de mogelijkheden tot participatie te optimaliseren. enkele instanties in suriname die zich bezig houden met het beschermen van kinderen zijn: -

De dienst Jeugdzorg Stichting voor het kind De Stichting Gezin en Recht

Dienst Jeugdzorg Het doel van Dienst Jeugdzorg is: Scheppen van gezonde en veilige gezins- of woonsituaties ten behoeve van kinderen, opdat zij optimaal kunnen groeien en zich goed kunnen ontwikkelen. Ze beschermen kinderen en jongeren tussen 0 en 21 jaar die vanwege omstandigheden in een bedreigende maatchappelijke situatie terecht komen en bieden hulp aan kinderen en jongeren die slachtoffers zijn geworden van huiselijk geweld of andere sociale problemen. De kinderen en hun ouders worden op een professionele manier begeleid, de ouders en de kinderen worden ook geadviseerd om tot een gezonde gezinssituatie te komen.

-

Bij de stichting voor het kind worden kinderen opgevangen die seksueel mishandeld zijn, deze kinderen worden begeleid om zo hun angsten te verminderen.

De Stichting Gezin en Recht Deze stichting houdt zich bezig met het voeren van projecten, trainingen te verzorgen en te netwerken met soortgelijke organisaties in en buiten Suriname. Dit alles in het kader van kinderrechten, verder wilt deze stichting een katalysatorfunctie vervullen wanner het gaat om het opkomen van het kind in Suriname. In de afgelopen periode heeft deze stichting verschillende projecten en actieplannen ontwikkeld voor de Surinaamse overheid. Ze hebben ook trainingen verzorgd voor studenten, beleidsmakers en andere groepen. 12

Conclusie Suriname heeft het verdrag inzake de rechten van het kind in 1993 getekend. En sinds dien is gebleken dat het wel serieus wordt opgenomen in het beleid van de Surinaamse overheid. De Surinaamse overheid heeft een integraal kinder en jeugdbeleid ontwikkeld voor alle kinderen in Suriname waaronder ook de Slachtoffers van kindermishandeling. Met dit beleid willen ze kinderen beschermen en de ruimte biede om zich zelf te ontwikkelen.

13

Aanbevelingen Kinderen worden dagelijks mishandeld (fysiek/geestelijk), ondanks alle instanties die er zijn voor het beschermen van een kind. Er is beleid, er zijn instanties maar er moet veel meer voorlichting gegeven worden over het beschermen van kinderen binnen onze samenleving. Sociale controle is iets dat de overheid instanties kunnen doen, omdat ouders hun kinderen willen behandelen hoe zij dat willen maar er moeten strengere regels komen voor mensen die in het bijzonder kinderen...