Title | [wykłady] Psychologia osobowości |
---|---|
Course | Psychologia osobowości |
Institution | Szkola Wyzsza Psychologii Spolecznej |
Pages | 17 |
File Size | 306.9 KB |
File Type | |
Total Downloads | 2 |
Total Views | 151 |
Download [wykłady] Psychologia osobowości PDF
Wykład 1
Jacy są ludzie? Dlaczego ludzie są tacy, jacy są? Kim jest człowiek? Kim jestem ja sam?
Człowiek jako podmiot i przedmiot psychologii Kim jest człowiek? → związki z filozofią, z antropologią filozoficzną Kim jestem ja sam? → związki z biografią autora: każda teoria jest odbiciem problemów jej twórcy Celowo nie podaję definicji: „Nieprzemyślany i powierzchowny jest postulat zaczynania badań filozoficznych od definicji. Ustawienie pewnego układu definicyj na początku badań jest zasadniczo możliwe tylko tam, gdzie mamy do czynienia nie z danymi przedmiotami, lecz gdzie możemy przedmioty dowolnie konstruować” Roman Ingarden Hermeneutyka hermeneutike techné = sztuka tłumaczenia starożytność: - alegoryczna wykładnia mitów - judaistyczna interpretacja Biblii - wykładnia Pisma przez Ojców Kościoła
Littera gesta docet quid credas allegoria Moralis quid agas quo tendas anagogia
Psychologia osobowości
fakty wiara uczynki cel
Starożytność: cztery sensy Pisma
Friedrich Schleiermacher Hermeneutyka jest sztuką rozumienia: - rozumienie jako czynny, twórczy udział udział w odtworzeniu dzieła, tekstu... - obiektywny, bezstronny odbiór jest nierealny Hermeneutyka jest teorią interpretacji - zasadnicze pytania: co mam zrozumieć? Jak mam rozumieć? Co mam rozumieć? cudze stany psychiczne, czyli co poeta miał na myśli? [Dilthey] obiektywny sens tekstu, czyli o czym to jest? [Gadamer] Kryteria dobrego rozumienia kompetencja językowa - „znajomość kodu” postawa krytyczna, nie ideologiczna - nie narzucać tekstowi, autorowi swoich przekonań, ideologii, wartości, uprzedzeń. Koło hermeneutyczne jako struktura rozumienia antycypacja sensu całości
powrót do rozumienia całości
interpretacja części
Wyjaśnianie vs. rozumienie
dotyczy praw ogólnych wymaga obiektywizmu wymaga niezaangażowania
dotyczy raczej faktów jednostkowych dopuszcza subiektywizm wymaga zaangażowania
ALE: P.Ricoeur podważa to rozróżnienie: rozumienie nie jest możliwe bez wyjaśniania, wyjaśnianie jest niepełne bez rozumienia
Jak się to wszystko ma do psychologii?
rozumieć człowieka jako „gatunek” poznać prawa ogólne rządzące zachowaniem człowieka na najwyższym poziomie organizacji tegoż zachowania.
rozumieć konkretną jednostkę ludzką znaleźć język opisu człowieka w jego niepowtarzalności, w tym, co odróżnia go od innych ludzi
Wykład 2
Zygmunt Freud
1865-1939 mieszczańska, wiktoriańska obyczajowość staranne wykształcenie ogólne: - języki obce - filozofia, zwłaszcza romantyków niemieckich
Okres bujnego rozwoju nauki : - humanistyka - nauki przyrodnicze: zasada zachowania energii [Helmholtz] - rozwój psychologii: (p.akademicka, behawioryzm)
Psychoanaliza jako pierwsza teoria osobowości opis najbardziej ogólnych praw rządzących zachowaniem próba uchwycenia „najwyższej instancji”, najwyższego poziomu organizacji zachowania bardzo pojemna teoria Psychoanaliza jako kliniczna teoria osobowości dane kliniczne, zebrane w toku praktyki klinicznej studium przypadku, jednostka jako przedmiot zainteresowania badanie w warunkach klinicznych, nie eksperymentalnych metody zbierania danych: hipnoza, metoda wolnych skojarzeń, analiza marzeń sennych, obserwacja Cztery kwestie, poruszane przez każdą dobrą teorię osobowości geneza osobowości → skrypt [tu też krytyczna analiza] struktura osobowości dynamika osobowości → Freud Z. O psychoanalizie rozwój osobowości → Pervin i John, Lindzey i Hall [tu też skrót teorii] Punkt wyjścia Z. Freuda Teoria Praktyka neurologiczna: specyficzne przypadki zaburzeń, problem psychofizyczny aparat psychiczny: np. Anna O. hipoteza o nieświadomym życiu psychicznym - metafora? - termin techniczny? (Podział psychiki na świadomość i * nadznaczenie biologiczne? nieświadomość jest głównym założeniem * nadznaczenie psychologiczne? psychoanalizy) Energetyczne i topograficzne ujęcie psychiki
Ujęcie energetyczne pojęcia: energia psychiczna, popęd, opór, tłumienie, wyparcie, mechanizmy obronne, nieświadome motywy energia psychiczna: - z procesów metabolicznych - krąży w aparacie psychicznym
Ujęcie topograficzne „mapa”, „plan” psychiki zastosowanie metafor przestrzennych
Aparat psychiczny Topografia I Topografia II Struktura znacznie wyraźniej zarysowana niż w świadome [s. Bewusste] - treści aktualnie dane, bezpośrednio w danej topografii I, personifikacja id [Es, ono, to] chwili dostępne - pierwotne życie psychiczne - stan przemijający, chwilowy - charakter biologiczny przedświadome [s.Vorbewusste] - nie-świadome, ale potencjalnie dostępne - zasada przyjemności - np. pamięć - brak kontaktu ze światem zewnętrznym nieświadome [s.Unbewusste] ego [Ich, ja] - treści, które nie były świadome lub były - samowiedza, podmiotowość takie, ale z pewnych powodów zostały ze - kontakt ze światem zewnętrznym świadomego wyrzucone, wyparte - zasada rzeczywistości, kompromis - popędy - sama istota psychiki superego [Überich, nad-ja] nieświadomej - rozwija się ok. 3.r.ż. - zawiera zinternalizowane normy społeczne, Nieświadomość nakazy i zakazy jest aktywna, jest psychiką samą w sobie - wyłania się z id, ale podlega uczeniu nielogiczna - „zasada doskonałości”, hamowanie nieobrazowa, chociaż przedstawiana impulsów id, ale znowu z zaniedbaniem archaiczna, infantylna, seksualna realiów świata zewnętrznego. dysponuje dużą ilością energii psychicznej wywiera przemożny wpływ na zachowanie
Jak się mają do siebie dwie topografie? id: jest całkowicie nieświadome ego: świadome, przedświadome, nieświadome superego: świadome, przedświadome, nieświadome
Krytyka psychoanalizy Furia
czarnowidztwo rozpasany seksualizm patologizowanie skrajny determinizm
(Tu również krytyka feministyczna)
ale:
Krytyka metodologii niereplikowalność danych niemożność ilościowego opracowania danych informacje tylko od pacjenta duża podatność na uprzedzenia niemożliwa do stwierdzenia rzetelność i trafność
Krytyka psychoanalizy c.d wątpliwy status naukowy teorii ocena funkcji teorii: opis + wyjaśnianie i predykcja -
ładny język ciekawe pomysły tematyka popularna: seks i przemoc... skomplikowany obraz natury ludzkiej
Wykład 3 Carl Gustav Jung
1875-1961 dobrze urodzony, dobrze wychowany, przystojny[?], twórczy, niekonwencjonalny, złośliwy odwaga w myśleniu + wrodzona skłonność do herezji Wpływy kształtujące światopogląd Junga Filozofia - Kant - Fichte - Schelling - Schopenhauer - von Hartmann Nauka: - nauki przyrodnicze: genetyka, teoria ewolucji - nauki humanistyczne: etnologia, religioznawstwo, archeologia - psychologia: eksperymenty psychofizjologiczne, własna metoda skojarzeń słownych Religia: - protestantyzm - religia ojca - eklektyzm religijny z wyboru Parapsychologia - matka: medium - duchy rodzinne Freud a Jung - różnice poglądów
natura libido
FREUD
JUNG
seksualna
neutralna mała (raczej płeć rozumiana kulturowo, płeć psychologiczna)
uwaga poświęcona seksualności
duża
waga doświadczeń z dzieciństwa dla rozwoju osobowości
decydująca
prawie żadna
religia to zbiorowe złudzenie
‘nie dająca się wykorzenić potrzeba ducha ludzkiego’
trwa do 13 r.ż.
trwa przez całe życie
natura religii rozwój
Podstawy ontologiczne i epistemologiczne psychologii Junga Unus mundus – monizm → neutralny?
-
Świat istnieje jako coincidentia oppositorum ja i świat są jednością Spostrzeganie jako funkcja świadomości - nieświadomość nie spostrzega przeciwieństw - różnorodność to złudzenie, ale nieuniknione - dychotomiczność poznania, zwłaszcza w kulturze Zachodu
Dychotomiczność poznania Cytat: Nie jest prawdopodobne, aby coś, co jest cechą poznania, było też eo ipso cechą przedmiotu. To przede wszystkim nasza świadomość określa różnice między rzeczami, ocenia je, a nawet tworzy w sytuacji, gdy wręcz nie dadzą się one spostrzec
Antropologia C.G.Junga Człowiek jako mikrokosmos monizm neutralny - bez podziału na ciało i duszę (psychikę) nieredukcjonistyczne podejście, holistyczne ujęcie natury ludzkiej „Inter faeces et urinam nascimur” jest prawdą wieczną, choć niepłodną. Powtarzanie jej jest monotonne, a przede wszystkim nieapetyczne. Donikąd nie prowadzi objaśnianie dążeń duszy z punktu widzenia macicy.
Osoba jako system psychiczny Jaźń → indywiduacja → ego, cień, persona ↓ integracja indywiduacja właściwa
2 postawy 2 racjonalne: myślenie,uczucie 2 irracjonalne: percepcja, intuicja
Typ psychiczny
4 funkcje psychiczne funkcja dominująca funkcja wspomagająca funkcja nieświadoma funkcja świadoma
Junga koncepcja nieświadomości Podział na nieświadomość: - indywidualną (osobową) - zbiorową (kolektywną) nieświadomość kolektywna: - wspólna wszystkim ludziom - „pamięć gatunku” - ale jak przekazywana? - zawartość: archetypy i instynkty
Cytat: Archetypy należy uważać nie za przedmioty, lecz za podmioty rządzące się własnymi prawami (...) Jeśli weźmiemy pod uwagę ich autonomię, to z konieczności musimy potraktować je jak podmioty, tj. przypisać im spontaniczność i celowe działanie, lub też rodzaj świadomości i wolną wolę...
II faza indywiduacji ok. 2 % populacji właściwy rozwój osobowy cel: powrót do Jaźni w kategoriach psychologicznych: harmonia w zakresie postaw i funkcji psychicznych w procesie indywiduacji powstaje świadomość, ego jest podmiotem uświadomienia, bohaterem indywiduacji
Z.Rosińska: Indywiduacja to wewnętrzny proces nieświadomości, dążącej do samorefleksji poprzez fenomen ludzki.
Wykład 4 Alfred Adler
luty 1870 - maj 1938 trudne dzieciństwo studia medyczne 1895 1920 - kierownik uniwersyteckiej kliniki psychiatrycznej w Wiedniu, zakłada sieć poradni wychowawczo-klinicznych dla dzieci 1934 - emigracja do USA Zaplecze psychologii Adlera
filozofia: - Nietzsche - wola mocy - Vaihinger – fikcjonalizm - Lebensfilosofie - i marksizm!!! teoria ewolucji: Darwin, Lamarck genetyka: prawa Mendla Podstawy psychologii Adlera monizm materialistyczny - życie jest ruchem materii - człowiek jedną z form materialnego życia we Wszechświecie ewolucjonizm finalizm: - życie to ruch celowy, zmierzający do czegoś - celowość przeciwstawiona przyczynowości ludzie są niepowtarzalni - charakter, styl życia, kształtowany przez: - konstytucję fizyczną osoby - jej doświadczenie: codziennie doświadczane środowisko fizyczne, duchowe, a także doświadczenia wyjątkowe, niepowszednie epistemologia: mniemania Podlegamy wpływowi nie faktów, lecz naszego sądu o nich... Główne filary koncepcji Adlera Minderwertigkeitsgefühl - poczucie niepełnowartościowości Geltungsstreben/ Kompensation - dążenie do przezwyciężenia Gemeinschaftsgefühl - poczucie wspólnoty / uczucie społeczne Dążenie do przezwyciężenia Życie to czynne przystosowanie, przezwyciężanie oporu, jaki stawia środowisko w procesie rozwoju organizmu przezwyciężamy: - własne ograniczenia - warunki ekonomiczne i społeczne - trudności życiowe - subiektywnie spostrzegane ograniczenia Nie jest popędem, przynajmniej nie u człowieka
-
nie zmierza do stanu równowagi, do redukcji napięcia angażuje świadomość i wolę
Świadomość braków jest warunkiem postępu życiowego
Poczucie niepełnowartościowości Bierze się z doświadczenia rozdźwięku między zamiarem a wykonaniem, pragnieniem a realizacją. Jest właściwe ludzkiej naturze, jest prawem ogólnym Na stopień p.n. wpływa: - upośledzenie lub słabość fizyczna - wychowanie - kolejność urodzenia - szkoła, system kształcenia - płeć - warunki społeczne i ekonomiczne Być człowiekiem to mieć poczucie własnej mniejszej wartości
Poczucie wspólnoty cel życia: - poczucie wspólnoty - inteligencja prywatna dążenie do wspólnoty jest ogólnym prawem życia. u człowieka istnieje bardzo silny pęd do wspólnoty, który ukierunkowuje dążenie do przezwyciężenia tak, aby korzyść była wspólna wspólnota → społeczeństwo, środowisko społeczne Podstawowy dynamizm psychiki ludzkiej to konflikt dwóch tendencji: poczucia niepełnowartościowości i dążenia do przezwyciężenia, konflikt łagodzony przez poczucie wspólnoty
Postulaty pedagogiczne wychowanie dostosowane do: - praw życia - indywidualnego stylu życia bez autorytetów - dziecko potrzebuje współczłowieka poznanie stylu życia ucznia - wnioskowanie z zachowania + przez analogię do własnych stanów psychicznych. przyzwolenie na swobodną ekspresję wychowanie to : - usunięcie odchyleń, jakim uległ styl życia jednostki - wytyczenie linii postępowania, zgodnej z celem życia - wzbudzanie odwagi - max. wsparcia i max. wymagań Krytyka koncepcji Adlera słaba metodologicznie: mało usystematyzowana, słabo zdefiniowane pojęcia czy to psychologia, czy system pedagogiczny? bardzo inspirująca: propozycja podejścia idiograficznego, holistycznego; wiara w twórcze możliwości człowieka, optymizm. Adler stworzył podwaliny pod personologię, psychologię humanistyczną i egzystencjalną, a nawet Gestalt.
Wykład 5 Neopsychoanaliza - osobowość w ujęciu spadkobierców Freuda
kontynuacja klasycznego freudyzmu (przynajmniej w deklaracjach) przedstawiciele: - E.H.Erikson - E. Fromm - K.Horney - H.S.Sullivan - M..Klein Wspólne dla koncepcji neopsychoanalitycznych pochwała Freuda, ostrożna krytyka freudyzmu, określenie jego stanu w kategoriach kryzysu. aprobata podstaw psychoanalizy - dynamiczne ujęcie życia psychicznego - przekonanie o doniosłej roli doświadczeń wczesnodziecięcych - uwaga: hipoteza nieświadomego życia psychicznego nie jest tu konieczna! Kryzys psychoanalizy odpowiedzialni są psychoanalitycy: lojalni, płytcy, biurokraci psychoanalizy (Fromm) zanik ducha rewolucyjnego, zaprzedanie się prawom rynku. konieczność reformy: zawęzić zakres twierdzeń Freuda, rozszerzyć zakres psychoanalizy.
E.Fromm: Psychoanaliza była pierwotnie teorią rewolucyjną, wyzwalającą, radykalną właśnie. Z wolna traciła jednak ten charakter, popadła w zastój, nie rozwinęła się i nie poszukała odpowiedzi na zmienioną sytuację. Zamiast tego stoczyła się w konformizm i zabieganie o szacunek. „Kryzys psychoanalizy”
Postulaty psychoanaliza powinna z psychopatologii przekształcić się w psychologię ogólną. Teoria represjonowanej seksualności → w teorię represjonowanej psychiki, zniewolenia umysłu cel: wyzwolenie seksualne → w cel: wyzwolenie człowieka przez rozszerzenie świadomości
E.Fromm: Tłumienie seksualności nie jest już problemem, ponieważ wraz z rozwojem społeczeństwa konsumpcyjnego sam seks stał się artykułem konsumpcyjnym, a dążenie do bezustannej satysfakcji seksualnej jest częścią wzorca, który z kolei zaspokaja ekonomiczne potrzeby zautomatyzowanego społeczeństwa. W dzisiejszym społeczeństwie, takim, jakie ono jest, tłumione są inne potrzeby: życia pełną piersią, bycia wolnym, kochania.
Postulaty należy zająć się bardziej ego niż id i superego; podkreślić wolność i twórczy rozwój człowieka należy zrezygnować z wizji psychiki jako układu izolowanego → wprowadzić interakcje społeczne Gdzie tu jest osobowość? metawzór - najszerszy poziom opisu i wyjaśniania - najbardziej ogólny wzór na zachowanie - „klimat” całości funkcjonowania człowieka trzeba go tu szukać w wątkach społecznych, kulturowych, interpersonalnych → wyznaczają nowe ujęcia genezy, struktury, dynamiki, rozwoju osobowości
Geneza osobowości w dużej mierze społeczna: - relacja z obiektem (Klein) - przywiązanie, więź (Bowlby, Ainsworth) - przyjaźń preadolescencyjna (Sullivan) - kryzys adolescencyjny (Erikson) Struktura mocna pozycja ego, osobowość utożsamiana z ego ego w procesie adaptacji, w relacjach ze światem społecznym i środowiskiem fizycznym nowa problematyka: - ja realne/ja idealne - możliwe ja - dobre ja/złe ja/nie-ja Dynamika (na przykładzie K.Horney) energia psychiczna - „straty energetyczne” nie popędy biologiczne, a tendencje uwarunkowane kulturowo. dynamizm: lęk podstawowy i potrzeba bezpieczeństwa radzenie sobie z lękiem podstawowym: - do ludzi (moving toward) - typ uległy - od ludzi (moving away) - typ wyizolowany - przeciwko ludziom (m. against) - typ agresywny Rozwój (na przykładzie E.H.Eriksona) najbardziej znana neopsychoanalityczna koncepcja rozwoju. zasada epigenezy rozwój: - stadialny - poprzez kolejne kryzysy - wzbogacanie osobowości o kolejne cnoty
Kierkegaard: Człowiek może żyć spokojnie, być człowiekiem jak każdy inny, zajmować się doczesnymi sprawami, żenić się, płodzić dzieci, być uczonym i szanowanym - i nawet się nie zauważa, że nie ma on osobowości. Na temat takich spraw nie robi się hałasu, gdyż osobowość jest to taka rzecz, o którą najmniej chodzi w świecie i niebezpiecznie jest pokazywać, że się ją posiada. Największym niebezpieczeństwem jest stracić siebie, ale może to nastąpić niepostrzeżenie. Żadna inna strata nie przychodzi tak łatwo. Ręka, noga, pięć talarów, żona - to zupełnie co innego.
Wykład 6
Osobowość w psychologii egzystencjalnej i humanistycznej- próba porównania
Podstawowe twierdzenia jest to raczej pewien rodzaj antropologii filozoficznej, niż psychologia redefinicja przedmiotu (człowiek) przyjęcie metody fenomenologicznej (psychologia egzystencjalna) Zaplecze psychologii egzystencjalnej: egzystencjalizm
Korzenie egzystencjalizmu:
Egzystencjaliści:
[Platon] św. Augustyn B.Pascal S.Kiergegaard [F.Nietzsche]
M.Heidegger J.P. Sartre G.Marcel P.Tillich K.Jaspers
Egzystencjalizm: wizja kondycji ludzkiej człowiek to egzystencja, egzystencja poprzedza esencję człowiek to „zwierzę jeszcze nie ustalone”, projekt, in statu nascendi człowiek to bycie: - bycie-w-świecie [Dasein] - bycie-z-innymi [Mitsein]
Tragizm egzystencji świadomość nieuchronności śmierci zawodność poznania przy konieczności dokonywania wyborów i działania kruchość woli sprzeczne pragnienia człowiek sam dla siebie staje się problemem konieczność i niemożność samopoznania człowiek bezdomny w świecie (Pascal) zerwany kontakt z naturą (Nietzsche) wiara jest jedynym pocieszeniem, ale Bóg jest zbyt daleko (Kierkegaard) lęk, trwoga, rozpacz, troska (Heidegger)
myśl (Pascal) nadzieja (Tillich, Marcel) miłość (Marcel)
Lekarstwo na ból egzystencji
Człowiek nie może zwyciężyć. Może zająć mężną postawę wobec tragizmu egzystencji
Psychologia egzystencjalna jak zastosować taką wizję człowieka w psychologii? czy mówienie o osobowości jest w ogóle możliwe przy takim ujęciu przedmiotu? jak można zastosować metodę fenomenologiczną w psychologii? Europa, lata 20 - te XX w. - fenomenolodzy: Minkowski, von Gebsattel, Strauss - egzystenc...