Originele Coronie Werkstuk PDF

Preview

Summary

werkstuk voor het vak aardrijkskunde over district Coronie...

Description

Het district Coronie

Samenstellers : Klas : Vak : Aardrijskunde School: Leerkracht:

Inhoudsopgave Voorwoord

1

Inleiding

2

Hoofdstuk 1

3

Hoofdstuk 2

4

Hoofdstuk3

5

Hoofdstuk4

6

Hoofdstuk5

7

Hoofdstuk6

8

Conclusie

11

Bronnen

12

Aanbeveling

13

Voorwoord Wij moesten voor onze Aardrijskunde docent Mr., een scriptie in elkaar zetten . Wij hebben bewust gekozen voor dit onderwerp. In deze scriptie zullen wij het hebben over het district Coronie. Wij hebben voor dit onderwerp gekozen om de samenleving op de hoogte te stellen hoe belangrijk Coronie is voor Suriname. Wij danken een ieder die heeft meegeholpen bij het verschaffen van informatie over dit onderwerp.

Inleiding Het onderwerp dat we hebben gekozen gaat over het district Coronie. Onze probleemstelling luidt als volgt: Hoe belangrijk is Coronie voor de economische ontwikkeling van Suriname? Onze scriptie is opgebouwd uit 6 hoofdstukken en een slot. In hoofdstuk 1 praten we over de geschiedenis van Coronie, hoofdstuk 2 zal gaan over de ligging van Coronie, hoofdstuk 3 zal gaan over het fysisch milieu, hoofdstuk 4 over het fysiek milieu, hoofdstuk 5 over social economische ontwikkeling en hoofdstuk 6 over de huidige economische ontwikkeling. Verder is het belangrijk om over dit onderwerp te praten omdat de producten die ze in Coronie verbouwen een belangrijke inkomstenbron kunnen zijn voor het land.

Hoofdstuk 1 Geschiedenis van Coronie Coronie is een district met als hoofdplaats Totness dat zelfstandig werd ingesteld in 1851. Tijdens het begin van de 19e eeuw maakte het deel uit van het district Nickerie en heette “NederNickerie”. In 1851 werd het daarvan afgesplitst en vernoemd naar de militaire post Corona. Het dankt zijn naam aan de Coronakreek ,waar in het verleden een militaire post was gevestigd. De eerste plantages werden in dit gebied aangelegd in 1808 door Engelse en Schotse kolonisten en de namen van de plaatsen in dit district herinneren nog aan de herkomst van die oudste plantageeigenaars. De oudste plantage is Burnside . Coronie ligt in het noordwestelijk deel van Suriname en grenst in het noorden aan de Atlantishe oceaan, ten oosten aan het district Saramacca, ten zuiden aan het district Sipaliwini en ten westen aan het district Nickerie. Coronie heeft met ongeveer 3391 inwoners de kleinste bevolking van alle Surinaamse districten. Het overgrote merendeel van de bevolking bestaat uit creolen en javanen. Ook de kokosindustrie was vroeger erg belangrijk in Coronie, maar ging in de loop van de 20e eeuw achteruit omwille van ziekte en veroudering. Tegenwoordig zijn rijst en de visvangst de belangrijkste inkomensbronnen voor Coronie. Desondanks staat Coronie altijd nog bekend omwille van zijn kokospalmen. De belangrijkste productenwaren suiker en katoen. De suikerplantages werden echter al gauw opgeheven of omgezet in katoenplantages en de plantages die in 1840 nog in cultuur waren, waren vrijwel allemaal katoenplantages. De huidige nederzettingen in Coronie die aan de rijweg liggen zijn allemaal oude plantages. Voor een deel zijn ze helemaal verdwenen, maar voor de volledigheid noemen we allemaal die vroeger hebben bestaan, van Oost naar West. Ingiekondre, Inverness, Hamilton (EBG-kerk en school), Welgelegen (R.K kerkje), Hague, Moy, Perseverance, Cardoss Park, Bellevue, Mary’s hope (R.K kerk en school), Totness (de oudste vestigingsplaats in Suriname), Friendship (hier is het districtsbestuur gevestigd), Corona (vroeger een militaire post), Bantaskine, John Belladrum, Johanna Maria, Novar, Clyde (de zendingspost Salem van de EBG met school), Sarah Leasowes (vroeger een bloeiende kokosplantage van de HernHutters met een fabriek voor de bereiding van kokosolie), Burnside (de oudste plantage van Coronie en momenteel het meest westelijke bewoonde plaatsje), Lot no.208, Hope, Oxford, Potosie, Bucklebury, Waltonhall. In deze eeuw kreeg het bewoonde deel van Coronie een uitbreiding naar het zuiden, door de uitbreiding naar het zuiden, door de uitbreiding van Totness. In het nieuwe gebied vestigden zich voornamelijk Javanen. Coronie was heel lang het kleinste district van Suriname, met een oppervlakte van nauwelijks 1620 km2 en waar maar 1% van de bevolking woonde. In 1983 werden de grenzen van Coronie uitgelegd en momenteel beslaat het district een oppervlakte van 3902 km2 met nogsteeds 1% van de bevolking, omdat het gebied dat aan het oude Coronie werd toegevoegd nog onbewoond is.

Hoofdstuk 2 Ligging van Coronie

Coronie bevindt zich in het noordwesten van het land. Coördinaten: 5°45'49"NB, 56°16'40"WL

Hoofdstuk 5

Sociaal economiche ontwikkeling van Coronie

Coronie vormde met Nickerie onderdeel van het Britse exploitatiegebied. Vanuit de zee is het landschap ingericht voor agrarische doeleinden. De plantages (katoen en suiker) werden min of meer looddrecht aangelgd op het ritsencomplex, dat evenwijdig aan de kust loopt. Na 1863 kregen de voormalige plantage arbeiders rechten op de gronden, omdat de Schotse eigenaren door verslechtering van hun marktpositie niet meer in staat waren de slaven een redelijk inkomen te bieden. De plantages werden door de nieuwe eigenaren verdeeld in percelen en in persoonlijk eigendom uitgegeven. Bij de verdeling wilde een ieder zoveel mogelijk langs de ontsluitingweg (de Ost-West verbinding) liggen. De plantages kregen daardoor een kleine front-breedte van 10 tot 40 meters. De kokosolie heeft Coronie in het verleden een redelijke welvaart gebracht. De olie werd in huisvlijt bereid. Door de opkoop van kopra en zelfs het vruchtvlees door de opkoopdienst van Economische Zaken en Liekens Oil, loonde de huisvlijt niet meer. Zelf had Coronie ook de beschikking over een kokosoliepers te Totness die onder beheer stond van de Stichting Kokos. Doordat deze niet (goed) werd gebruikt, nam Liekens Oil een monopolie positie in de machinale verwerking van kokos tot spijsolie in. Vele Corianen gingen weer over tot de productie van olie in huisvlijt.

Kokoscultuur Coronie nieuw leven ingeblazen

Hoofdstuk6 Economische activiteiten Dit district werd voorheen het land van melk en honing genoemd. Het kon worden gekarakteriseerd als een bloeiend agrarische district. De middelen van betsaan waren de klein landbouw en veeteelt. In het noorden van het district werd namelijk op grote schaal rijst verbouwd. De waterhuishouding was toen heel goed geregeld. Op een toch wel primitieve wijze werd het water geleid om de rijstvelden te kunnen bevloeien. Het waren voornamelijk kokosnoten rijst dat het district als landbouwproducten leverde. Coronie leverde gemiddeld 4.000.000 noten per jaar. Een groot deel hiervan werd verkocht aan handelaren uit andere streken die het vervolgens exporteerden naar het buitenlamd. Op een heel primitieve wijze werd er in de begin jaren kokosolie bereid. Om deze bereiding te vereenvoudigen, werd er door een coöperatieve vereniging een kokosoliepers aangeschaft ten einde de verwerking van de olie te vergemakkelijken. En deze olie werd aan afnemers in Paramaribo geleverd. De veestapel van Coronie bestond hoofdzakelijk uit runderen, varkens, geiten en schapen. Deze dieren werden

regelmatigdoor slagers, voornamelijk uit Paramaribo, opgekocht. Het was ook bekend dat Coronie op grote schaal aan bijenteelt deed. Het is alom bekend dat de heldere parwahoning werd geëxporteerd.

Het district heeft helaas geen rivier waar schepen konden varen. Maar wel een scheepvaartkanaal dat uitmondde bij de kust en alleen bevaarbaar was voor visserbootjes. Coronie was een plaats waar velen uit andere streken hun vakantie graag doorbrachten. De aantrekkelijkheden voor hen waren vooral de trenzen met donkerbruin water die vanuit de zwampen stroomde met daarin voorkomende vele vissoorten die vlijtig spartelden en nog te zien waren. Er waren ook nog peulvruchten in ondervloed in het district. Ook in gootjes met schoon zwampwater, net als van Colakreek, kon er worden gezwommen. De districten Coronie en Nickerie hebben doorgaans dezelfde landbouwstructuren. Wanneer er thans na vele jaren zaken op een rijtje worden gezet en Coronie specifiek wordt bekeken, dan valt op te merken dat het kokosdistrict wat ontwikkeling betreft sterk achteruitgegaan. Van de economische activiteiten die er voorheen waren, is niet veel meer te merken. Van de eens 3 km lange weg langs het scheepvaartkanaal in het noorden is thans slechts ongeveer 300 meter overgebleven vanwege het resultaat van de afslag en van de zeegolven. Er zijn hierdoor honderden hectaren aan rijstvelden, inclusief de trenzen waar veel zwampvissen in voorkwamen,verloren gegaan. Reeds vanaf de bloeiende periode had Coronie evenals Nickerie in het noorden te kampen met afslag van grond vanwege zware zeegolven. De toenmalige overheden hebben echter alleen voor het district Nickerie een dijk doen bouwen die bestand is tegen de zware zeegolven. Dezelfde overheden hebben nagelaten voor Coronie hetzelfde te doen; er werd toen volstaan met slechts het doen plaatsen van onder andere kokospalmstammen en houten palen om de kracht van de zeegolven te breken. Het eens bloeiende district Coronie ziet er thans helemaal verloerderd uit. De ouderen onder de Corianen, onder wie ook ondergetekende, Edward, zijn van oordeel dat de achteruitgang van Coronie hoofdzakelijk te wijten is aan de sterke verwaarlozing door verscheidene overheidsinstanties de afgelopen decennia. Dit alles heeft gemaakt dat Coronianen vandaag de dag heel droevig gestemd zijn. Ze hebben steeds weer regeringen een stiefmoederlijke behandeling gekregen. Doordat er niets echt positiefs voor

Coronie in het vooruitzicht was, hebben vele jongeren het district verlaten voor een betere toekomst elders, met name in Paramaribo. Door de onwetenheid over het verleden van dit district, kijken vele jongeren uit de laatste generatie met een zekere mate van minderachting naar dit eens bloeiende Coronie. En dat is heel jammer! Het is in deze belangrijk de hoop te blijven koesteren voor een betere toekomst voor de ontwikkeling van Coronie.

Kokos De kokoscultuur is vanaf de vorige eeuw voor Coronie er belangrijk geweest en ook vandaag nog vinden we in Coronie meer kokosbomen dan in de rest van Suriname. Soms werd de kokosnoot als noot verzonden naar Paramaribo, maar in veel gevallen werd reeds in Coronie uit de noot de olie bereid, die in Paramaribo werd verkocht.

Fruitteelt De meeste rijstboeren van Coronie zijn overgestapt op fruitteelt. Deze stap hebben ze genomen omdat fruitteelt goedkoper is.

Ronny Vliet is één van de boeren die onlangs is gestart met het planten van markoesa op grote schaal. Hij zegt dat de fruitteelt milieuvriendelijker is dan het planten van rijst. Volgens hem moet Coronie het fruitdistrict van Suriname worden. Het telen van gezond en organisch fruit moet het keurmerk worden van het district. Coronie is nu in een fase waar klein ondernemerschap word gestimuleerd. De bewoners werken hard om een bijdrage te leveren aan de economie van het land, benadrukt Vliet.

Toerisme Coronie toont zijn veerkracht in zijn natuur- en cultuurtoerisme. Op het eerste gezicht lijkt Coronie niet veel te bieden, maar wie even verder kijkt, valt van de ene in de andere verbazing. Een fles pure honing uit Coronie of de vanouds bekende kokosolie, zijn producten die hun weerga niet kennen. In elk geval heeft het personeel van de Coöperatieve Bank Godo dat zondag kunnen ervaren. Zo’n vijftig personeelsleden hebben kennis gemaakt met de natuur, de cultuur en enkele ondernemers. Een bezoek aan een honing- en kokosproducent was deel van de toer. Twaalf mangrovegidsen in opleiding ondersteund door de United Tour Guides Suriname hebben vanuit het Mangrove Educatie Centrum Coronie en het Cultureel Centrum Coronie, de bezoekers een waardige toer gegeven, zegt Loes Trustfull van stichting Sorts. Natuur-en cultuurtoerisme in Coronie hebben de potentie om uit te groeien tot een geweldig economisch product, zegt ze. Samen met de lokale bevolking, nationale en internationale partners zal zij de komende jaren werken om Coronie opnieuw die toerisme kracht te geven. Zij geniet de ondersteuning van de World Wildlife Fund. De gasten zijn in het historisch pand van het commissariaat ontvangen door districtscommissaris Remie Tarnadi. Hij vindt dat een bezoek aan dit pand, onderdeel van de Coronie-toer moet zijn. Het personeel van Godo heeft zijn kennis over mangrove verrijkt, heeft een bezoek gebracht aan de dijk en hebben een kijkje kunnen nemen bij lokale ondernemers.

Conclusie Nadat we informatie gezocht hebben over Coronie zijn we te weten gekomen dat de kokoscultuur in Coronie heel belangrijk is voor de Surinaamse gemeenschap. Omdat de olie die in Paramaribo verkocht wordt uit de not wordt bereid. Ook is water een groot probleem in dit district.

Aanbeveling Men kan cocos, fruit en de rijstteelt bevorderen zodat het geexporteerd kan worden naar andere landen. Hierdoor krijgt het land deviezen binnen. Niet alleen door deze activiteiten maar ook toerisme kan een belangrijke bijdrage leveren voor het land.

Bronvermelding https://nl.wikipedia.org/wiki/Coronie http://www.suriname.nu/175alg/coronie01.html http://stvs.sr/coroniaanse-rijstboeren-overgestapt-op-fruitteelt/

Hoofdstuk 4 Het fysiek milieu Bevolking Bij de laatste Surinaamse volkstelling in 2012 telde het district 3391 inwoners en heeft daarmee de kleinste bevolking van alle districten. Het merendeel, 2436 ofwel 72%, zijn Creolen. De 533 Javanen (16%) vormen de tweede grootste bevolkingsgroep. De andere bevolkingsgroepen zijn telkens door minder dan honderd personen in Coronie vertegenwoordigd, maar geen enkele ontbreekt volledig. (Hoewel slechts één persoon als etniciteit blank aangaf.) Er wonen ook 257 mensen van gemengde afkomst.

Scholen *TATA COLIN (MULO) *SALEMSCHOOL *GERHARDT SCHOOL *ST ANTONIUSSCHOOL

Apotheek RGD en DSB bank in Coronie

Adres: Friendshipstraat #35

Hoofdstuk 3 Het fysisch milieu

Waterhuishouding Een belangrijk probleem voor de bewoners is het water. De zee spoelt met grote snelheid de kust weg waardoor de Oost-Westverbinding soms plaatselijk onder water komt te staan. De meeste mensen wonen aan deze weg. De kanalen die leiden van de zee naar de zwamp en naar de sluizen worden niet altijd even goed onderhouden. Bij de rijstvelden ten zuiden van deze weg ligt een dam die het water van de Coroniezwamp tegenhoudt. Dat water wordt gebruikt voor irrigatie van landbouwvelden. Niet iedereen is daar even blij mee. Een milieugroep in Coronie vindt dat er meer water uit de zwamp naar zee moet stromen omdat anders het gebied te brak wordt voor landbouwactiviteiten buiten de rijstvelden. Al sinds de jaren negentig bestaan er plannen voor de vervanging van de uit klei bestaande zeedam door een hogere dam van sterker materiaal. Waterbouwkundigen maken luchtfoto's om de kustafslag in kaart te brengen. Om het wateroverlastprobleem in Coronie tegen te gaan, worden er zeedijken aangelegd. Dit project, uitgevoerd door de Nederlandse aannemer MNO Vervat begon in 2008 en was in februari 2018 gereed.

Ritsen

Al sinds de plantagetijd wonen verreweg de meeste Coronianen op een dunne strook hogergelegen grond langs de kust, een aaneengesloten complex van schelpenritsen. Ten noorden en zuiden van deze ritsen liggen landbouwgronden, in het noorden begrensd door de zee, in het zuiden door een zoetwaterzwamp (moeras), dat voor de zoetwatervoorziening zorgt Vegetatie In December 2017 is in het ‘kokosdistrict’ aardolie aangetroffen. Dit gebeurde tijdens exploratiewerk van Paradise Oil, dochteronderneming van Staatsolie, en het Australische Tullow Oil. In drie van de vijf boorputten was olie gevonden. Het onderzoeksgebied is fysiek nogal zwaar. Het betreft vooral zwampgebied waar de afgelopen jaar ijverig is gevorst. De zwamp was moeilijk bereikbaar. Het moest verkend worden, vegetatie moest verwijderd worden om een waterweg te banen en het materiaal was niet makkelijk in het gebied te krijgen , zegt Paradise Oil directeur Patrick Brunings tegenover de Ware Tijd. Er is geboord in een gebied van zo’n veertig vierkante kilometer.

aardolie...