Wos matura - organizacje międzynarodowe PDF

Preview

Summary

Notatki maturalne z wosu: organizacje międzynarodowe...

Description

I.

ORGANIZACJE

ORGANIZACJE HUMANITARNE/ NON-PROFIT/ POZARZĄDOWE SKRÓT I PEŁNA NAZWA Amnesty International (AI)

Polska Akcja Humanitarna (PAH)

Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca (potocznie Międzynarodowy Czerwony Krzyż MCK) International Red Cross and Red Crescent Movement

Polski Czerwony Krzyż (PCK) (członek Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca)

LOGO

CELE -zapobieganie łamaniu praw człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem troszczenia się o amnestię więźniów politycznych. -organizowanie i wspieranie kampanii na rzecz niestosowania kary śmierci, - zagwarantowaniem więźniom politycznym uczciwych i szybkich procesów sądowych, - uwalnianie więźniów sumienia, - przeciwdziałanie używania tortur i okrutnych form traktowania więźniów, - zniwelowanie pozasądowych egzekucji i „zaginięć”. -zapewnianie dostępu do wody, warunków sanitarnych oraz edukacji z zakresu prawidłowej higieny. -budowanie, naprawianie, utrzymywanie infrastruktury wodnej -dostarczanie żywności, odbudowa schronień i budynków użyteczności publicznej -dystrybucja najpotrzebniejszych przedmiotów, pomoc medyczna -opieka nad rannymi, chorymi i jeńcami w czasie wojny, -pomoc ofiarom klęsk żywiołowych, wypadków i epidemii w okresie pokoju, -wizytuje obozy dla uchodźców i internowanych, -opieka nad uchodźcami, -jest źródłem informacji o jeńcach, -organizowanie kursów ratowniczych, szkolenia sanitariuszy, -szerzenie oświaty zdrowotnej, -organizowanie krwiodawstwa Zajmuje się: udzielaniem pomocy humanitarnej w czasie klęsk i wojen, pomocą socjalną, nauką udzielania pierwszej pomocy, prowadzeniem zabezpieczeń medycznych na imprezach masowych, propagowaniem idei honorowego krwiodawstwa, rozpowszechnianiem wiedzy o międzynarodowych prawach konfliktów zbrojnych.

II. III. Caritas Caritas Internationalis

Caritas ma na celu pomaganie biednym, skrzywdzonym ludziom poprzez zbiórki pieniędzy, sprzedawanie różnych rzeczy oraz darów od zwykłych ludzi. Caritas daje również ciepły posiłek biednym ludziom oraz paczki na Boże Narodzenie, Wielkanoc.

Światowe Forum Ekonomiczne (WEF) World Economic Forum Konferencja w Davos jest spotkaniem prezesów najbogatszych światowych korporacj i, przywódców politycznych oraz wybranych intelektualistów i dziennikarzy. Bierze w nim udział około 2000 osób.

Według zwolenników, WEF jest odpowiednim miejscem dla dialogu i debaty na temat głównych społecznych i ekonomicznych problemów planety, ponieważ wśród uczestników obecni są przedstawiciele największych ekonomicznych organizacji i najbardziej wpływowych organizacji politycznych, a także intelektualistów. Według krytyków WEF, jest to tylko forum biznesu, na którym najbogatsze przedsiębiorstwa mogą łatwo negocjować umowy między sobą, a także wywierać nacisk na najbardziej wpływowych polityków świata. Zdaniem krytyków, celem tych spotkań jest bardziej zysk niż rozwiązywanie ekonomicznych problemów, takich jak bieda.

Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna (ISO)

Skupia krajowe organizacje normalizacyjne. Do podstawowych zadań ISO należy rozwój normalizacji w skali światowej, co ma umożliwiać międzynarodową wymianę dóbr i usług, zapobieganie powstawaniu barier technicznych w handlu oraz rozwój współpracy intelektualnej, naukowej, technicznej i ekonomicznej

ORGANIZACJE POLITYCZNE SKRÓT I PEŁNA NAZWA Grupa Wyszehradzk a (V4)

LOGO

DATA I SIEDZIBA

CELE

15.02.1991 (Wyszehrad)

Pogłębianie współpracy między tymi krajami, w początkowej fazie w Rotacyjne szczególności w kwestiach przewodnictwo: przystąpienia do struktur Czechy (od 1 lipca 2019 Unii Europejskiej i NATO.

CZŁONKOWIE Polska, Czechy, Węgry, Słowacja

do 30 czerwca 2020)

Trójkąt Weimarski Komitet Wspierania Współpracy FrancuskoNiemieckoPolskiej

28-29.08.1991 (Weimar) Krzysztof Skubiszewski Roland Dumas (Francja) Hans-Dietrich Genscher (Niemcy)

Inicjatywa Środkowoeur opejska (ISE)

1989 jako Inicjatywa Czterostronnej (Quadragonale)

Central European

Od 1992 pod obecną nazwą

Rozwój współpracy pomiędzy tymi państwami oraz promocja odradzającej się Polski na arenie międzynarodowej.

Polska, Francja, Niemcy

ISE miała wypełnić lukę powstającą po rozpadzie bloku wschodniego, zapobiec ewentualnej hegemonii Niemiec w Europie Środkowej oraz

Albania, Austria, Bi ałoruś, Bośnia i Hercegowina, Bułga ria, Czarnogóra, Chorw

Initiative (CEI)

Triest

ułatwić państwom postkomunistycznym rozwój współpracy z Zachodem. Celem ISE jest umacnianie spójności Europy, jej politycznej, gospodarczej i społecznej stabilności oraz bezpieczeństwa.

09.07.2002 Unia Afrykańska (UA) African Union

Została powołana w miejsce Organizacji Jedności Afrykańskiej

*promocja rozwiązań demokratycznych *wspieranie rozwoju gospodarczego i społecznego państw członkowskich; *walka z nędzą i korupcją; walkami na kontynencie *upowszechnianie i ochrona praw człowieka *działanie na rzecz integracji politycznogospodarczej kontynentu (m.in. wspólna waluta Afro); *wspólny parlament, sąd, bank centralny

1992 Rada Państw Morza Bałtyckiego (RPMB)

Sztokholm

Council of the Baltic Sea States (CBSS)

Wzmacnianie bezpieczeństwa i stabilności w regionie poprzez współpracę w wielu obszarach, m.in. ochrona środowiska, rozwój gospodarczy, energetyka, edukacja i kultura, bezpieczeństwo cywilne i tzw. wymiar ludzki, Tożsamość Regionalna, Zrównoważony i Dobrze Prosperujący Region, Bezpieczny i Stabilny Region.

1952 Rada Nordycka (RN)

Kopenhaga

Forum konsultacyjne parlamentów i rządów państ w nordyckich i ich terytoriów autonomicznych. Współpraca w ramach Rady dotyczy wszystkich dziedzin, poza polityką zagraniczną i obronnością. Szczególnie owocna jest współpraca naukowa i kulturalna. Między państwami-sygnatariuszami Rady zniesiono ograniczenia paszportowe i utworzono

acja, CzechyMaced onia Północna, Mołdawia, Polska, Rumunia, Serbia, Słowacja, Sł owenia, Ukraina, Węgry i W łochy. Wszystkie państwa afrykańskie + Sahara Zachodnia

Norwegia, Szwecja, Finlandia, Dania, Litwa, Łotwa, Estonia, Rosja, Polska, Niemcy, Islandia, Komisja Europejska

Dania, Islandia, Nor wegia, Szwecja, Finlandia, Grenlandia, Wyspy Alandzkie, Wyspy Owcze

wspólny rynek pracy. 1990 Rada Bałtycka

Rada miała na celu wspólne dążenie państw do integracji z NATO, Unią Europejską. Wypracowanie wspólnej strategii działań w kierunku zwiększenia autonomii tych republik i zacieśnienia ich współpracy gospodarczej 1944

BENELUX region w Europie Zachodniej skł adający się z trzech sąsiadujących ze sobą monarchii: Bel gii, Holandii i Luksemburga

Liga Państw Arabskich (LPA)

Najważniejszymi celami było umożliwienie wolnego przepływu kapitału, dóbr, usług oraz osób (pracowników) pomiędzy zainteresowanymi krajami w celu dalszego rozwoju gospodarczego i poprawy jakości życia mieszkańców. Bardzo ważnymi elementami współpracy były (i są do dzisiaj) – koordynacja wewnętrznej polityki gospodarczej, socjalnej i finansowej oraz prowadzenie wspólnej polityki handlowej 1945 (Kair) Kair

League of Arab States

Organizacja Państw Amerykańskic h (OPA) Organization of American States

*zacieśnianie stosunków między państwami członkowskimi, *koordynacja akcji politycznych prowadzących do ściślejszej współpracy, *koordynacja działalności gospodarczej i kulturalnej na rzecz wszystkich Arabów.

Litwa, Łotwa , Estonia

Belgia, Holandia, Luksemburg

Arabia Saudyjska, Egipt, Irak, Jemen, Jordania, Liban, Syria, Libia, Sudan, Maroko, Tunezja, Kuwejt, Algieria, ZEA, Bahrajn, Katar, Oman, Mauretania, Somalia, Palestyna, Dżibuti, Komory

1948 Waszyngton

*umacnianie pokoju i bezpieczeństwa na kontynencie amerykański m, *wspieranie współpracy gospodarczej, kulturalnej i społecznej, *wspólne rozwiązywanie problemów ekonomicznych, społecznych i politycznych regionu, *pokojowe regulowanie sporów między państwami członkowskimi.

Państwa Ameryki Północnej, Południowej, Środkowej oraz wysp Morza Karaibskiego

1997 Organizacja na rzecz Demokracji i Rozwoju (GUAM)

* demokratyzacja krajów członkowskich, zapewnianie ochrony praw człowieka w regionie i rozwój ekonomiczny *współpraca na rzecz rozwiązania konfliktów w regionie celem zapewnienia stabilizacji i bezpieczeństwa na obszarze GUAM. *utworzenie strefy wolnego handlu pomiędzy państwami członkowskimi oraz zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego. *W sferze polityki zagranicznej ogłoszono kontynuację działań zmierzających do integracji europejskiej przez umocnienie więzów z Unią Europejską, USA, NATO i innymi organizacjami

1931 Wspólnota Narodów (WN)

Londyn

The Commonwealth (CW)

Zrzesza niepodległe kraje, z których większość była w ubiegłych wiekach częścią brytyjskiego imperium kolonialnego. Część z nich to dawne dominia brytyjskie. Terytoria członkowskie nie mają wobec siebie żadnych zobowiązań prawnych. Łączy je język, historia, kultura, wspólne wartości, takie jak: demokracja, prawa człowieka i rządy prawa.

1991 Wspólnota Niepodległych Państw (WNP)

IV.

Mińsk

- integracja byłych państw ZSRR - współpraca w zakresie bezpieczeństwa, polityki, wymiany informacji, gospodarki, kultury, nauki, oświaty, środowiska, ochrony zdrowia

Gruzja, Ukraina, Azerbejdżan, Mołdawia

53 państwa, Większość była w ubiegłych wiekach częścią brytyjskiego imperium kolonialnego. Część z nich to dawne dominia brytyjski e. Część państw członkowskich Wspólnoty Narodów uznaje brytyjskiego monarchę z a głowę swojego kraju

Armenia, Azerbejdżan, Białoruś, Kazachstan, Kirgistan, Mołdawia, Rosja, Tadżykistan, Ukraina, Uzbekistan

ORGANIZACJE GOSPODARCZE SKRÓT I PEŁNA NAZWA EFTA Europejs kie Stowarzy szenie Wolnego Handlu (ESWH) European Free Trade Associati on CEFTA Środkow oeuropej skie Porozum ienie o Wolnym Handlu Central European Free Trade Agreeme nt

NAFTA Północno ameryka ński Układ Wolnego Handlu North American Free Trade Agreeme nt

ASEAN Stowarzysz

LOGO

DATA I SIEDZIBA

CELE

CZŁONKOWIE

03.05.1960 (Sztokholm)

Utworzenie strefy wolnego handlu między państwami członkowskimi; Całość jego postanowień ogranicza się do handlu zagranicznego. W odróżnieniu od EWG, więzy łączące kraje członkowskie ESWH są bardzo luźne i nie są instytucjonalne

Pierwotnymi członkami były: Austria, Dania, Norwegia, Portugalia, Szwajcaria, Szwecja i Wielka Brytania. Z czasem większość członków wystąpiła, wybierając członkostwo w EWG. Obecnie: Norwegia, Islandia, Szwajcaria, Liechtenstein

Przyczyną powstania CEFTY był drastyczny spadek wymiany handlowej między krajami Europy Środkowej po transformacji politycznej przełomu lat 1989/1990 i rozwiązaniu RWPG. *Likwidacja ceł pomiędzy poszczególnymi krajami członkowskimi *Zwiększenie obrotu handlowego między krajami członkowskimi. *Pogłębienie integracji regionalnej - swoiste przygotowywanie do funkcjonowania w ramach Unii Europejskiej *osiągnięcie dobrobytu i rozwój krajów członkowskich *dogodny klimat do inwestycji prywatnych *stworzenie warunków politycznych służących rozwojowi wzrostu gospodarczego *ustalenie cen ropy naftowej

*Polska (1992-2004) *Węgry (1992-2004) *Czechosłowacja/ Czechy, Słowacja (19922004) *Słowenia (1996-2004) *Rumunia (1997-2007) *Bułgaria (1999-2007) *Chorwacja (2003-2013) *Macedonia (2006obecnie) *Albania, Bośnia i Hercegowina, Mołdawia, Serbia, Czarnogóra, UNMIK (2007-obecnie)

Genewa

21.12.1992 (Kraków) Sygnatariuszami porozumienia były pierwotnie trzy kraje: Czechosłowacja, Polska i Węgry.

17.12.1992

08.08.1967 (Bangkok)

*Przyspieszanie wzrostu ekonomicznego, rozwoju

USA, Kanada, Meksyk

Założyciele: Filipiny, Indonezja,

enie Narodów Azji Południow oWschodnie j Association of SouthEast Asian Nations

Dżakarta

OPEC Organizacj a Krajów Eksportują cych Ropę Naftową

1960 (Bagdad) Wiedeń

Organizati on of the Petroleum Exporting Countries (OPEC)

OECD Organizacj a Współprac y Gospodarc zej i Rozwoju Organisati on for Economic Cooperation and Developme

30.09.1961 Paryż

socjalnego i kulturalnego w regionie: fundacja ma budować pokojową i dobrze współpracującą wspólnotę narodów południowoazjatyckich. *Promowanie regionalnego pokoju i stabilizacji poprzez trwałe respektowanie sprawiedliwości i reguł prawa w stosunkach między krajami w regionie i dochowywanie zasad Karty Narodów Zjednoczonych.

Malezja, Singapur, Tajlandia , Brunei (1984), Wietnam (1995), Laos i Mjanma (1997), Kambodża (1999)

*Koordynacja polityki naftowej krajów wchodzących w skład organizacji. *Podejmowanie działań, których celem jest utrzymanie równowagi na rynku ropy naftowej zapewnienie stabilnych dostaw i cen ropy naftowej. *Obrona interesów krajów członkowskich zapewnienie odpowiednich dochodów ze sprzedaży ropy naftowej jak również odpowiedniej stopy zwrotu z prowadzonych inwestycji. *ujednolicenie polityki dotyczącej wydobycia oraz wpływanie na poziom cen ropy naftowej Celem OECD jest wspieranie państw członkowskich w osiągnięciu jak najwyższego poziomu wzrostu gospodarczego i stopy życiowej obywateli. OECD wypracowuje „reguły gry” w międzynarodowych stosunkach gospodarczych, tzn. opracowuje i wprowadza w życie wspólne zasady (wytyczne) i normy działania

Algieria, Angola, Arabia Saudyjska, Ekwador, Gabon, Irak, Iran, Katar, Kuwejt, Libia, Nigeria, Wenezuela, Zjednoczone Emiraty Arabskie

USA, Kanada, Wielka Brytania, Szwecja, Norweg ia, Francja, Austria, Dania, Niemcy, Hiszpania, Grecja, Holandia, Islandia, Luksem burg, Belgia, Irlandia, Portugalia, Włochy Szwajcaria , Turcja, Japonia, Finlandia, Australia i Nowa Zelandia,. Meksyk, Czechy, Węgry, Polska i Korea Południowa Słowacja, Słowenia, Chile, Estonia, Izrael, Łotwa, Litwa

nt

G7 Group of Seven grupa 7 państw, które są jednymi z najważniejs zych na świecie pod względem gospodarcz ym

G20 Group of Twenty grupa 19 państw oraz Unia Europejska

RWPG Rada Wzajemne j Pomocy Gospodarc zej

1975 w latach 1975–1976 – G6; 1997–2014 – G8 Lokalizacja szczytu zmienia się rotacyjnie co roku

1999

G20 nie ma stałego sekretariatu. Przewodniczący, wyznaczany na roczną kadencję na zasadzie rotacji, powołuje każdorazowo tymczasowy sekretariat. Pracami G20 zarządza trójka złożona z obecnego, poprzedniego i następnego przewodniczącego 1949-1991 Moskwa

(standardy) w poszczególnych dziedzinach gospodarki. OECD zajmuje się też pomocą dla najbiedniejszych państw Celem spotkań G7 jest prowadzenie rozmów, które mają prowadzić do wyznaczenia wspólnego kierunku polityki międzynarodowej. W ostatnich latach przedmiotem dyskusji dostojników państw członkowskich G7 były problemy takie jak kryzys migracyjny, terroryzm na świecie, rozłamy np. Brexit, a także zagadnienia klimatyczne, przede wszystkim ocieplenie klimatu. Dyskusja nad wspólną polityką finansową. Członkowie spotykają się raz do roku, a ich reprezentantami są ministrowie finansów

RWPG miało wspierać planowany rozwój gospodarki narodowej, przyspieszanie postępu technicznego, podniesienie poziomu industrializacji, wzrost wydajności pracy i zwiększenie dobrobytu pa ństw członkowskich.

Francja, Japonia, Niemcy , USA,Wielka Brytania, Włochy, Kanad a Od 1997 do 2014 członkiem grupy była także Rosja Przywódcy państw należących do G7 oraz przewodniczący Rady Europejskiej i przewodnicz ący Komisji Europejskiej (jako przedsta wiciele Unii Europejskiej) spotykają się co roku na szczytach politycznogospodarczych

Arabia Saudyjska, Argentyna, Australia, Brazylia, Chiny, Francja, Indie, Indonezja, Japonia, Kanada, Korea Południowa, Meksyk, Niemcy, RPA, Rosja, USA, Turcja, Unia Europejska, Wielka Brytania, Włochy

Ludowa Republika Bułgarii, Republika Czechosłowacka, Polska Rzeczpospolita Ludowa, Rumuńska Republika Ludowa, Węgierska Republika Ludowa, ZSRR Albańska Republika Ludowa (1949-1961), NRD (1950-1990), Mongolska Republika Ludowa (7 czerwca 1962), Kuba (od 1972), Wietnam (od 1978)

BRICS .

2006 jako BRIC Od 2011 jako BRICS grupa państw rozwijających się – Brazylii, Rosji, Ind ii, Chin oraz od 2011 RPA. Nazwa pochodzi od pierwszych liter nazw tych państw

*Stworzenie nowego systemu walutowego. *Zwiększenie roli państw rozwijających się w światowych instytucjach walutowych. *Zreformowanie ONZ.

Brazylia, Rosja, Indie, Chiny, Republika Południowej Afryki

XV. ONZ, NATO, RADA EUROPY ORGANIZACJA NARODÓW ZJEDNOCZONYCH ONZ kontynuuje działalność Ligi Narodów – od 1946 przejęło od niej wszystkie jej aktywa. Celem ONZ jest utrzymanie pokoju, rozwój współpracy międzynarodowej, ochrona praw człowieka, rozwiązywanie konfliktów międzynarodowych. Nazwa organizacji wywodzi się z Deklaracji Narodów Zjednoczonych (1.1.1942) – w niej pierwszy raz pojawiło się określenie „Narody Zjednoczone”. Konferencja założycielska ONZ odbyła się w San Francisco, 26.06.1945 delegaci 50 państw podpisali Kartę Narodów Zjednoczonych ( ale jako członków uznaje się 51 państw – tylko dodatkowym krajem jest Polska, która nie podpisała KNZ, ale uznaje się ją za członka założyciela ONZ) Siedziba ONZ znajduje się w Nowym Jorku, a oddział europejski w Genewie.

 

  

 

Założenia Karty Narodów Zjednoczonych: Podstawa prawna istnienia i działania ONZ Zasada suwerennej równości państw - każde państwo jest równe innemu państwu (W Zgromadzeniu Ogólnym każdy ma jeden głos, ale została podważona przez przyznanie 5 stałym członkom Rady Bezpieczeństwa prawa weta) Zasada nieingerencji w sprawy wewnętrzne - jurysdykcja Narodów Zjednoczonych obejmuje tylko problemy międzynarodowe, bez możliwości ingerencji w wewnętrzne kompetencje państw Ograniczenie działalności głównie do kwestii związanych z pokojem i bezpieczeństwem międzynarodowym Zasady członkostwa: wyróżnienie członków pierwotnych (państwa, które wzięły udział w konferencji w San Francisco); do organizacji może przystąpić każde państwo ceniące pokój; obecnie skupia 193 członków Stali obserwatorzy: Watykan, Autonomia Palestyńska Najmłodsi członkowie: Serbia i Tuvalu (2000), Szwajcaria i Timor-Leste (2002), Czarnogóra (2006), Sudan Południowy (2011)

ZGROMADZENIE OGÓLNE

RADA BEZPIECZEŃSTWA

-193 członków, 2 obserwatorów -max. 5 delegatów z kraju, ale każdy kraj ma 1 głos

15 członków: -5 stałych z prawem weta (USA, Rosja, Chiny, Anglia, Francja) -10 zmieniających

ORGANY GŁOWNE ONZ -obraduje regularnie na sesjach zwyczajnych raz w roku i nadzwyczajnych -udziela zaleceń członkom ONZ i Radzie Bezpieczeństwa -decyduje o przyjęciu, zawieszeniu, wykluczeniu członka -uchwala budżet -uczestniczy w wyborze Sekretarza Generalnego, członków Rady Gospodarczej oraz sędziów MTS -odpowiada za pokój i bezpieczeństwo -podejmuje akcje w razie zagrożenia bezpieczeństwa międzynarodowego (np. sankcje) -rekomenduje kandydatury na Sekretarza Generalnego i sędziów MTS

-większość spraw uchwalana większością głosów -w kwestiach kluczowych (pokój, bezpieczeństwo, budżet, członkostwo) uchwały wymagają kwalifikowanej większości 2/3 głosów -uchwały przyjmowane są większością 9 głosów spośród 15 członków; -w kwestiach innych niż proceduralne są wymagane zgodne głosy stałych członków Rady

się co 2 lata Sekretarz wybierany na 5 lat z możliwością ponownego wyboru